พ่อกับแม่เวลาไปไหนด้วยกันกลับมาที่ไร แม่ชอบอารมณ์มาพาลใส่เราใส่อารมณ์ใส่เราทั้งๆที่เราไม่ได้รู้เรื่องด้วยเลย
เเล้วก็จะมาประชดประชันกันในบ้านพาลใส่คนในบ้าน ส่วนมากจะเป็นแม่ทำ พ่อก็จะเฉย แม่จะเอาแต่ใจตัวเอง พ่อก็ชอบหาเรื่องให้แม่ด่าทำแต่เรื่องไม่ดีเรื่องผู้หญิงเรื่องแอบกินเหล้าเราก็ไม่เข้าใจว่าจะแอบทำไม ชาวบ้านเขารู้หมดนะ  แต่ทำเป็นปิดบังไม่ให้แม่รู้  แต่ทุกครั้งที่พ่อทำไม่เคยเนียนเลย เราก็นะว่าแม่ต้องรับปัญหาพวกนี้มาเยอะ
เราก็ใจแม่นะแต่เราเบื่อมากเลยอะแม่ก็ชอบมาใส่อารมณ์ใส่คนในบ้านชีวิตวันๆเราต้องมารับรู้แต่เรื่องพวกนี้ตั้งแต่เด็กสะสมปัญหาในใจไปทุกวัน
พอยิ่งโตยิ่งรับรู้มากขึ้น  แม่ก็จะเอาแต่เรื่องเก่าๆมาด่าด่าแต่คำเสียๆหายๆ เราอายคนคนอื่นมากอะมีแต่คำหยาบ
มีอะไรไม่ค่อยคุยเอง แม่ก็จะมาด่าพ่อให้เราฟังพ่อก็จะมาด่าแม่ให้เราฟังเราก็ต้องมารับรู้ทุกเรื่องพูดระบายออกไปก็ไม่ได้ มันอึดอัดมากเลยร้องไห้คนเดียวประจำ
มันไม่ไหวเรื่องมันมากเกิน เราเลยเป็นคิดมากเครียด บางทีอยากฆ่าตัวตายไม่อยากรับรู้อะไรเบื่อ  เราอยากให้พ่อแม่คุยกันดีๆนะ เวลาดีๆเรามีความสุขมากอะ
เหนื่อยใจจังต้องทำยังไงดี