คือทุกคน ที่เล่นบริเวณ850จุด จนไปถึง 1000จุด เวลานั้นทุกคนพอร์ตมันโตจริงๆครับ ผมยกตัวอย่างหุ้นอย่าง jas ราคา50 สตางค์ true ตัวละ2บาท เวลานั้น vi ไม่ใด้มองหุ้นพวกนี้หรอกครับ พวกที่มองคือฝรั่งครับ เขาไล่เก็บ จนมันวิ่งไปไกล นักลงทุนไทยช่วงนั้นบอกตรงๆนะครับ นั่งนับเงิน กันทุกคนจริงๆ จนเวลาผ่านไปตลาดหุ้นวิ่งไป1600จุด แล้วเรื่มปรับฐาน เป็นช่วงขาลง  คนที่มีกำไรอย่างหุ้น banpu ราคาตอนนั้น800บาทครับ  แพงจริงๆ ยิ่งลงยิ่งชื้อครับตามหลักสากลของ vi ชื้อเมื่อคนอื่นกลัว  แล้วตลาดหุ้นก็ลงดิ่งลงเหวไปเรื่อย จนมาแถวๆ1200จุด ทุกคนเรื่มคิดว่าตลาดหุ้น มันไม่ใด้ทำให้ใอย่างที่คนเขียนหนังสือขาย  อันนี้แหละครับ ที่ผมกำลังจะบอกว่า ถ้าใครเล่นหุ้นผ่านสถานการณ์ตามที่ผมกล่าวมานี้ เวลาก็ไกล้จะครบ5-6ปี  แล้วต่อนี้ไปตลาดหุ้นเป็นขาขึ้นเมื่อไหร่ ผมคิดว่าทุกคนรวยกันแน่ๆครับ เปรียบเหมือนมวย ก็กระดูกแข็งโปก