จขกท มีพี่ชาย 1 คน ตัวเราเองต้องทำงานบ้านมาตั้งแต่เด็ก จำได้ว่าตอนป.4 กลับมาจากโรงเรียนก็ต้องกวาดบ้านล้างจาน เสาร์-อาทิตย์ก็ซักผ้าของตัวเอง ซักผ้าของปู่-ย่า ของพ่อแม่บ้างเป็นบ้างครั้ง แต่พี่ชายไม่เคยหยิบจับงานบ้านอะไรเลยตั้งแต่เด็ก ตอนเด็กๆก็น้อยใจว่าทำไมเราต้องทำคนเดียว ต้องเหนื่อยอยู่คนเดียว ล้างจานไป ร้องไห้ไปคับแค้นใจ พี่ชายกลับมาก็กิน เล่นเกม เราต้องมานั่งล้างจานหลังขดหลังแข็ง ...
เคยถามแม่แม่ก็บอกว่า เพราะเขาเป็นผู้ชายเขาไม่ต้องทำ เขาทำแล้วไม่เรียบร้อยไม่สะอาด ไม่อยากให้เขาทำ จขกท ไม่เข้าใจ คิดว่ามันเป็นข้ออ้างเสียมากกว่า เพราะจขกท ก็ไม่ได้ล้างจานสะอาดมาตั้งแต่เด็ก มันก็ต้องฝึกกันทั้งนั้นของแบบนี้ ตอนแรกก็คิดว่าเป็นแค่ครอบครัวเรา แต่ลองถามเพื่อนคนอื่นๆก็เป็นเหมือนกัน สมัยนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว ผู้หญิงไม่จำเป็นต้องฝึกงานบ้านงานเรือนให้เก่งเหมือนเมื่อก่อนเพื่อเตรียมตัวเป็นแม่บ้าน พอโตไปมีครอบครัวผู้ชายที่ไม่ต้องทำงานบ้านมาตั้งแต่เด็กเขาจะทำเหรอ? เขาจะช่วยภรรยาเขาเหรอ ไม่เลย แตกต่างกับผู้ชายต่างชาติใหญ่ถูกสอนให้ทำงานบ้านมาตั้งแต่เด็กๆ (แฟน จขกท ต้องทำงานบ้านบ้าง แบ่งกับพี่ๆน้องๆเขาชัดเจนว่าแต่ละคนมีหน้าที่ทำอะไร) พอแต่งงานเขาก็ช่วยกันทำงานบ้านจนเป็นเรื่องปกติ
ตอนนี้ จขกท ย้ายมาเรียนไกลบ้านมาอยู่คอนโดคนเดียว พี่ชายกับพ่อก็ไม่ได้ช่วยแม่ ทำงานบ้านอะไรเลย แม่ต้องทำคนเดียว สงสารแม่ค่ะ ถ้าผู้ชายรู้จักช่วยทำงานบ้านก็คงจะดีกว่า