เมื่อวานเป็นครั้งแรกที่เราไปรับนักวอลเลย์บอลทีมชาติหญิงของไทยเรา รู้สึกจากแววตาของพวกเค้าได้เลยว่าพวกเค้าตื้นตันกับกองทัพแฟนคลับที่เยอะมากมาย ซึ่งเราแค่ได้เห็นและถ่ายรูปพวกเค้าไกลๆจากชั้นบนก็ฟินแล้ว เพราะชั้นล่างตรงเวทีเค้าให้เฉพาะคนที่มีบัตรเข้า ส่วนพนักงานสนามบินเค้าไปรอรับด้านในตั้งแต่ประตูเครื่องเปิดออก

ส่วนแฟนคลับด้านนอกประตู ก็อดทนกันมาก รอกันตั้งแต่อากาศยังร้อน กว่าเครื่องจะลง กว่าการสัมภาษณ์บนเวทีจะเสร็จ แต่ก็คุ้มมากๆ เพราะ ได้ใกล้ชิดนักกีฬาตอนสุดท้าย ได้เซลฟี่ ได้ขอลายเซ็นต์ ได้ให้ดอกไม้ให้ลูกโป่งกับเค้า ส่วนเรา ไม่ได้ยืนรอตรงนั้นแต่แรก พอเค้ามาใกล้ๆก็มองไม่เห็น คนบังหมด

ทีนี้เรามาคิดว่า การไปรอรับที่สนามบินก็เป็นการให้การต้อนรับที่อบอุ่นกับนักกีฬา การที่เราไปรอเค้า เค้าเองก็ต้องอยู่ให้สัมภาษณ์อยู่แล้ว ซึ่งเมื่อมีคนรอถ่ายรูปกับเค้าเยอะ ก็อาจทำให้เค้าได้ไปพักผ่อนช้าลง

ส่วนการไปส่งที่สนามบิน เราก็อยากไปนะและคงได้ใกล้ชิดมากกว่าและคงจะไม่น่าจะมีการกั้นแฟนคลับมากเพราะไม่ได้มีพิธีการเหมือนวันที่ไปรับ แต่ก็เกรงใจเหล่านักกีฬาที่ทั้งต้องให้สัมภาษณ์กับนักข่าว ต้องถ่ายรูปให้ลายเซ็นต์กับแฟนคลับ บางทีเค้าอาจจะอยากใช้เวลาช่วงสุดท้ายก่อนบิน ร่ำลากับครอบครัว กอดกับแฟน มากกว่าก็ได้

ใจนึงก็อยากไปขอถ่ายรูป ขอลายเซ็นต์ แต่อีกใจก็เกรงใจพวกเค้ามากๆ อยากให้เค้าเหนื่อยแค่ในสนามพอ เวลานอกสนามได้พักผ่อนบ้าง

คุณคิดว่า การไปรับ-ส่งนักวอลเลย์บอลทีมชาติที่สนามบินนั้นดีหรือไม่อย่างไรคะ