ขอเกริ่นสั้นๆก่อนนะคะ เรื่องนี้มีบุคคลเกี่ยวสามคน มีเรา แฟน และเพื่อน(ไม่สนิท) เรียนด้วยกันตลอดสี่ปี
เรากับแฟนคลกันมานาน และเพื่อนคนนี้ก็รู้จักกันมานานเท่ากับระยะเวลาที่คบแฟน ตอนเจอกันแรกๆ เรายังโสด เพื่อนคนนี้โทรมาทุกวัน ชวนกินข้าว ชวนออกกำลังกาย บลาๆ สรุปก็คือจีบนั่นเอง
เรื่องจบคือเราไม่รับโทรศัพท์ ค่อยๆ ห่างออกมา แล้วก็เป็นแฟนกับแฟนเรา ตอนนั้นเรียนปีสอง ก็ยังเป็นเพื่อนกันที่เรียนด้วยกันแต่ก็ไม่ได้สนิทอะไรพอมาปีสี่กำลังจะเรียนจบ ก็ตามประสา กินเหล้าเมามายส่งท้าย เพื่อนก็คงเมา แฟนเราก็เมากับ
เพื่อนๆ เราไม่เมา อยู่ดีๆมันก็มานั่งใกล้ๆเรา แล้วถามเราว่า เออถามหน่อย ทำไมเราถึงเลือกแฟนคนนี้ แฟนเรามีดีตรงไหน
ทำไมไม่ใช่มัน ทำไมเป็นมันไม่ได้ ณ ขณะนั้น แฟนเราก็ได้ยินเพราะนั่งอยู่ติดกัน เราก็ตอบไป แฟนเรายอมเราได้ทุกอย่างแบบไม่มีใครยอมเราได้อีกแล้วในชีวิตนี้ ถ้าเป็นแก แกจะทำให้เราได้แบบนี้เหรอ เพื่อนเรามันก็อืมๆ แล้วก็เงียบไป
(เพื่อนคนนี้ไม่มีแฟนนะคะ)

เรียนจบ ต่างคนต่างไป ต่างทำงาน เรากับแฟนทำงานอยู่จังหวัดเดียวกัน พักอยู่ที่เดียวกัน เรียกได้ว่าเราพร้อมที่จะแต่งงานกันแล้ว ทุกอย่างเรามีครบ แฟนเราจัดการทุกอย่าง เพื่อนคนนี้ย้ายมาทำงานใกล้ๆกับที่ๆเราและแฟนอยู่ หมั่นส่งไลน์มาหาเรา
โทรมาหา เราเป็นคนยังไงก็ได้นะ คือถ้าเพื่อนจะปรึกษาอะไรเราคุยได้หมด เราเปิดใจเรียกว่าโอเคกับเพื่อนๆ
พอเริ่มโทรมาบ่อยขึ้น เราก็รับบ้างไม่รับบ้าง ก็ไม่โทรแล้ว แต่ไลน์มาแทน ไลน์มาแบบที่หน้าจอเราขึ้นแจ้งเตือนแต่ไลน์ของเพื่อนคนนี้ในทุกๆวัน ปรึกษาเรื่องผู้หญิง โน่นนั่นนี่ ว่าต้องทำยังไงผู้หญิงถึงจะโอเค บลาๆ เราเลยตอบไปแบบใจร้ายนิดหน่อย (เริ่มจะรำคาญที่ทั้งโทรทั้งไลน์มาบ่อยเหลือเกิน) เราตอบไปว่า ผู้หญิงอ่ะ ดูผู้ชายอยู่สองอย่างในตอนเริ่มแรกที่จีบ
ย้ำแค่เฉพาะตอนเริ่มจีบแค่นั้นนะคะ แล้วนี่ก็เป็นแค่ความเห็นส่วนตัวของเราคนเดียวนะคะ
1. หน้าตาและบุคลิกของตรงสเป็กเค้ารึป่าว ไม่ได้หมายความว่าต้องหน้าตาดีมั๊ยนะ
2. ถ้าข้อหนึ่งไม่ผ่าน ข้อสองคือ มีกำลัง(เงิน)พอที่จะทุ่มและเทให้เค้ามากแค่ไหน
บุคลิกภาพของเพื่อนคนนี้เป็นคนที่ไม่มีอะไรโดดเด่นในสายตาของเรา ไม่สูง ไม่ขาวตี๋ ไม่อปป้า เหมือนสเป็กหญิงสาวทั่วไป ไม่แต่งตัว(แต่งตัวไม่เป็น) แต่ที่สำคัญคือ การปล่อยเนื้อปล่อยตัวของเพื่อน เราบอกต้องหัดรักตัวเองก่อน แล้วคนอื่นเค้าจะเห็น แล้วจะมีคนหันเข้ามาหา เราเป็นคนที่ชอบคนที่ดูแลใส่ใจสุขภาพตัวองนะคะ นี่อาจจะเป็นแค่ความคิดของเราเองนะคะ แต่ละคนอาจจะคิดไม่เหมือนกัน เราบอกให้เพื่อนเราไปรักษาสิว หัดทาครีมบำรุง ออกกำลังกาย ลดความอ้วน อีกอย่างที่สำคัญ ไปหัดขับรถ เก็บตังค์แล้วซื้อรถขับซะนะ มันก็โอเคๆ ฟังๆ ยอมรับๆ ในตอนนั้น เราก็พูดไปด้วยความจริงใจ อยากจะให้เพื่อนได้มีสาวเข้ามาในชีวิต จนได้รู้มาจากแฟนเราว่าเพื่อนคนนี้มาขอให้แฟนเราไปช่วยหัดขับรถ บอกแฟนเราว่าจะซื้อรถแล้ว แล้วก็ไปถามเพื่อนอีกคนว่าควรจะใช้ครีมตัวไหนดี กลางวัน กลางคืน ครีมทาตัว มันก็ไลน์มาหาเราเรื่อยๆนะคะ จนมีวันนึงพีคมาก มาบอกเรา เนี่ยมันใช้ครีมตัวนี้อยู่นะ ถ่ายรูปมาให้ดูด้วย หน้าดีขึ้นมั๊ย ผอมลงแล้วนะ เราก็อืมๆ แล้วยังไง แล้วมันก็มีแฟน มาบ่นๆให้เราฟัง แฟนไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ เราก็ถามไหนแฟน เอามารู้จักบ้าง พอเราถาม มันก็เปลี่ยนเรื่อง เป็นแบบนี้ตลอด ไม่เคยได้เห็นหน้าแฟน

เหตุการณ์ที่เราเริ่มคิดว่าเพื่อนคนนี้ของเรา ล้ำเส้นของคำว่าเพื่อน
1. เรากับเพื่อนคนนี้ ไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทกัน
2. มีครั้งนึงไปเที่ยวกันกับกลุ่มเพื่อน มีแฟนเราและเพื่อนคนนี้ไปด้วย เราขอตัวไปนอนก่อน เพื่อนๆที่เหลือก็กินเหล้า นั่งคุยกัน ห้องนอนสองห้องนอน มีประตูเปิดได้ระหว่างห้อง เรากำลังจะหลับ บังเอิญลืมตาเห็นเพื่อนคนนี้ยืนมองเราอยู่ตรงปลายเตียง ในใจเรา เอาไงดีวะ เออมันเป็นอะไรของมัน แล้วแฟนเราก็เดินเข้ามา ห่มผ้าให้ แล้วก็ถามมันว่ามีอะไร แล้วก็พากันออกไปกินเหล้าต่อ แล้วแฟนเราก็ล็อคห้องเรา
3. เป็นเวลากว่าปีแล้ว ที่เพื่อนเราคนนี้พยายามเปลี่ยนตัวเอง แล้วมาบอกความเคลื่อนไหวให้เราฟังอยู่เสมอๆ
4. มีคำถามแปลกๆมถามเราในไลน์และโทรศัพท์เสมอ เช่น แฟนเราเงินออกแล้วยัง จะชวนไปกินข้าวกันสามคน, วันนี้ไปเล่นกีฬามั๊ย, แฟนเราใช้กล้องรุ่นอะไร, เราคิดว่าครีมตัวนี้ดีรึป่าว, ทำไมผู้หญิงถึงทำแบบนี้, พรุ่งนี้ไปเที่ยวโน่นนี่กันมั๊ย,
**เราแปลกในนะ ถามเรื่องแฟนเรา ทำไมไม่ไปถามแฟนเราเอง มันก็เพื่อนกัน สนิทเท่ากัน มาถามเราตลอด ที่แปลกที่สุด ในตอนที่แฟนเราบวช เพื่อนคนนี้ก็โทรมา จะมาหา ชวนไปเที่ยว เราก็ตอบ ถ้าไปกันสองคนเราไม่ไปนะ รอแฟนกลับมาก่อนค่อยไป  เราไม่สะดวก มันก็อืมๆ ซักพักทิ้งช่วง 2-3 วันก็มาชวนเราใหม่อีก บางครั้งโทรมาหาเรา เรารับถามอยู่สองสามคำ แล้วเรายืนให้แฟนคุย เออก็คุยกันได้จนจบ พอวันต่อมาก็โทรมาหาเราอีก
5. เราชอบเล่นกีฬาอยู่ชนิดหนึ่ง เราเล่นกับแฟน 3-4 วันต่ออาทิตย์ เมื่อไม่นานมานี้ เพื่อนคนนี้ไลน์มาบอกว่ามันซื้ออุปกรณ์แล้วนะ มันจะมาเล่นด้วยนะ เล่นด้วยกันสามคนนะ

เพื่อนเรามันบอกเราว่ามันมีแฟน แต่เวลามีอะไรชอบมารบกวนถามเราตลอด เอาง่ายๆคือทุกเรื่อง โทรมา ไลน์มา จนเราถามมันว่า ทำไมไม่ไปถามแฟนล่ะ มาถามเราทำไม มันก็จะเงียบไป แล้วก็จะวนกลับลูปเดิมอีก เราไม่อยากจะพูดแรงๆเลย ในใจเราคิดคำพูดไว้เยอะมาก เรากำลังรู้สึกว่า เพื่อนเราคนนี้กำลัง “ล้ำเส้น” ของคำว่าเพื่อน (เพื่อนไม่สนิทด้วยนะ) เราแสดงความรำคาญออกไปก็มากนะ เพียงแต่เราไม่อยากจะทำอะไรแรงๆที่เป็นการทำร้ายจิตใจกัน เพราะยังไงก็คือเพื่อน แต่มาถึงตอนนี้ เราเริ่มจะหมดความอดทนแล้ว เราเคยสงสารและเห็นใจกัน ว่าอยู่คนเดียวคงเหงา(เพื่อนบอกว่าแฟนอยู่ไกล) เราเลยชวนมากินข้าวด้วยบ่อยๆ แต่มันก็เริ่มจะหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ หนักจนบางทีเราคิดว่า นี่ตกลงเราเป็นแฟนกับมันหรือไงนะ ต้องไลน์มาทุกวัน มีคำถามแปลก “ถ้าเราหายไปจะมีใครสนใจเราบ้างมั๊ย” เออเอาเข้าไป คือเราต้องสนใจเพื่อนคนนี้ใช่มั๊ย

ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนจบนะคะ เราอยากบอกว่า บางทีเราพยายามที่จะรักษาความสัมพันธ์ของเพื่อนไว้ แต่อีกฝ่ายพยายามล้ำเส้นของคำว่าเพื่อนเข้ามาตลอด ความเป็นเพื่อนที่เราพยายามประคับประคองมันกำลังจะพังลง ใครกำลังทำอะไรแบบนี้อยู่ได้โปรดคิดหน้าคิดหลัง และคิดถึงใจเค้าใจเราให้มากๆนะคะ