เรื่องมีอยู่ว่า เพื่อนบ้านที่มีที่ดินติดกัน แต่มีบ้านอีกหลังกั้นอยู่ (ที่ของเขามีหลายเจ้าของในผืนเดียวกัน) ไปร้องทุกข์กับผู้ใหญ่บ้านกับหน่วยงานในท้องถิ่น และจะฟ้องศาลว่าเราปิดกั้นทางเข้าออกบ้านเขา ทั้งๆ ที่เขาไม่เคยแม้แต่จะเดินผ่านตรงบ้านผมได้ เพราะมันมีแต่น้ำกับป่ารก

ผมขอเล่าย้อนไปตอนซื้อที่ดินแปลงนี้มาเมื่อปี พ.ศ.2546 นะครับ แม่ผมซื้อที่ดินเปล่ามา 1 แปลง เนื้อที่ 1 งานกว่าๆ ติดคลองทางด้านหลัง ส่วนด้านหน้ามีถนนแต่มีคลองซึ่งเป็นที่หลวงกั้นอยู่ระหว่างบ้านผมกับถนน ซึ่งมีคลองเล็กๆนี้ ต่ำจากพื้นถนนเป็นอย่างมาก (เป็นแบบนี้ประมาณ 10 แปลงที่ติดกัน) โดยเกือบทุกบ้านจะเดินทางเข้าออกทางถนนไม่ได้อยู่แล้วแต่เดิม คือมีแต่น้ำ กับป่าหญ้ารกไม่มีใครเข้าออกส่วนใหญ่จะใช้เรือพายข้ามคลองไปขึ้นอีกฝั่ง (ตอนนั้นผมยังเรียนม.ปลาย และที่บ้านยังไม่มีฐานะมาก) บางบ้านที้มีตังจะถมถนนเข้าออกเอง ซึ่งก็ของใครของมันไม่ได้ใช้ร่วมกันเพราะไม่ได้ออกตังช่วยกัน

ต่อมาปี พ.ศ.2551 ทางบ้านผมเริ่มมีฐานะพอจะถมดินทำทางเข้าบ้านได้ จึงทำการถมทางเข้าบ้านตัวเอง โดยขออนุญาตจาก ทาง อบต.ในพื้นที่ว่าเราจะถมที่ ก็ได้รับอนุญาต ครั้งแรกนี้ใช้เงินไป 65,000 บาท ซื้อเป็นเงินสุจริตที่ทำมาหากินแล้วสะสมมาถม จนสามารถใช้รถเข้าบ้านทางถนนหน้าบ้านนี้แทนการใช้เรือได้ ซึ่งครั้งแรกนี้ไม่มีปัญหาอะไร ไม่มีเพื่อนบ้านมาว่าหรือขอใช้ด้วย หรือแสดงเจตจำนงว่าจะออกเงินช่วยเพื่อจะร่วมใช้ทาง

และในปี พ.ศ.2555 หลังจากน้ำท่วมใหญ่ ผมและแม่ตัดสินใจถมดินเพิ่ม ให้มีความสูงเท่าถนนหน้าบ้านและทำให้ผิวถนนทางเข้าบ้านเท่ากัน เพื่อสะดวกเวลาผมเอารถยนต์เข้าบ้าน โดยใช้เงินผมกับแม่รวมทั้งสิ้น 140,000 บาท โดยมิได้มีผู้ใดมาช่วยออกแม้แต่บาทเดียว และแม่ได้ทำประตูรั้วเพื่อป้องกันคนเข้ามาในบ้านและสร้างความปลอดภัยกับชีวิตและทรัพย์สินภายในบ้าน

หลังจากนั้น 3 ปี ก็ใช้ชีวิตปกติ เข้าออกบ้านโดยมิได้มีใครมาขอหรือจะใช้ร่วมแต่อย่างใด ซึ่งมิสามารถมาเข้าออกได้อยู่แล้วเพราะเขาเข้ามาทางที่บ้านผมถมก็จะติดกับน้ำและป่ารกก่อนเข้าบ้านเขา จะมีก็แค่บ้านทางซ้ายมือซึ่งจะขอเราเข้าออกตอนที่มีอะไรสำคัญๆ เช่น คุณยายข้างบ้านนี้ต้องไป รพ. เราก็ให้เดินผ่านไปขึ้นรถตรงถนนได้ ก็ไม่มีปัญหาอะไร

ที่นี้ไฮไลค์สำคัญที่ผมมาถามผู้รู้ในวันนี้ อยู่ตรงนี้ครับ**

เกิดเมื่อปลายปี พ.ศ.2558 บ้านที่กั้นระหว่างบ้านผมกับคู่กรณีเขาได้เสียชีวิตลง และที่ดินบ้านนั้นติดจำนองอยู่ จึงทำการขายให้คนอื่นไป เมื่อเจ้าของใหม่เขาได้เอารถเกรตมาทำให้ดินในบ้านเขาเสมอกัน ซึ่งทำให้มีความโล่งเตียน แถมตอนมา อยู่ๆ ก็มาเปิดประตูรั่วบ้านผม ขับรถเข้ามาในที่บ้านผม ราวกับเป็นเจ้าของ แม่ผมเลยไปถามดีๆ แต่แบบทำไมนิสัยแย่มาก ไม่ขอบคุณยังทำกิริยาต่ำด้วยกันเร่งรถใส่ ดีที่ผมไม่อยู่ ไม่งั้นคงเจอกันที่โรงพักแน่นอน
     และด้วยเหตุอันใดผมไม่เข้าใจเขาและเจ้าของบ้านข้างๆ คนใหม่ อยู่ๆ ก็ไปฟ้องผู้ใหญ่บ้านและหน่วยงานในพื้นที่ว่าบ้านผมปิดทางเข้าออกเขา ไม่ยอมให้ใช้ทางที่บ้านผมถมนั้นสัญจรเข้าบ้านเขา แม่ผมงงเป็นไก่ตาแตกเลยครับ มีงี้ด้วยหรอ!! ถมดินไปสองแสนกว่าด้วยเงินจากน้ำพักน้ำแรงตัวเอง อยู่ๆ ก็โดนว่าสะงั้น และไม่แค่นั้นขู่จะฟ้องศาลอีก ยิ่งงงเข้าไปใหญ่ ทั้งๆ ที่บ้านติดกับคู่กรณีอีกหลังซึ่งติดกว่ามาก ก็ถมทางเข้าออกเองมาเป็น 10 ปี ใยจึงไม่ฟ้องเขาด้วย แล้วปกติเขาก็ไม่เคยมาแม้แต่จะเดินผ่านบ้านผม หรือถนนที่บ้านผมสร้างขึ้นมา ผมจึงอยากถามผู้รู้หรือนักกฎหมายว่า

1.ที่ดินในปกครองของเรา เรามีสิทธิ์ให้ใครผ่านเข้าออกได้หรือไม่?
2.การที่แม่ผมทำประตูรั้วตรงทางที่ถมนั้น ซึ่งไม่ได้ไปสร้างทับที่ใคร แถมไม่ได้ทำรวดหนามกั้น มีแค่เสาหลักแทนมุดที่มีหมามาขโขมยไป กระทำได้หรือป่าว?
3.แล้วถ้าผมจะกั้นรั้ว ผมควรเชิญใครมาดูและรับทราบการทำรั้วนี้บ้าง เผื่อไม่ให้เกิดปัญหาว่าเราสร้างเกินไปที่ของเขา เพราะเริ่มไม่ไว้ใจแล้ว นี้หลักมุดที่ตรงนั้นอยู่ๆ ก็หายไป
4.ผมควรรับมือกับเพื่อนบ้านแบบนี้ยังไง ในเมื่อใจดีด้วยมาตลอด ทั้งให้ยืมเงิน ให้งานทำ แล้วมาทำแบบนี้?

ฝากเรียนถามครับ ขอแบบสาระนะครับ ไม่เอาดราม่า ผมเครียดมาก