เรื่องก็คือระหว่างที่จะไปซื้อของที่ตลาด เราบอกเขาแล้วว่าจะซื้ออยู่แค่ 2 อย่างคือของๆลูกกับปลาที่จะเอามาเลี้ยง
ก่อนเดินแยกกันก็ได้บอกย้ำแล้วว่าจะไปซื้อของๆลูกก่อนนะ แต่ของๆลูกหาไซส์ค่อนข้างยากมาก
เดินจนทั่วกว่าจะได้มา ซึ่งระหว่างซื้อของ ก็ซื้อกับข้าวตอนเย็นติดมือมาด้วย พอเดินกลับมาจุดที่แยกกันก็หาเขาไม่เจอ
ปกติเขาชอบเดินดูปลาไปเรื่อยๆ เราก็วนตามร้านที่เขาชอบดูปลาจนทั่ว
พอหาไม่เจอก็คิดว่าคงไปเจอกันที่รถ แค่เขาเห็นหน้าเราเท่านั้นแหละ
เขวี้ยงแก้วน้ำที่เขาถืออยู่มาที่เรา แล้วก็บ่นว่าเราไปนานมาก
เราก็พยายามบอกว่าทำไมถึงนาน มันหาไซส์ของลูกไม่ได้เลย
แถมมาถามอีกว่าซื้อปลามามั้ย คือปลาเราต้องคุยต้องถามกันทุกครั้งที่ซื้อ
เขาไม่อยู่ที่ร้านปลา แล้วเราจะซื้อมาได้ยังไง เดี๋ยวก็มาบ่นเราอีก
ไม่เท่านั้น ยังมาถามว่าของลูกนี่จำเป็นต้องซื้อตอนนี้เหรอ
ทำไมไม่ซื้อปลาก่อน เอ่อ ตอนออกจากบ้านก็บอกแล้วนะว่าจะมาซื้ออะไรบ้าง
จะให้ซื้อปลาแล้วหิ้วเดินไปทั่วตลาดทำไม ซื้อของที่ต้องหยิบต้องวางก่อนดีกว่า
พอซื้อเสร็จแล้วค่อยมาซื้อปลากลับบ้าน ไม่เข้าใจจริงๆว่าเราผิดอะไรขนาดที่ต้องเขวี้ยงของใส่กันด้วย
ถ้าคนสนิทของคุณโยนแก้วน้ำใส่คุณ คุณจะทำอย่างไร
ก่อนเดินแยกกันก็ได้บอกย้ำแล้วว่าจะไปซื้อของๆลูกก่อนนะ แต่ของๆลูกหาไซส์ค่อนข้างยากมาก
เดินจนทั่วกว่าจะได้มา ซึ่งระหว่างซื้อของ ก็ซื้อกับข้าวตอนเย็นติดมือมาด้วย พอเดินกลับมาจุดที่แยกกันก็หาเขาไม่เจอ
ปกติเขาชอบเดินดูปลาไปเรื่อยๆ เราก็วนตามร้านที่เขาชอบดูปลาจนทั่ว
พอหาไม่เจอก็คิดว่าคงไปเจอกันที่รถ แค่เขาเห็นหน้าเราเท่านั้นแหละ
เขวี้ยงแก้วน้ำที่เขาถืออยู่มาที่เรา แล้วก็บ่นว่าเราไปนานมาก
เราก็พยายามบอกว่าทำไมถึงนาน มันหาไซส์ของลูกไม่ได้เลย
แถมมาถามอีกว่าซื้อปลามามั้ย คือปลาเราต้องคุยต้องถามกันทุกครั้งที่ซื้อ
เขาไม่อยู่ที่ร้านปลา แล้วเราจะซื้อมาได้ยังไง เดี๋ยวก็มาบ่นเราอีก
ไม่เท่านั้น ยังมาถามว่าของลูกนี่จำเป็นต้องซื้อตอนนี้เหรอ
ทำไมไม่ซื้อปลาก่อน เอ่อ ตอนออกจากบ้านก็บอกแล้วนะว่าจะมาซื้ออะไรบ้าง
จะให้ซื้อปลาแล้วหิ้วเดินไปทั่วตลาดทำไม ซื้อของที่ต้องหยิบต้องวางก่อนดีกว่า
พอซื้อเสร็จแล้วค่อยมาซื้อปลากลับบ้าน ไม่เข้าใจจริงๆว่าเราผิดอะไรขนาดที่ต้องเขวี้ยงของใส่กันด้วย