สวัสดีค่ะ เราสนใจเด็กในซอยคนหนึ่ง อยู่ซอยเดียวกันมา 7 ปียังไม่รู้จักกันเลย (โถ่ถัง)
เราเรียนสายวิทย์ เขาเรียนเทคนิคเด็กกว่าเราปีนึง เขารู้จักพ่อเรา เคยมายืมกีตาร์อยู่พ่อหลายครั้ง แต่เราก็ไม่รู้จักชื่อแซ่เขาอยู่ดี รู้แค่ว่าบ้านหลังไหน
ได้เห็นหน้าแค่บางวัน วันที่เราไปบ้านฝั่งตรงข้ามบ้าง เขาเดินผ่านมาซื้อของร้านข้างบ้านเราบ้าง ช่วงปิดเทอมจะเจอบ่อยหน่อยเพราะเขามักจะเดินผ่านหน้าบ้าน ปั่นจักรยานผ่าน ขี่รถผ่าน เรานั่งแถวหน้าบ้านเราก็เห็น รู้สึกว่าน้องเท่ดี นี่ถือเป็นความประทับใจอย่างหนึ่ง อย่างที่สอง น้องเคยยิ้มให้ ตอนขับมอไซผ่าน(แต่เราไม่ได้ยิ้มตอบ พึ่งปรับโฟกัสได้ สายตามันสั้น) รอยยิ้มน้องเป็นมิตรและน่ารักมาก อย่างที่สาม น้องเขาออกมาปั่นจักรยานเล่นกับน้องชายตัวเล็กๆ3-4ขวบ ตอนดึกๆ แสงสลัวๆ ภาพติดตา ประทับใจจริงๆ ..และแล้วเราก็ได้ไปบวชชี หายจากบ้านไป 3-4วัน พอกลับมาก็ไม่ค่อยได้เจอ ใกล้ๆเปิดเทอมพอดี
.
พอเปิดเทอมได้สักสี่ห้าวัน ช่วงเย็นวันนึงเป็นวันหลังฝนตก แมลงบินสวยมากค่ะ เลยออกมานั่งมันนอกรั้วหน้าบ้านนี่แหละ พลางคิดว่า เฮ้อ เรียนยากว่ะ แม่ก็คุยกับเพื่อนบ้านอยู่สักพักก็ให้เราไปกินข้าว (3ครั้งเลยมั้ง) เราก็เดี๋ยวไป เห็นน้องปั่นจักรยานพอดี ก็อื้ม รู้สึกดี บรรยากาศก็ดี นั่งยาวเลย แล้วก็ได้ยินเสียงปิดประตูรั้ว คาดว่าน้องเข้าบ้านแล้ว และแม่ก็พูดเสียงดังว่า นั่งอ่อยหนุ่มอยู่รึไง ให้ไปกินข้าวก็ไม่ไป เราก็ตอบกลบเกลื่อนไปเสียงดังกว่า ตอนนั้นรู้สึกเซ็งมากเลยค่ะ ก็มันมีหนุ่มปั่นจักรยานอยู่คนเดียว พ่อน้องก็ต้องได้ยิน ส่วนน้องนี่ไม่รู้ได้ยินมั้ย
เราก็นั่งบ่นอุบอิบต่อไปค่ะ ได้ยินเสียงคนเดินมาคิดว่าคงมีคนมาซื้อของ เสียงเท้าใกล้เข้ามาเลยเงยขึ้นไปมอง . . . . . อื้อหือ น้องหน้ามนคนงามในซอยนี่เอง มาทำเนียนมองเลย ฉันเห็นนะเว้ยว่าแกมองอ่ะ (แสดงว่าที่แม่พูดน้องก็ต้องได้ยิน) น้องเดินผ่านไปสักพักเราเลยเข้าบ้าน
.
.
หลังจากวันนั้น เวลาน้องผ่านหน้าบ้าน น้องจะมองเรามากขึ้น แบบหันหน้ามาเลย จากปกติ น้องแกจะยกหูคุยโทรศัพท์ เดินผ่านไปอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ตอนนี้หรอ ได้สบตาเลยจ้า หันมองพี่ทั้งหน้าเลย และความซอยเดียวก็ทำให้เจอบ่อย แถมความใคร่สงสัยว่า น้องจะสืบต่อกิจการทำธุรกิจใช่มั้ย คุยโทรศัพท์บ่อยเหลือเกิน (รึคุยกะแฟนหว่า555)
สรุปคือชอบนิดๆค่ะ อยากลองคุย แค่เป็นเพื่อนคุยยังไม่อยากได้เป็นแฟน มีเรื่องอะไรก็แชร์กัน น่าจะสบายใจ เพราะเราก็มีเรียน ไม่ทิ้งค่ะ แพลนอนาคตก็วางไว้แล้ว แต่ชีวิตวัยรุ่นมันก็มีความไม่สบายใจบ้าง ถ้าอยากรู้จักนี่ เข้าไปคุยกับน้องเลยหรอคะ มันจะเกินไปมั้ยน่ะ
(แถมนิดๆ จากสายตาส่วนสูงน้องกะเราพอๆกันเลย เราสูง 169 แต่เราสมส่วน ส่วนน้องนี่เหมือนจะสูงเท่ากันเลยมั้งผอมบาง เราตัวใหญ่กว่า! อารมณ์คุณพี่สาวกับคุณน้องชายจริงๆเลย พับผ่า)
เด็กข้างบ้านกับความสุขเล็กๆของพี่สาว
เราเรียนสายวิทย์ เขาเรียนเทคนิคเด็กกว่าเราปีนึง เขารู้จักพ่อเรา เคยมายืมกีตาร์อยู่พ่อหลายครั้ง แต่เราก็ไม่รู้จักชื่อแซ่เขาอยู่ดี รู้แค่ว่าบ้านหลังไหน
ได้เห็นหน้าแค่บางวัน วันที่เราไปบ้านฝั่งตรงข้ามบ้าง เขาเดินผ่านมาซื้อของร้านข้างบ้านเราบ้าง ช่วงปิดเทอมจะเจอบ่อยหน่อยเพราะเขามักจะเดินผ่านหน้าบ้าน ปั่นจักรยานผ่าน ขี่รถผ่าน เรานั่งแถวหน้าบ้านเราก็เห็น รู้สึกว่าน้องเท่ดี นี่ถือเป็นความประทับใจอย่างหนึ่ง อย่างที่สอง น้องเคยยิ้มให้ ตอนขับมอไซผ่าน(แต่เราไม่ได้ยิ้มตอบ พึ่งปรับโฟกัสได้ สายตามันสั้น) รอยยิ้มน้องเป็นมิตรและน่ารักมาก อย่างที่สาม น้องเขาออกมาปั่นจักรยานเล่นกับน้องชายตัวเล็กๆ3-4ขวบ ตอนดึกๆ แสงสลัวๆ ภาพติดตา ประทับใจจริงๆ ..และแล้วเราก็ได้ไปบวชชี หายจากบ้านไป 3-4วัน พอกลับมาก็ไม่ค่อยได้เจอ ใกล้ๆเปิดเทอมพอดี
.
พอเปิดเทอมได้สักสี่ห้าวัน ช่วงเย็นวันนึงเป็นวันหลังฝนตก แมลงบินสวยมากค่ะ เลยออกมานั่งมันนอกรั้วหน้าบ้านนี่แหละ พลางคิดว่า เฮ้อ เรียนยากว่ะ แม่ก็คุยกับเพื่อนบ้านอยู่สักพักก็ให้เราไปกินข้าว (3ครั้งเลยมั้ง) เราก็เดี๋ยวไป เห็นน้องปั่นจักรยานพอดี ก็อื้ม รู้สึกดี บรรยากาศก็ดี นั่งยาวเลย แล้วก็ได้ยินเสียงปิดประตูรั้ว คาดว่าน้องเข้าบ้านแล้ว และแม่ก็พูดเสียงดังว่า นั่งอ่อยหนุ่มอยู่รึไง ให้ไปกินข้าวก็ไม่ไป เราก็ตอบกลบเกลื่อนไปเสียงดังกว่า ตอนนั้นรู้สึกเซ็งมากเลยค่ะ ก็มันมีหนุ่มปั่นจักรยานอยู่คนเดียว พ่อน้องก็ต้องได้ยิน ส่วนน้องนี่ไม่รู้ได้ยินมั้ย
เราก็นั่งบ่นอุบอิบต่อไปค่ะ ได้ยินเสียงคนเดินมาคิดว่าคงมีคนมาซื้อของ เสียงเท้าใกล้เข้ามาเลยเงยขึ้นไปมอง . . . . . อื้อหือ น้องหน้ามนคนงามในซอยนี่เอง มาทำเนียนมองเลย ฉันเห็นนะเว้ยว่าแกมองอ่ะ (แสดงว่าที่แม่พูดน้องก็ต้องได้ยิน) น้องเดินผ่านไปสักพักเราเลยเข้าบ้าน
.
.
หลังจากวันนั้น เวลาน้องผ่านหน้าบ้าน น้องจะมองเรามากขึ้น แบบหันหน้ามาเลย จากปกติ น้องแกจะยกหูคุยโทรศัพท์ เดินผ่านไปอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ตอนนี้หรอ ได้สบตาเลยจ้า หันมองพี่ทั้งหน้าเลย และความซอยเดียวก็ทำให้เจอบ่อย แถมความใคร่สงสัยว่า น้องจะสืบต่อกิจการทำธุรกิจใช่มั้ย คุยโทรศัพท์บ่อยเหลือเกิน (รึคุยกะแฟนหว่า555)
สรุปคือชอบนิดๆค่ะ อยากลองคุย แค่เป็นเพื่อนคุยยังไม่อยากได้เป็นแฟน มีเรื่องอะไรก็แชร์กัน น่าจะสบายใจ เพราะเราก็มีเรียน ไม่ทิ้งค่ะ แพลนอนาคตก็วางไว้แล้ว แต่ชีวิตวัยรุ่นมันก็มีความไม่สบายใจบ้าง ถ้าอยากรู้จักนี่ เข้าไปคุยกับน้องเลยหรอคะ มันจะเกินไปมั้ยน่ะ
(แถมนิดๆ จากสายตาส่วนสูงน้องกะเราพอๆกันเลย เราสูง 169 แต่เราสมส่วน ส่วนน้องนี่เหมือนจะสูงเท่ากันเลยมั้งผอมบาง เราตัวใหญ่กว่า! อารมณ์คุณพี่สาวกับคุณน้องชายจริงๆเลย พับผ่า)