"เฮ้ยยย อยู่หอเบื่ออ่ะแกร หาที่เที่ยวเหอะ อยู่แบบนี้กรูจะลงแดงตายหล่ะ"
ทุกอย่างเริ่มขึ้นจากประโยคนี้ 555 คืองี้ จขกท.เป็นคนต่างจังหวัดมาเรียนอยู่ที่ยะลา ตอนนี้ก็สอบเสร็จแล้วแต่มีงานต้องทำต่อนิดหน่อยก็เลยมีช่วงว่าง อยู่หอแล้วเบื่อไม่มีไรทำไง ก็เลยชวนๆเพื่อนไปเที่ยว แล้วจะไปไหนหล่ะ..?
" ไปบ้านเราดิ่ " ทุกคนหันไปตามเสียง คนที่พูดเป็นคนเจาะไอร้อง จ.นราธิวาส แล้วพูดเป็นเสียงเดียวกัน Oh Nooooooo!! ไม่อะแก ทั้งระเบิด ทั้งปืน บุกโรงพยาบาล ออกข่าวดังซะขนาดนั้น ขอเซย์โนนาจาาา
สุดท้ายก็ไป!! แต่ไปแถวในเมืองราธิวาส เมื่อหาที่เที่ยวบวกกับใจกล้าๆได้แล้ว ไปกันโล้ดดดดด
(คิดเร็ว ไปเร็ว นี่เป็นคนใจง่ายกับแค่เรื่องเที่ยวหรอกหน่าาา ><')
ยะลา >> นราธิวาส
เริ่ม 6.00 โมงเช้า ออกจากหอ ไปขึ้นรถไฟที่สถานีรถไฟยะลา รถออกประมาณ 6.30 น. (ฟรีจ้าาา)
ก่อนขึ้นรถก็แวะซื้อเสบียงจากเซเว่นเล็กๆน้อยๆ ไปกินบนรถไฟ บนรถก็คนเยอะอยู่ ก็นั่งไปหลับไปประมาณ 2 ชั่วโมงก็ถึงที่นี่เลยยยย "สถานีรถไฟตันหยงมัต"
ลงจากรถไฟก็ถ่ายรูปกับป้ายสถานีก่อนฮ่ะ สักแป่ปเพื่อนที่อยู่นราธิวาสก็พาไปขึ้นรถ (เพื่อนเหมารถสองแถวไว้)
นั่งรถเฮฮากันไปจนถึง....ศูนย์พัฒนาการศึกษาพิกุล (สวนพิกุลทอง) รถจอด นี่จะลงหล่ะ ปิดจ้าาา เงิบ!!
แบคนขับจึงพาไปเข้าประตูอีกด้านที่มีเจ้าหน้าที่อยู่แล้วบอกว่าพาเด็กต่างจังหวัดมาเที่ยว เจ้าหน้าที่จึงยอมให้เข้าชมแต่เที่ยวได้แค่บางโซนเท่านั้น
นี่ก็ลงไปเที่ยว ไปถ่ายรูป เดินเล่น ไปดูกวาง ใบไม้สีทอง
ไปสวนมัลเบอร์รี่ : เป็นสวนของชาวบ้านที่ปลูกๆกันก็เข้าไปชม เจ้าของสวนใจดีให้ชิมที่ต้นได้เลย
ไปอ่าวมะนาว : โอ๊ะ ทะเลลลลลลลลลล ความรู้สึกแบบโคตรปลดปล่อยอ่ะ (เพิ่งผ่านศึกสอบมา) วิ่งลงจากรถกันเลยจ้า ทะเลที่นี่น้ำใสดีน่ะ ชายหาดก็โอเค วิวสวย แต่มีคนไม่เยอะ ตอนไปถึงมีแค่นักท่องเที่ยวประมาณสองกลุ่มและก็พวกเรา และก็มีร้านค้าขายของไม่กี่ร้าน
ไปหาดนราทัศน์ : ทะเล๊ ทะเล ทะเล ทะเล๊ มีความสุขกับทะเลมากกกก ที่หาดนราทัศน์นี่มีคนเยอะกว่าอ่าวมะนาว มีร้านอาหามากกว่าอ่าวมะนาว ที่นี่ก็สวยดี มีสะพานหินยื่นลงไปในทะเล มีที่นั่งกินแถวชายหาด มีจักรยานให้เช่าปั่นชมทะเล ตอนเย็นๆหน่อยมีบานาน่าโบท เป็นอีกสถานที่ที่ดีมากเลย
ไปดูเซเว่นนราธิวาส (อันนี้แถมๆ 555) : เราชอบเซเว่นที่นึงอยู่แถวๆสถานีรถไฟตันหยงมัตนั่นแหละ เราชอบเขาจัดของเต็มแบบไม่มีช่องโหว่เลย 555 ชอบๆดูหน้าซื้อดี แถมเซเว่นที่นี่ขายขนมจีนด้วย(เพิ่งเคยเห็นที่นี่ที่แรก เราไม่รู้ที่อื่นมีไหมน่ะ)
บ่าย 3 ถึงเวลากลับหล่ะ =.=' ก็กลับมาขึ้นรถไฟตอน 4 โมงกลับยะลา
*แบ แปลว่าพี่ ลุง หรือผู้ชายที่แก่กว่าไรงี้อ่ะ (นี่ก็ถามเพื่อนที่เป็นอิสลามมา)
กระทู้นี้ถือเป็นกระทู้เล่าเรื่องหล่ะกันโน๊ะ
จุดประสงค์จริงๆคืออยากบอกว่า 3 จังหวัดไม่ได้น่ากลัวอย่างในข่าว เราเป็นคนนึงที่ดูข่าวแล้วกลัวที่จะมาสามจังหวัด แต่พอมาอยู่ยะลาจริงๆมันไม่มีไรเลย เป็นเมืองสงบมากด้วยซ้ำ นราธิวาสก็เหมือนกัน ที่ดูจากข่าวคือมันรุนแรงมาก ระเบิดตรงนั้น ยิงกันตรงนี้ พอไปถึงไม่เลย คนนราใจดีมาก (ดูได้จากแบคนขับรถพาเที่ยว) แค่อยากให้ลองเปิดใจกับปลายด้ามขวานอีกครั้ง เที่ยวเถอะอย่าเอาความกลัวมาปิดกั้นโลกกว้าง
ทริปหน้าเจอกัน...เจาะไอร้อง นราธิวาส
One day trip in Narathiwat
ทุกอย่างเริ่มขึ้นจากประโยคนี้ 555 คืองี้ จขกท.เป็นคนต่างจังหวัดมาเรียนอยู่ที่ยะลา ตอนนี้ก็สอบเสร็จแล้วแต่มีงานต้องทำต่อนิดหน่อยก็เลยมีช่วงว่าง อยู่หอแล้วเบื่อไม่มีไรทำไง ก็เลยชวนๆเพื่อนไปเที่ยว แล้วจะไปไหนหล่ะ..?
" ไปบ้านเราดิ่ " ทุกคนหันไปตามเสียง คนที่พูดเป็นคนเจาะไอร้อง จ.นราธิวาส แล้วพูดเป็นเสียงเดียวกัน Oh Nooooooo!! ไม่อะแก ทั้งระเบิด ทั้งปืน บุกโรงพยาบาล ออกข่าวดังซะขนาดนั้น ขอเซย์โนนาจาาา
สุดท้ายก็ไป!! แต่ไปแถวในเมืองราธิวาส เมื่อหาที่เที่ยวบวกกับใจกล้าๆได้แล้ว ไปกันโล้ดดดดด
(คิดเร็ว ไปเร็ว นี่เป็นคนใจง่ายกับแค่เรื่องเที่ยวหรอกหน่าาา ><')
ยะลา >> นราธิวาส
เริ่ม 6.00 โมงเช้า ออกจากหอ ไปขึ้นรถไฟที่สถานีรถไฟยะลา รถออกประมาณ 6.30 น. (ฟรีจ้าาา)
ก่อนขึ้นรถก็แวะซื้อเสบียงจากเซเว่นเล็กๆน้อยๆ ไปกินบนรถไฟ บนรถก็คนเยอะอยู่ ก็นั่งไปหลับไปประมาณ 2 ชั่วโมงก็ถึงที่นี่เลยยยย "สถานีรถไฟตันหยงมัต"
ลงจากรถไฟก็ถ่ายรูปกับป้ายสถานีก่อนฮ่ะ สักแป่ปเพื่อนที่อยู่นราธิวาสก็พาไปขึ้นรถ (เพื่อนเหมารถสองแถวไว้)
นั่งรถเฮฮากันไปจนถึง....ศูนย์พัฒนาการศึกษาพิกุล (สวนพิกุลทอง) รถจอด นี่จะลงหล่ะ ปิดจ้าาา เงิบ!! แบคนขับจึงพาไปเข้าประตูอีกด้านที่มีเจ้าหน้าที่อยู่แล้วบอกว่าพาเด็กต่างจังหวัดมาเที่ยว เจ้าหน้าที่จึงยอมให้เข้าชมแต่เที่ยวได้แค่บางโซนเท่านั้น
นี่ก็ลงไปเที่ยว ไปถ่ายรูป เดินเล่น ไปดูกวาง ใบไม้สีทอง
ไปสวนมัลเบอร์รี่ : เป็นสวนของชาวบ้านที่ปลูกๆกันก็เข้าไปชม เจ้าของสวนใจดีให้ชิมที่ต้นได้เลย
ไปอ่าวมะนาว : โอ๊ะ ทะเลลลลลลลลลล ความรู้สึกแบบโคตรปลดปล่อยอ่ะ (เพิ่งผ่านศึกสอบมา) วิ่งลงจากรถกันเลยจ้า ทะเลที่นี่น้ำใสดีน่ะ ชายหาดก็โอเค วิวสวย แต่มีคนไม่เยอะ ตอนไปถึงมีแค่นักท่องเที่ยวประมาณสองกลุ่มและก็พวกเรา และก็มีร้านค้าขายของไม่กี่ร้าน
ไปหาดนราทัศน์ : ทะเล๊ ทะเล ทะเล ทะเล๊ มีความสุขกับทะเลมากกกก ที่หาดนราทัศน์นี่มีคนเยอะกว่าอ่าวมะนาว มีร้านอาหามากกว่าอ่าวมะนาว ที่นี่ก็สวยดี มีสะพานหินยื่นลงไปในทะเล มีที่นั่งกินแถวชายหาด มีจักรยานให้เช่าปั่นชมทะเล ตอนเย็นๆหน่อยมีบานาน่าโบท เป็นอีกสถานที่ที่ดีมากเลย
ไปดูเซเว่นนราธิวาส (อันนี้แถมๆ 555) : เราชอบเซเว่นที่นึงอยู่แถวๆสถานีรถไฟตันหยงมัตนั่นแหละ เราชอบเขาจัดของเต็มแบบไม่มีช่องโหว่เลย 555 ชอบๆดูหน้าซื้อดี แถมเซเว่นที่นี่ขายขนมจีนด้วย(เพิ่งเคยเห็นที่นี่ที่แรก เราไม่รู้ที่อื่นมีไหมน่ะ)
บ่าย 3 ถึงเวลากลับหล่ะ =.=' ก็กลับมาขึ้นรถไฟตอน 4 โมงกลับยะลา
*แบ แปลว่าพี่ ลุง หรือผู้ชายที่แก่กว่าไรงี้อ่ะ (นี่ก็ถามเพื่อนที่เป็นอิสลามมา)
กระทู้นี้ถือเป็นกระทู้เล่าเรื่องหล่ะกันโน๊ะ
จุดประสงค์จริงๆคืออยากบอกว่า 3 จังหวัดไม่ได้น่ากลัวอย่างในข่าว เราเป็นคนนึงที่ดูข่าวแล้วกลัวที่จะมาสามจังหวัด แต่พอมาอยู่ยะลาจริงๆมันไม่มีไรเลย เป็นเมืองสงบมากด้วยซ้ำ นราธิวาสก็เหมือนกัน ที่ดูจากข่าวคือมันรุนแรงมาก ระเบิดตรงนั้น ยิงกันตรงนี้ พอไปถึงไม่เลย คนนราใจดีมาก (ดูได้จากแบคนขับรถพาเที่ยว) แค่อยากให้ลองเปิดใจกับปลายด้ามขวานอีกครั้ง เที่ยวเถอะอย่าเอาความกลัวมาปิดกั้นโลกกว้าง
ทริปหน้าเจอกัน...เจาะไอร้อง นราธิวาส