จากกระทู้แรกที่ถามไว้ว่า"เรามีสิทธิ์อะไรบ้างในตัวเค้า"ซึ่งคำตอบมันก็ชัดอยู่แล้วว่ามันเป็นไปไม่ได้ตั้งแต่แรก
เราไม่มีสิทธิ์อะไรเลย แม้แต่การคิดไปเอง สุดท้ายคนที่เจ็บที่สุด ก็ไม่พ้นตัวเองอยู่ดี...😔
จากวันนั้นมาก็ขอเล่าให้ฟังเลยว่า เราก็ยังมีพูดคุยกันอยู่ตลอด คุยกันจนทำให้เราลืมไปว่า
ความสัมพันธ์ของเรากับเค้านั้นมันเป็นไปไม่ได้ คุยกันจนลืมเผื่อใจ ลืมไปว่าเค้าไม่ได้คิดอะไรเลย
ด้วยซ้ำ เค้าแค่เหงา เค้าแค่ว่าง ก็เท่านั้น ตลอดเวลาที่เรารู้สึกมากยิ่งๆขึ้นไป เค้าก็กลับทำลายความ
รู้สึกเหล่านั้น ด้วยการเงียบหายไป จนมาวันนี้ เรามาทบทวน เรามาแยกแยะ เรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น
เราก็รู้เลยว่าเราอาจเป็นฝ่ายที่คิดเข้าข้างตัวเองมาตลอด เพราะการที่เค้าคุยเล่น มารับมาส่งบ่าง
พาไปกินข้าวบ้าง หรือมาทำดีต่างๆนาๆนั้น เค้าอาจทำแบบนี้กับทุกคนก็ได้ การที่เค้าทำแบบนี้
มันอาจดูเยอะ อาจดูสำคัญมาก ในสายตาเรา แต่สำหรับเค้า มันอาจจะเป็นเพียงแค่สิ่งเล็กน้อยก็ได้
เยอะของเรากับเยอะของเค้า มันต่างกัน เราเอง เราคิดไปเอง ทุกอย่าง มันเป็นเรื่องราวที่ดี
ถึงมันจะเกิดขึ้นแล้วทำให้เราเจ็บปวด แต่มันก็ทำให้เรายิ้มได้ในเวลานั้น ทำให้เราสุข ถึงออกแนว
เพ้อเจ้อก็เหอะ แต่ตลอดเวลา7-8เดือนที่ผ่านมา เรามีความสุขจริงๆนะ 🙂
และบทสุดท้ายของวันนี้ก็ต้องมาถึงละอะ 😔 เราตัดสิ้นใจละที่จะหยุด ตัดสิ้นใจที่จะพอ
ตัดสินใจจะเดินต่อ และตัดความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนนี้ทิ้งสักที เรามีค่าพอที่จะรอ
มีค่าพอที่จะเดินไปข้างหน้าคนเดียว โดยที่ไม่ต้องแคร์สถานะไม่ชัดเจนแบบนี้
ถึงตอนนี้ เค้าให้สถานะเราได้ เราก็คงเลือกที่จะตัดสินใจ แบบนี้แล้วจริงๆ เราบล๊อคทุกอย่าง
ตัดขาด ไลน์ เบอร์ ทุกสิ่ง ให้มันจบแต่เพียงเท่านี้
พอกันทีเนาะ เราเหนื่อยวิ่งตามแล้วอะ แล้วเราก็ไม่ต้องการให้ใครมาวิ่งตามเรากลับเหมือนกัน
เราพอแล้วจริงๆ เราเหนื่อย เราท้อ ถ้ารักแล้วมันจะทุกข์แบบนี้ เราขออยู่แบบไร้ความรู้สึกดีกว่า
เรารอเค้ามาตลอด เราโคตรนอยด์เวลาเค้าไม่ตอบไลน์ เราโคตรเฟลเวลาเค้าหายไป
อ่านไม่ตอบ พอจะทำใจพออะไรๆดีหน่อย ก็กลับมา แล้วบอกว่ายุ่ง งานเยอะ
ทำแบบนี้อยู่หลายๆครั้ง จนวันนี้มันชัดเจนแล้วอะ ว่าถ้าเราสำคัญจริง ต่อให้ยุ่งแค่ไหน
เค้าก็จะสามารถปลีกตัวไลน์บอกเราได้ เพียงแค่คำสั้นๆแค่นั้น เราไม่ได้ได้รู้เลย
กว่าจะมารู้ ก็คือวันที่เค้าเหงา แล้วก็ทักเรามาก็แค่นั้น ถ้าเราจะสำคัญแค่นี้ เราว่าเราคงยัง
ต้องเจออะไรดีๆอีกเยอะ เราไม่เคยวุ่นวายอะไรเกี่ยวกับตัวเค้าเลย ไม่เคยถาม
แทบไม่กล้ายุ่ง ไม่ก้าวก่ายเลยด้วยซ้ำ ถึงแม้เค้าจะทำกับเราก็เหอะ เพรัด้วยนิสัย
ลุยๆ แฟร์ๆ เราเชื่อใจเสมอ แต่พอเค้ามาเป็นแบบนี้ เรารู้เลยว่า เราแม้ง
แทบไม่ได้มีผลอะไรต่อเค้าเลย ไม่ได้จำเป็น และแทบไม่มีตัวตนเลยด้วยซ้ำ
เหอะ!! นึกจะมาก็มา พอเวลาไม่เหงาก็หายไป แยกไม่ออกเลยว่านี่ตัวอะไร
ประจำเดือนหรือคนแบบไหนวะเนี้ย เราคฃข้ามกำแพงที่เค้าก่อไว้ไม่ได้จริงๆ
ถึงแม้เค้าไม่มีใคร ทำดีแค่ไหน สุดท้ายคนที่เค้าให้ใจก็ไม่ใช่เราอยู่ดี
*****ระบายไปด้วยร้องไห้ไปด้วย มันส์กันเลยทีเดียว😌 ต้องเข้าใจหน่อยนะคะ
ว่าเราเองโสดมาก็นาน แทบไม่เปิดใจให้ใครเลยก็ว่าได้ แต่พอมีคนนี้เข้ามา
เหมือนเข้ามาเล่นเกมส์ในใจ แล้วสุดท้าย ได้ใจแล้วก็หนีหายไปเลยอะ 😪
ขอบคุณนะ โชคดีคะ 🙏🏼👊🏻💪🏻************
บทสุดท้ายของ"สถานะคนคุย"?
เราไม่มีสิทธิ์อะไรเลย แม้แต่การคิดไปเอง สุดท้ายคนที่เจ็บที่สุด ก็ไม่พ้นตัวเองอยู่ดี...😔
จากวันนั้นมาก็ขอเล่าให้ฟังเลยว่า เราก็ยังมีพูดคุยกันอยู่ตลอด คุยกันจนทำให้เราลืมไปว่า
ความสัมพันธ์ของเรากับเค้านั้นมันเป็นไปไม่ได้ คุยกันจนลืมเผื่อใจ ลืมไปว่าเค้าไม่ได้คิดอะไรเลย
ด้วยซ้ำ เค้าแค่เหงา เค้าแค่ว่าง ก็เท่านั้น ตลอดเวลาที่เรารู้สึกมากยิ่งๆขึ้นไป เค้าก็กลับทำลายความ
รู้สึกเหล่านั้น ด้วยการเงียบหายไป จนมาวันนี้ เรามาทบทวน เรามาแยกแยะ เรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น
เราก็รู้เลยว่าเราอาจเป็นฝ่ายที่คิดเข้าข้างตัวเองมาตลอด เพราะการที่เค้าคุยเล่น มารับมาส่งบ่าง
พาไปกินข้าวบ้าง หรือมาทำดีต่างๆนาๆนั้น เค้าอาจทำแบบนี้กับทุกคนก็ได้ การที่เค้าทำแบบนี้
มันอาจดูเยอะ อาจดูสำคัญมาก ในสายตาเรา แต่สำหรับเค้า มันอาจจะเป็นเพียงแค่สิ่งเล็กน้อยก็ได้
เยอะของเรากับเยอะของเค้า มันต่างกัน เราเอง เราคิดไปเอง ทุกอย่าง มันเป็นเรื่องราวที่ดี
ถึงมันจะเกิดขึ้นแล้วทำให้เราเจ็บปวด แต่มันก็ทำให้เรายิ้มได้ในเวลานั้น ทำให้เราสุข ถึงออกแนว
เพ้อเจ้อก็เหอะ แต่ตลอดเวลา7-8เดือนที่ผ่านมา เรามีความสุขจริงๆนะ 🙂
และบทสุดท้ายของวันนี้ก็ต้องมาถึงละอะ 😔 เราตัดสิ้นใจละที่จะหยุด ตัดสิ้นใจที่จะพอ
ตัดสินใจจะเดินต่อ และตัดความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนนี้ทิ้งสักที เรามีค่าพอที่จะรอ
มีค่าพอที่จะเดินไปข้างหน้าคนเดียว โดยที่ไม่ต้องแคร์สถานะไม่ชัดเจนแบบนี้
ถึงตอนนี้ เค้าให้สถานะเราได้ เราก็คงเลือกที่จะตัดสินใจ แบบนี้แล้วจริงๆ เราบล๊อคทุกอย่าง
ตัดขาด ไลน์ เบอร์ ทุกสิ่ง ให้มันจบแต่เพียงเท่านี้
พอกันทีเนาะ เราเหนื่อยวิ่งตามแล้วอะ แล้วเราก็ไม่ต้องการให้ใครมาวิ่งตามเรากลับเหมือนกัน
เราพอแล้วจริงๆ เราเหนื่อย เราท้อ ถ้ารักแล้วมันจะทุกข์แบบนี้ เราขออยู่แบบไร้ความรู้สึกดีกว่า
เรารอเค้ามาตลอด เราโคตรนอยด์เวลาเค้าไม่ตอบไลน์ เราโคตรเฟลเวลาเค้าหายไป
อ่านไม่ตอบ พอจะทำใจพออะไรๆดีหน่อย ก็กลับมา แล้วบอกว่ายุ่ง งานเยอะ
ทำแบบนี้อยู่หลายๆครั้ง จนวันนี้มันชัดเจนแล้วอะ ว่าถ้าเราสำคัญจริง ต่อให้ยุ่งแค่ไหน
เค้าก็จะสามารถปลีกตัวไลน์บอกเราได้ เพียงแค่คำสั้นๆแค่นั้น เราไม่ได้ได้รู้เลย
กว่าจะมารู้ ก็คือวันที่เค้าเหงา แล้วก็ทักเรามาก็แค่นั้น ถ้าเราจะสำคัญแค่นี้ เราว่าเราคงยัง
ต้องเจออะไรดีๆอีกเยอะ เราไม่เคยวุ่นวายอะไรเกี่ยวกับตัวเค้าเลย ไม่เคยถาม
แทบไม่กล้ายุ่ง ไม่ก้าวก่ายเลยด้วยซ้ำ ถึงแม้เค้าจะทำกับเราก็เหอะ เพรัด้วยนิสัย
ลุยๆ แฟร์ๆ เราเชื่อใจเสมอ แต่พอเค้ามาเป็นแบบนี้ เรารู้เลยว่า เราแม้ง
แทบไม่ได้มีผลอะไรต่อเค้าเลย ไม่ได้จำเป็น และแทบไม่มีตัวตนเลยด้วยซ้ำ
เหอะ!! นึกจะมาก็มา พอเวลาไม่เหงาก็หายไป แยกไม่ออกเลยว่านี่ตัวอะไร
ประจำเดือนหรือคนแบบไหนวะเนี้ย เราคฃข้ามกำแพงที่เค้าก่อไว้ไม่ได้จริงๆ
ถึงแม้เค้าไม่มีใคร ทำดีแค่ไหน สุดท้ายคนที่เค้าให้ใจก็ไม่ใช่เราอยู่ดี
*****ระบายไปด้วยร้องไห้ไปด้วย มันส์กันเลยทีเดียว😌 ต้องเข้าใจหน่อยนะคะ
ว่าเราเองโสดมาก็นาน แทบไม่เปิดใจให้ใครเลยก็ว่าได้ แต่พอมีคนนี้เข้ามา
เหมือนเข้ามาเล่นเกมส์ในใจ แล้วสุดท้าย ได้ใจแล้วก็หนีหายไปเลยอะ 😪
ขอบคุณนะ โชคดีคะ 🙏🏼👊🏻💪🏻************