สวัสดีค่ะ^^วันนี้เรามีเรื่องจะปรึกษาค่ะ
คือเราเป็นเด็กตจว.นะคะแล้วทีนี้ย้ายเข้ามาเรียนในกทม. มาอยู่กับญาติ ซึ่งพ่อแม่ไม่ได้อยู่ด้วย แล้วคืออาเราเป็นคนที่ชอบด่า ว่าไรงี้นะคะ คือเขาก็ไม่ใช่ว่าด่าทั้งวันนะคะ อาเราก็ยังดูแลเราดีนะคะ แต่ตอนเราอยู่ตรว.เราเคยอยู่กับพวกป้า พี่น้องทางแม่ค่ะ ซึ่งเรารู้สึกโอเคมาก ป้าสอนเราดีมาก สอนให้เราเป็นเด็กดี เรารักป้าเรามากๆ แต่พอเรามาอยู่กทม. เรารู้สึกเหงาเลยค่ะ เราคิดถึงป้า เราอยากกลับไปอยู่ตจว.เลยค่ะ จริงๆเราไม่ได้อยากมาอยู่ตั้งแต่แรก แต่พ่อเราบอกให้มา ตอนแรกเราจะบอกพ่อแล้วค่ะ แต่เรากลัวพ่อเสียใจ คิดมาก  แล้วเราก็คิดว่าพอเรามาอยู่มันน่าจะดีขึ้นเรื่อยๆเอง แต่มันก็ไม่ใช่หรอกค่ะ คือเวลาเราอยู่กับป้าเรารู้สึกอบอุ่นตลอดเวลา ป้าห่วงเรามาก อยู่ที่นี่เราไม่มีใครฟังเราพูดเรื่องราวต่างๆในชีวิตเรา ความทุกข์ ความกลุ้มใจต่างๆ  คือเราก็คิดมากทุกวัน คือบางทีเราก็เข้าไปร้องไห้ในห้องน้ำ เราก็กลัวว่าถ้าเราคิดมากอย่างนี้ต่อไปเราต้องไปพบหมอจิตวิทยาแน่ๆค่ะ ใครพอจะมีวิธีให้หายเครียด กลุ้มใจ คิดมากมั้ยคะ
ปล.เราเป็นเด็กมัธยมนะคะ
ปล2. เรามีเพื่อนสนิทค่ะเลยเวลาไปโรงเรียนก็หายเครียด มันจะลืมไปเลยค่ะ

ใครพอจะมีนำมาแชร์กันได้นะคะ