อนาถใจกับชีวิต สิ่งที่วาดฝันไว้ กับ ความเป็นจริง



สวัสดีครับ สมาชิก ทุกๆท่าน วันนี้ ตะโกว่างทั้งวัน รวมถึงพรุ่งนี้ ที่จะเป็นวันพระใหญ่ ดวงจันทร์เต็มดวง เรือต้องหยุดออกหาปลา
เมื่อถึงวันหยุด สิ่งที่เราต้องการคือการพักผ่อน กินอาหารอร่อยๆ ชมอาหารทางสายตาที่มีแต่สิ่งสวยงาม

เมื่อวานตะโก เห็นภาพนี้ เพื่อนส่ง MSN มาให้  พร้อมกับชวนตะโกไปเที่ยว โดยไม่รู้เลยว่า มันคือสถานที่ไหน?
ตะโกวาดฝันไว้ สักวันคงจะมีโอกาศ ผ่อนคลายกับเขาบ้าง นั่งจิบไวน์ชั้นดีจากไร่องุ่นของนาปา
กินบาบีคิวซีฟูดส์ พร้อม ดินเนอร์ ริมหาด  ค่ำลง นั่งฟังเสียงคลื่นซัดหาดทราย คล้ายจังหวะของเสียงเพลงเบาๆ
มีดวงจันทร์ ดวงดาว และหมู่ฝูงปลา ร่วมเป็นเพื่อน
มโนไป จินตนาการไป ตามเรื่องราว ที่ได้เห็นตามภาพด้านบน

แต่ชีวิตจริง มันช่างตรงกันข้าม ในความคิดเหล่านั้น
ชีวิตชาวประมงหาเช้า กินค่ำ อย่างตะโก คงไม่มีวาสนา  เช้าก็ตกหมึก ตกปลา เย็นย่ำก็จับกุ้ง จับหอย
คราบเสื้อที่เกิดรอยด่างจากเหงื่อไคล ขึ้นขี้เกลือเป็นดวงใหญ่ ดวงน้อย คงจะเดินไป ที่แบบนั้น ไม่ได้แน่
ชีวิตตะโก อยู่แต่ในเรือ  จะเดินทางไปไหน ด้วยรถยนต์ ก็ไม่ได้ เพราะเมารถ
สถานที่ พอจะมีอยู่บ้าง แบบไม่ใช่ ก็ใกล้เคียง
โต๊ะอาหารคือโขดหิน คลุมด้วยผ้าใบ ที่ใช้ห่อเครื่องยนต์เรือ
กับลูกมะพร้าว เอาไว้นอนหนุนหัว ยามร่างกายเมื่อยล้า

คิดไปเรื่อยเปื่อยก็ถึงเวลาหิว ท้องไส้แทบทะลุ เพราะพยาธิพากันประท้วง ได้เวลาอาหาร
วันนี้ กุ้งไม่มี ปลาไม่มา งั้นตะโก พากินหมึก  
อย่าให้ถึงวันของตะโกละกัน ฝากไว้ก่อนเหอะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่