ขอบคุณที่ไม่ทำลายตัวละครของคุณเอง ละครดังหลายๆ เรื่องที่พอถึงวิกฤตหึงหวงขึ้นมาพระเอกจะกลายเป็น 'ผีบ้า' ที่เข้าถึงไม่ได้ทุกทีไป
ฉากเมื่อคืนที่มีหลายอารมณ์ปะทะกันในตัวพระเอก ถ้าหากบท การกำกับ และการถ่ายทอดของนักแสดง(เจมส์) ไม่ถึง ในสายตาเราคงกลายเป็น ละครชวนจิ้นสมองกลวง อีกเรื่อง

แต่สรุปว่าตรงกันข้าม... ละครกลับใช้วิกฤตรักสามสี่เศร้าอันน่าหงุดหงิดของเรื่อง ทำให้ยิ่งนับถือ รัก (และหลง) ในตัวพระเอกมากขึ้นไป 8 เลเวล ในความหึงหวงหน้ามืด กลับทำให้เชื่อจริงๆ ในความเป็นสุภาพบุรุษ ความเป็นคนดีมีขันติของเขา แม้จะมีการใช้กำลัง(กับคนอื่น ไม่ใช่นางเอก) หลุดมาบอกใบ้ความรักรุนแรงเร่าร้อนในตัวนางเอก ให้ละครมีความ 'เซ็กซี่' เล็กๆ มีรสชาติ อย่างการ เอาฝักบัวราดหัวนางร้าย (55555 คิดได้ไงวะ ต้องอย่างงี้เซ่ !!!)  และ การฟาดหมัดกับอาหื่นแบบลืมตาย

ฉากที่เหมือนไม่มีอะไร แต่กลับอินมากสำหรับเรา คือหลายฉากที่หมอศตวรรษออกไปที่ระเบียงโรงพยาบาล แล้วยืนใคร่ครวญกับตัวเอง เหมือนพยายามประติดประต่อ เรียกสติตัวเอง ซึ่ง เจมส์ มาร์ แสดงได้ดีมากๆๆๆ ในการแสดงท่าทางมือไม้ สายตา ที่เต็มไปด้วยความกังวล เต็มไปด้วยคำถามมากมาย ตกลงนุชท้องใช่ไหม ระงับความหึงโกรธของตัวเอง นี่ฉันควรจะทำยังไงต่อไป ฯลฯ ที่เขาแบกรับไว้อย่างเป็นสุภาพบุรุษที่เจียมตัว
มีหลายฉากที่พระเอกครุ่นคิด แต่ก็ไม่เบื่อเลย กลับรู้สึกสงสารหนักมาก

เราว่ายากนะ ที่นักแสดงจะสื่อออกมาในขณะที่ยืนนิ่งๆ ไม่มีบทสนทนา แต่ "เจมส์ มาร์" ทำได้อย่างน่าทึ่ง แน่นอนต้องขอบคุณโค้ชทั้งหลายที่อยู่รายรอบ เป็นใครบ้างคงรู้กัน

เราเห็นกันว่าหมอศตวรรษที่เยือกเย็น สุขุม ออกอาการ "กรูไม่ไหวแล้ว!!" ในหลายๆ เรื่องเมื่อคืน โดยเฉพาะในความหึงหวงรุนแรง ที่ละครคุมโทนได้อย่างยอดเยี่ยม โดยไม่ทำให้พระเอกหลุดคาแรกเตอร์ หลุดปรัชญา คุณธรรมประจำตัวของเขา ซึ่งตรงนี้เหมือนว่ามีละครดังหลายเรื่องก็ยังเอาไม่ค่อยอยู่

ฉากที่พระเอกโทรไปหานางเอกกลางวันแสกๆ ขอคุย ขอไปหาด้วยน้ำเสียงร้อนรนเรียกร้อง แต่ก็ยังมีความอ่อนโยนและสุภาพ
ฉากที่บอกแม่ว่า "ผมไม่มีวันรักนุช" แต่ก็เดินกลับไปเครียดบนห้องว่านุชจะได้ยินไหม
ฉากที่ชะงักไปพอนุชบอกไม่ได้อยากไปเยี่ยมแม่ของเขา แต่ก็พยายามเก็บอาการน้อยใจ
ฯลฯ

เหล่านี้คือความ "ประณีต" ของละครที่ค่อย "สร้าง" เสน่ห์ของพระเอกให้แข็งแกร่ง
ละครประณีตใช้วิกฤตของเรื่อง ใช้วิกฤตในใจของตัวละคร "ตอกย้ำ" ไม่ใช่ทำให้ "สับสน" ว่าตกลงพระเอก(นางเอก) เป็นคนอย่างไรกันแน่ จากการที่ไม่สามารถคุมโทนของบทและการแสดงให้เป็นไปในแนวทางที่สมควร
ละครประณีตจะไม่ทำลายตัวละครของตัวเอง ไม่เขียนด้วยมือลบด้วยเท้าอย่างที่เกิดขึ้นในหลายๆ เรื่อง โดยเฉพาะในละครโรแมนติก ประโลมโลก ชิงรักหักสวาท

ละครดีจะหาจุดกึ่งกลางได้ ระหว่าง "คุณธรรม" และ "ความเป็นมนุษย์มีรักโลภโกรธหลง" ผสมมันออกมาได้อย่างมีเสน่ห์ ในตัวละคร
ซึ่งละคร "เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ" ณ จุดนี้ ทำมันได้อย่างน่าสนใจมาก

ต้องขอบคุณสำหรับงานดีๆ แบบนี้ค่ะ

ปอลิง. ขอบคุณ เจมส์ มาร์ ด้วยนะ เคยประเมินศักยภาพ(และเสน่ห์)ของคุณต่ำไปมากๆๆ ยังอายุน้อยอยู่เลย เก่งมากๆๆ พัฒนาการสูงมาก