ตามหัวข้อเลยคะ เรื่องมีอยู่ว่า
เราคบกับแฟนมา 5 ปี ช่วงแรกที่คบกัน รักมาก แต่แฟนเป็นคนเจ้าชู้คะ อ่อนไหวง่าย
เราจับได้ว่าแฟนแอบคุยกับคนอื่นหลายครั้งคะ รักๆเลิกๆก็หลายครั้งคะ
แต่เลิกไม่ขาดซ่ะที ดูเหมือนว่าช่วงแรกแฟนจะถือไพ่เหนือกว่าคะ
พอเรารู้สึกเข้มแข็งขึ้น รู้ทันแฟนมากขึ้น ทำตัวเองให้ดีขึ้น
แฟนก็เริ่มเปลี่ยนตัวเองคะ เรื่อง ผญ ไม่ค่อยมี รักเรามากชึ้น ยอมเรามากขึ้น ตามใจมากขึ้น
เหมือนนกในกำมือเราเลยคะ แต่เราเองรู้สึกรักแฟนน้อยลงมากคะ เพราะรักตัวเองมากขึ้น
ตอนนี้แฟนดีมาก เปลี่ยนไปเป็นคนละคน แต่เรารู้สึกว่าเราไม่ได้รักแฟนแล้ว
แต่ที่เรายังคบอยู่ เพราะเราไม่อยากมีปัญหา เพราะเลิกกันแต่ละที แฟนชอบไปรบกวนคนรอบข้างเรา
ทุกคนวุ่นวายไปหมด เราเลยตัดสินใจคบ แบบที่ไม่ได้รัก
การกระทำของเราระหว่างคบ คือ ไม่ค่อยใส่ใจ สนใจ แฟน คุยโทรศัพท์ เฟส ไลน์ ก็ไม่อยากคุย
เจอกันเท่าที่จำเป็น จะเจอกันเฉพาะเวลาที่เราหิว อยากช้อป อยากเที่ยว เท่านั้น
เพราะแฟนเลี้ยง แฟนจ่าย ให้หมด มีน้อยมากที่เราต้องจ่าย แต่ก็ไม่มช่แฟนไม่บ่นนะ แฟนบ่นตลอดเรื่องจ่าย แต่ก็จ่าย
เวลาแฟนทำอะไรไม่ถูกใจ เราก็โมโหมาก เรื่องเล็กๆน้อยๆ เราก็ด่า ด่าแรงด้วย แฟนก็เถียงคะ ทะเลาะกันบ่อยมาห
ก่อนอื่นต้องบอกว่าแต่ก่อนเราไม่ใช่คนแบบนี้เลย เราพูดเพราะ เห็นอกเห็นใจคนอื่นเสมอ ขี้เกรงใจมาก
เราเลยรู้สึกว่า ต้องเลิกแล้วละ คบไปก็ยิ่งจะทำให้จิตตก เป็นนางมารร้าย
เพราะนิสัยแย่ๆที่เราทำกับแฟน เราไม่เคยทำกับใครเลย นอกจจากแฟน
ตอนนี้เราเลยมาทบทวนว่าควรเลิกดีมั้ย แต่ในใจก็คิดว่าแฟนรักเรานะ รักมาก ทำให้ทุกอย่าง
แต่เราเองที่ไม่ได้รัก รู้สึกอย่างออกมา เพราะแฟนทำให้เราเป็นคนนิสัยไม่ดี

แบบนี้เราต้องตัดสินใจยังไงค่ะ ปล. ไปดูหมอ เกือบทุกคนบอหว่าแฟนเป็นเนื้อคู่คะ

ขอบพระคุณที่อ่านจบจนคะ