ทำได้เพียงแค่คิดถึงเธอ

กระทู้สนทนา
คิดถึงแฟนเก่า...เม่าเหม่อ
สวัสดีค่ะ เราพึ่งเขียนกระทู้เป็นครั้งแรกค่ะ เริ่มเลยละกัน.... เรามีแฟนเป็นทอมค่ะ ขอใช้ชื่อเราว่า K แฟนเก่าเรา N  ก่อนเราจะเลิกกันเราคบกันได้ 5 ปี แต่ถ้ายังคบถึงตอนนี้ก็7ปีแล้วค่ะเศร้า คบตั้งแต่เราอยู่ ม.2 พี่เค้าก็อยู่ประมาน ปี2 ถ้าจำไม่ผิดนะ
ตอนเราเริ่มจีบกัน >>เราคุยกันสมัย Hi5 MSN ในตอนนั้นที่เราจีบกัน K เป็นคนจีบพี่ N ก่อนค่ะรู้จักพี่Nได้ก็เพราะเป็นเพื่อนกับพี่สาวKค่ะ เราจะได้คุยกันตอนKเลิกเรียนเท่านั้นเพราะตอนนั้นไม่มีโทรศัพท์ที่สามารถออนMSNได้มันเป็นฟิวที่มีความสุขนะค่ะตอนแชทกัน Kไม่ค่อยจะไปไหนกับเพื่อนเลยรีบกลับบ้านทุกวันเพื่อนมาออนMSN คุยกับพี่N Kเป็นฝ่ายบุกหาพี่Nทุกอย่างเลยค่ะ ทำทุกอย่างที่ให้ได้คบกันจิงๆเราสองคนมีเรื่องที่คล้ายกันในหลายๆเรื่องทั้งหน้าตาและนิสัย ตอนแรกที่คุยกันเหมือนพี่Kก้ไม่ค่อยอยากจะคุยกับเราเท่าไหร่นะเหมือนพี่เค้าก้มีคนชอบๆอยู่แล้วอะเราก้แบบจะสังเกตสถานะMSN บ้างHi5 บ้าง Kก้ไม่ยอมหยุดค่ะมุ่งหน้าด้านจีบต่อไปป😂 จนมีอยู่วันนึงKต้องไปต่างจังหวัดคือแบบบ่นกับพี่N Kไม่อยากไปเลยอะแล้วจะคุยกับพี่Nยังไงคิดถึงแย่เลย นอยไปอีกก นี่ก้คิดไรไม่ออกไม่รู้จะทำไง จำได้วันนั้นคุยกับพี่Nจนแม่บอกไปนอนได้แล้วต้องเดินทางแต่เช้าKก้แบบนอยไปอีก ยังไม่อยากเลิกคุยเลย แต่พี่Nก้แบบเอาหน่าไปแปปเดียวเองเดี๋ยวก้กลับมา Kก้ตอบไปโอเคไม่นอยก็ได้เด่วกลับมาก้ได้คุยเนอะ ก้ปิดคอมเข้านอนเชื่อไหมมนอนไม่หลับ เข้าใจความรักครั้งแรกไหมแบบโอ้ยย Kก้คิดทำไงดีอยากคุยอะ Kก้คิดได้ว่าทำไมไม่ขอเบอร์ จะออกไปเปิดคอมก้ไม่ได้แล้วแม่บ่นแน่เพราะสมัยนั้นต่อเน็ตแบบครั้งละสามบาทอะของToT มันจะดังตึ๊ดดต๊อดๆๆๆ5555 แต่ก่ยังไม่ละความพยายามค่ะK ไปเอาโทรศัพท์พี่สาวมาเพราะพี่เค้าเป็นเพื่อนกันเรียนที่เดียวกันต้องมีเบอร์หึหึ555 ค้นหาเบอร์เลยหลังจากหยิบมาได้เพราะมีหลับไปแล้ว 😏😏 เราค้นหาจนได้เบอร์Kก้จัดการเมมเบอไว้เรียบร้อย พอเสร็จก้หลับไปป พอเช้ามาแม่ก้มาปลุกไปอาบน้ำเพื่ออาบน้ำแต่งตัวไปต่างจังหวัด K อาบน้ำแต่งตัวเสร็จสิ่งแรกที่คิดคือแบบคิดถึงพี่N จนไม่อยากไปอะเศร้า ตอนแรกจะโทรไปหาแต่แบบเฮ้ยยยมันเช้าไปปพี่Nคงยังไม่ตื่น เราเลยตัดสินใจส่งSmsจ้า จำได้ว่าส่งไปว่า ตื่นๆๆได้แล้วว Kกำลังจะออกจากบ้านนะ แล้วก็ลงท้ายชื่อK ส่งไปแล้วก่ได้แต่นั่งยิ้มรอเวลาพี่N จะส่งกลับมาไหมม สรุปปพี่Nตอบกลับมาแบบนั่งยิ้มเขิลเลยทีเดียว 555 พอพี่NตอบกลับKก็ตอบกลับไปป เมื่อตอนนั้นส่งSms ก้ครั้งละสามบาท ใช้ดีแทคแล้วก้แบบจะมีโปรSms 30บาทส่งได่ทั้งวันหรือยังไงนี่ละเราก้สมัคร ส่งคุยเป็นMSNเลยจ้า พอหลังจากนั้นเราก้คุยMSN กันถึงแค่ประมาณ 21.00แล้วเราสองคนก็เปลี่ยนมาโทรคุยกัน ก้สมัครโทรฟรี คุยครั้งแรกๆก้เขิลเนอะคุยไปคุยมาเริ่มชิน พี่NและK ก้ตกลงเป็นแฟนกันตั้งคบกัน Hi5 ก้มีรูปเราสองคนที่แต่งรวมกันแต่ยังไม่มีรูปคู่เพราะเรายังไม่ได้เจอกันน เวลาที่Nไปทำอะไรที่ไหนอย่างไรก็จะโทรมา Kก็จะบอกเหมือนกัน ถ้าคุยไม่ได้ก้คุยกันผ่านSMS (ปัจจุบันโทรศัพท์เครื่องนี้ก่ยังอยู่แต่เก็บไว้ตนหาไม่เจอละเนี่ยถ้าหาเจอจะเอามาให้ดูนะ) มีเป็น1,000ข้อความนี่พูดเรื่องจริงยิ้ม ต่อมาเราปิดเทอมก่อนขึ้นม. 3 Kอยากเจอพี่N ก็เลยขอแม่ไปหาพี่ที่กทม ก้ได้ไป โอ้ยแม่เจ้าโว้ยยยดีใจจนน้ำตาไหลพอKถึงกทม พี่Nก็มาหาเลยยิ้ม เจอกันครั้งแรกแบบKทำตัวไมาถูกเลยจิงๆหน้าชาตัวชาหน้าแดงร้อนไปทั้งตัวเฮ้ยยจะเขิลมำไมมจากในโทรศัพท์ที่พูดมาก เจอหน้ากลับไม่มีคำพูดไรออกมาเลยได้แต่ยิ้ม🤗Kและพี่N ก็ได้ไปเที่ยวไหนด้วยกัน1เดือน. เลยมีความสุขมากๆ จนมาถึงวันที่ต้องกลับบ้านแม่เจ้าโว้ยนอยอีกเช่นเคยย พี่N ไปส่งเราขึ้นรถ ร้องไห้ตั้งแต่ขึ้นรถจนถึงบ้านเศร้า อยากอยู่ด้วยกันอะไม่อยากแยกเลย พี่Nก็ร้องไห้นะ พอส่งเราหันหลังปุ๊ปร้องไห้เลย... เราก้เจอกันน้อยลงเพราะช่วงรอยต่อม.3ขึ้นม.4 ไม่ค่อยมีเวลาปิดเทอมก้ไม่ได่เจอกัน แต่พี่Nก้นั่งรถมาหานะ นั่งรถมา4ชม มาเช้าเย็นก้กลับทุ้มทุนมากก พี่Nเป็นแฟนที่ดีมากทุกวันครอบรอบหรือวันเกิกเราทุกปี พี่Nจะมีของส่งมาให้ตลอดเลยจิงๆเราชอบStitch เหมือนกันพี่Nก็จะสรรหามีให้ทุกอย่างอยากได้พี่Nหาให้ทักครั้ง ไม่ค่อยจะขัดใจเท่าไหร่ เราสองคนคบกันจนรู้แล้วว่าในวันๆนึงเราจะทำไรบ้าง เนอะ ' ความรัก'
เมื่อมาถึงจุดอิ่มตัวจุดที่ไม่อยากให้เกิดมันเกิดที่Kทุกอย่างนะ Kเริ่มไม่ค่อยบอกและว่าอยู่ที่ไหนทำอะไรเพราะเรารู่อยู่แล้วว่าวันๆเรามีอะไรที่ต้องทำก้จะคุยแค่ตอนเช้าตอนKถึงโรงเรียนคุยตอยกลางวันและก่อนนอน และม.4 ก้อเปลี่ยนจากHi5มาเป็นFB. และมีBB  พี่Nซื้อBBให้เพื่อที่จะได้คุยกันมากขึ้น แต่K ก็ยังแบบบอกบ้างไม่บอกบ้าง ว่าทำไรที่ไหนอย่างไร จนพี่Nบอกเปลี่ยนไปนะทำไรก็บอกกันหน่อยก็ได้ไหมมเราก็เราปากโอได้Kขอโทดใช้BBได้ปีเดียวม.5ก้เปลี่ยนเป็นไอโฟน เราก้คิดว่าเราจะได่คุยกันมากกว่าเดิม แต่ก่ได้เห็นหน้ากันนะแต่ก่ไม่บ่อยเพราะพี่Nก็เริ่มจะทำงานแล้วเวลาคุยก่จะน้อยลงเนอะบางทีก่เหนื่อยบ้าง Kก็พยายามเข้าใจ พอหลังจากนั้นเราก้คุยกันน้อยลงจิงๆ พิมพ์คุยกันแต่ไม่มาก คุยโทรศัพก้แค่10นาที ก็ง่วงนอนหลับก่อนทุกวัน และบางทีKก็ไม่ว่างช่วยงานที่บ้านบ้าง เราก้เริ่มมีช่องว่างระหว่างเราสองคนเศร้า มีอยู่ช่วงนึงไปตอนม.6Kก็ไปสอบที่กทมก้เลยอยู่ต่อสักสองสามอาทิตย์ Kก็อยากเจอพี่N แต่พี่เค้าก้บอกไม่ว่างทำงานKก็แบบน้อยใจนะอยากเจออะแมร่งเฟลว่ะเศร้า ไปอยู่ได้สองอาทิตกว่าๆเจอกัน3ครั้งความน้อยใจบังเกิด กลับบ้านดีกว่าพี่Nก็ไปส่งเค้าก้ขอโทดที่ไม่ค่อยได้เจอ Kก็อืออช่างมันเถอะทำดีสุดแล้ววเราทั้งสองก็เจอกะนน้อยลง คุยน้อยลงไปอีก....ช่องว่างระหว่างเราเริ่มมีมากขึ้น จนเหมือนคนไม่ได้รักกัน
ช่วงที่จะเลิก>>กันตอนนั้นก้ปิดเทอมม.6 รอแอดมิชชั่นเข้ามหาลัย Kกับพี่N ก้เหมือนแทบจะไม่ได้คุยกันเลยอะไม่รู้ว่าทำไมน่าจะเป็นที่Kด้วยหรือเปล่า ที่ไม่โทรหาพี่N อารมณ์ไหนของKไม่รู้มาเต็มเหงา อยากอยู่คนเดียว เลยหาเพื่อนคุยออนไลน์ในเว็บหนึ่ง ซึ่งก็ได้เพื่อนมาคุย 😩😩 (ใจKมันเริ่มไม่หยุดนิ่งแล้ว) เราก้เล่าให้เค้าหวังว่าความรักของเราตอนนี้เริ่มไม่ค่อยจะดีคุยกันน้อยลงก็เล่านู้นนี่นั่นให้เค้าฟังเค้าก้ฟังเรานะ คนที่Kคุยด้วยเค้าก็มีแฟนแล้วนะ เราสองคนแอบคุยกันในแชทเฟส สุดท้ายพี่Nก็เปิดเฟสเราดูพี่Nก็จับได้เราก็เลิกกัน คำสุดท้ายที่พูดใส่กันKขอโทดพี่Nทุกอย่างขอบคุณพี่Nทุกอย่างพี่Nตอบกลับมาคำเดียวสั้นๆขอบคุณ
จนถึงวันนี้ Kก็คิดถึงพี่Nตลอดไม่ว่าตอนนี้Kมีแฟนใหม่แต่มันก้ไม่มีความสุขเหมือนที่คบกับพี่Nเลยจิงๆ ของทุกอย่างก็ยังอยู่นะพี่N ไม่ใช่ว่าไม่เสียใจนะที่เลิกกันเสียใจแต่ไม่สามารถพูดออกมาได้ ถ้าพี่Nได้อ่านนะ อยากบอกว่าอยากคุยด้วย ถ้าเป็นไปได้อยากกลับไปคบกันนะ พี่Nเคยให้โอกาสแต่Kก็ไม่เคยใช้มันให้ดีเลย มันก็สมควรเป็นเช่นนี้ใช่ไหมอะ 
คิดถึง ขอบคุณทุกอย่างนะฉันคิดถึงเธอทุกช่วงเวลาที่หายใจ

ขอบคุณพื้นที่นี้ที่ให้Kได้ละบายออกมาเศร้า
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่