แชร์จาก http://www.programmind.net

วันก่อนค่ะ ไปวิ่งรอบหมู่บ้าน เพื่อดับความฟุ้งซ่านของตัวเอง.... วิ่งไปสวนกับหนุ่มคนนึง เค้าวิ่งมากับหมาไซบีเรียนวัยกำลังซน ... แน่นอนค่ะ ความฟุ้งซ่านหายทันทีที่เห็นหมา (หรือเจ้าของหมาหว่าหุหุ)

...........เพื่อไม่เป็นการเสียเวลา แป๋วทักทายทันที อย่างมีแผนการณ์ 5555 หมาชื่อไรอ่าค๊ะะะ... เจ้าหมาตัวนี้ ชื่อ ลูกปลา.... (มุ้งมิ้งนะคะเนี๊ยะ)  

.....มันโดนทิ้งมาค่ะ  เดิมทีมีคนซื้อมา  เอามาสักพัก ก็เอามาปล่อยไว้แถวช่างก่อสร้าง ให้คนงาน ใครก็ได้เอามันไปที.... ในวันนั้น หนุ่มคนนี้ไปย่านนั้นพอดีค่ะ  จึงตัดสินใจรับมาดูแล กลายเป็นมาวิ่งในหมู่บ้าน  จนได้เจอแป๋ว...นาทีแรก ที่ได้ยินว่า หมาโดนทิ้ง แป๋วอารมณ์ขึ้นค่ะ  ความโกรธมันพุ่งปรี๊ด  เพราะเรามันคนสวยรักหมาอ่านะ  แต่ค่ะแต่.... จริงอยู่ว่า  จุดเริ่มต้นมันคือโดนทิ้ง แต่ตอนนี้ มันคืออะไรล่ะ   การได้มีเจ้านายคนใหม่ ที่รักมันยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดไง ......  สถาณการณ์ดูแย่ในตอนแรก  แต่เราจะไปตัดสินว่า นี่คือความซวยตลอดกาลเหรอ !!!

....... วันถัดมา  แป๋วกะเพื่อนไป นั่งเล่นที่ dog cafe แห่งหนึ่ง  ฝรั่งมากับหมาหน้าวัดๆ .. หมาหน้าตาข้างถนนนี่ล่ะค่ะ  เค้าเล่าให้ฟังว่า ได้หมาตัวนี้มาจากวัด มันโดนวางยา เกือบตาย ฝรั่งใจดีไปพบ จึงนำไปรักษา  และหายดี  จึงนำมาเลี้ยง ทั้งรักทั้งเมตตา ดูสิคะ ... จุดเริ่มต้น ชีวิตมัน คือหมาวัดค่ะ แย่สุดๆคือถึงกับโดนไอ้มนุษย์ใจหยาบวางยา สถาณการณ์นั้น ดันส่งให้มาเจอเจ้าของที่รักมันอย่างที่ มันเองก็คงคาดไม่ถึง และใครๆก็คิดไม่ถึง....

ฝรั่งคนนี้ มากับลูกสาวค่ะ ลูกหน้าตาเอเชีย ปรากฎว่า นี่คือลูกบุญธรรม เป็นเด็กเวียดนาม ..... ตอนแรก ที่เกิดมา

ก็โดนทิ้ง ตอนนั้นเราคงคิดว่าชีวิตสิ้นไร้อนาคตแล้วสินะ.... ที่ไหนได้ ถ้าไม่กำพร้า ตอนนี้จะอินเตอร์ขนาดนี้เหรอ

น้องเวียดนามได้ไปอยู่กับครอบครัวฝรั่งใจดี ที่นิวยอร์คค่ะ.....  

พาย้อนกลับไปหลายปีก่อน ตอนนี้ แป๋วกับน้อง ร่วมกันขายคอนแทคเลนส์ ที่ตลาดนัด ... สัปดาห์แรกผ่านไป  เราขายไม่ได้เลยค่ะ ... ยืนตากฝนกัน จนขำ...  สถาณการณ์แย่ขนาดนี้ เฮ่อ!!  ถอดใจค่ะ ปรากฎว่า  ในวันที่เราตัดสินใจ ขายลดราคาเลหลังให้มันจบๆไป ...เราขายหมดค่ะ  

....ทันใดนั้น เราได้รู้ว่า นี่ไง ราคาที่คนต้องการจ่าย

จากวันนั้นเป็นต้นมา น้องชายแป๋ว ลาออกจากงานมาขายคอนแทคเลนส์ 5 ปีแล้วค่ะ ทำกำไรงามจนถึงทุกวันนี้

ถามว่า หากวันนั้นสถาณการณ์ไม่เน่าขนาดนั้น มันจะพาเรามาถึงวันนี้ได้อย่างไร......

เพราะฉนั้น หากวันนี้ สถาณการณ์ในชีวิตเรา มันดูราวกับว่าไม่สู้ดีนัก อย่าเพิ่งไปตัดสินว่า นี่คือจุดจบนะคะ...  เราไม่รู้หรอกค่ะ มันอาจเป็นเพียงเหตุการณ์ชั่วคราว ที่เรามักพูดว่า "มืด8ด้าน" ...ที่ไหนได้ ล่ะ  ด้านที่ 9  มันเปิดรออยู่ค่ะ  สว่างไสวอย่างที่เราเองก็คาดไม่ถึง ตัวแป๋วเอง ก็ผ่านเหตุการณ์ของชีวิตที่ราวกับไม่มีวันพรุ่งนี้ให้หวังอีกแล้ว มาหลายเรื่องค่ะ...แล้วก็พบว่า นั่นคือจุดเริ่มต้นของสิ่งที่ดีกว่า..... แป๋วเรียนรู้ว่า

กลางคืน ฟ้ามืด ไม่ได้แปลว่า ไม่มีดวงอาทิตย์ มันอยู่ในช่วงเปลี่ยนผ่านเวลาเฉยๆค่ะ