สวัสดีเด้ออออออ!!!!!
หลังจากส่องกระทู้คนอื่นมานาน ตั้งซะทีเถอะกระทู้ตัวเอง 555
จากชื่อกระทู้เนาะ... เราเป็นคนนึงนะที่มีโอกาสไปอเมริกากับโครงการWork and Travel 2015 กับเอเจนซี่ยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง และก็เราอีกนั่นแหละที่แฮปปี้กับที่นี่มากๆ
ตอนที่ตัดสินใจเลือกสมัครกับที่นี่คือ
1.ญาติเคยไปนางบอกดี๊ดีย์!!!
2.เพื่อนไปบอกดี๊ดีย์!!!
เชื่อแหละทุกคนมีฝัน ใครล่ะจะไม่อยากไปหาประสบการณ์ จริงไหม?? ก็เลยเอานี่ล่ะ เอาว่ะแพงแต่ชัวก็เอาว่ะ!!!
ด้วยความที่ไม่เคยไปไง ห่วงนั่น นี่ จนเพื่อนบอกว่า "เชื่อกู...ทำใจให้สบาย...ถ้ามีอะไรเอเจนซี่จะติดต่อมาเอง"
โอเค! ตามนั้น!
ขอตัดเรื่องเอกสารละกันนะคะ เพราะสะดวกไม่มีปัญหาเลย ชะนีโชคดีไปอีกกกกกก......
ก้าวแรกของการนั้งเครื่องบิน25ชั่วโมงแบบบินเดี่ยว ด้วยความเป็นชะนีต่างจังหวัด ท่านพ่อไม่มาส่ง
แต่ก่อนขึ้นเครื่องโทรหาป๊าก่อน
"ตามความฝันของตัวเองให้เจอนะลูก" จย๊าาาาาา~~ น้ำตาน้องอาบสองแก้มเลย
ชะนีโชคดีคะ จากกรุงเทพไปญี่ปุ่นได้นั้งข้างคนไทย แล้วเจอเพื่อนที่ไปงานเดียวกันบนเครื่องอีก2คน พักเครื่องที่ญี่ปุ่น1ชั่วโมง ความทรมานอยู่ที่ไฟลท์จากญี่ปุ่นเข้าสนามบินแรกที่อเมริกา 12ชั้วโมงเบาๆ เวลาผ่านไปช้าเหมือนดมตดเพื่อน
เป็นครั้งแรกของการเห็นแดดออกตอนสองทุ่ม
การเดินทางอันแสนยาวนานก้จะมาถึงแล้ววววว
เช้าวันแรกของการอยู่ในประเทศแห่งเสรีภาพ
สภาพบ้านที่คิดว่าจะได้อยู่ กับ บ้านจริงๆที่ได้อยู่ ต่างกันราวฟ้ากับเหว อืมมมมมมม!!!!! ความคิดตอนแรกคือ ทำไมชะนีโชคร้ายจัง?? บ้านเป็นเหมือนหอโรงเรียนประจำราคาถูก อยู่กันหลายชาติ ทั้งยูเครน จาไมก้า จีน โดมินิกัน อุซเบ ตุรกี แต่ต้องจ่ายค่าบ้านเท่ากันกับคนที่ได้บ้านดีๆแอร์เย็นฉ่ำ โอเค!!!! ทนเอาแค่3เดือน
อันนี้รูปบ้าน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้www.thearkpcb.org
การใช้ชีวิตที่นี้ขาดไม่ได้เลยคือ
จักรยาน เป็นการลงทุนนิดหน่อยเพื่อให้ได้ไปไหนเองได้ตลอดช่วงที่ร่วมโครงการ จากบ้านไปที่ทำงานรวมๆระยะทางไปกลับก็8กิโล มันไกลมากนะไกลมากกกกกก 555 แล้วต้องปั่นไปทำงานทุกวัน ลดความอ้วนไปในตั คืออยู่เมกาชั้นผอมนะเทอออ
การทำงานวันแรก
ล้างจาน! ล้างจาน! ล้างจาน! มือเปื่อยหมด!!! เป็นแบบนี้อยู่ประมาณอาทิตย์กว่าๆ ชั่วโมงงานยังไม่เยอะ แต่ด้วยความที่เป็นชะนีร่างใหญ่ ใจหมา บ้าอำนาจ เอ้ย!!! ไม่ใช่ล่ะะ 555 อยู่ๆเมเนเจอร์ก็เดินเข้ามาเสนอว่า "ถ้ายูเปลี่ยนจากเซลไปเป็นกรีลนะ ยูจะได้ชั่วโมงงานเยอะกว่าเซลอีกนะ" นิก็เออ ออ ไปเพราะเป็นชะนีใจง่ายนิดหน่อย
หลังจากนั้นก็ไม่มีการสะกิดกลับบ้านอีกเลย
แต่ได้ชั่วโมงแรกๆ3-4วันต่ออาทิตย์ พีคสุดคือ5 บางอาทิตย์เอาตารางมาต่อกันดู ทำงาน10วันไม่ได้พัก แล้วทำ 7โมงเช้าทุกวัน ช่วง 4th of July นิฟินมากกกก ไม่ต้องใส่ยูนิฟอร์มของร้าน และเปลี่ยนเป็นเสื้อธงอเมริกาแทน
ปล.รูปที่ลงขอเบลอหน้าตัวเองนะคะ หน้าเพื่อนชั่งมันคะ!!!!!
ปล.เห็นว่าปีนี้บ้านไม่ได้หลังเดิมนะ(รึปล่าว???)
ปล.ถ้าผิดตรงไหน? กราบบบบบ
ปล.วันล่ะนิดจิตรแจ่มใสเนาะ พิมพ์ยังงงๆอยู่เลย ทำไงเนี่ยยย???
[CR] ประสบการณ์Work and Travel Waffle House Panama City Beach จากชะนีคิดบวก
จากชื่อกระทู้เนาะ... เราเป็นคนนึงนะที่มีโอกาสไปอเมริกากับโครงการWork and Travel 2015 กับเอเจนซี่ยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง และก็เราอีกนั่นแหละที่แฮปปี้กับที่นี่มากๆ
ตอนที่ตัดสินใจเลือกสมัครกับที่นี่คือ
1.ญาติเคยไปนางบอกดี๊ดีย์!!!
2.เพื่อนไปบอกดี๊ดีย์!!!
เชื่อแหละทุกคนมีฝัน ใครล่ะจะไม่อยากไปหาประสบการณ์ จริงไหม?? ก็เลยเอานี่ล่ะ เอาว่ะแพงแต่ชัวก็เอาว่ะ!!!
ด้วยความที่ไม่เคยไปไง ห่วงนั่น นี่ จนเพื่อนบอกว่า "เชื่อกู...ทำใจให้สบาย...ถ้ามีอะไรเอเจนซี่จะติดต่อมาเอง" โอเค! ตามนั้น!
ขอตัดเรื่องเอกสารละกันนะคะ เพราะสะดวกไม่มีปัญหาเลย ชะนีโชคดีไปอีกกกกกก......
ก้าวแรกของการนั้งเครื่องบิน25ชั่วโมงแบบบินเดี่ยว ด้วยความเป็นชะนีต่างจังหวัด ท่านพ่อไม่มาส่ง แต่ก่อนขึ้นเครื่องโทรหาป๊าก่อน
"ตามความฝันของตัวเองให้เจอนะลูก" จย๊าาาาาา~~ น้ำตาน้องอาบสองแก้มเลย
ชะนีโชคดีคะ จากกรุงเทพไปญี่ปุ่นได้นั้งข้างคนไทย แล้วเจอเพื่อนที่ไปงานเดียวกันบนเครื่องอีก2คน พักเครื่องที่ญี่ปุ่น1ชั่วโมง ความทรมานอยู่ที่ไฟลท์จากญี่ปุ่นเข้าสนามบินแรกที่อเมริกา 12ชั้วโมงเบาๆ เวลาผ่านไปช้าเหมือนดมตดเพื่อน เป็นครั้งแรกของการเห็นแดดออกตอนสองทุ่ม
การเดินทางอันแสนยาวนานก้จะมาถึงแล้ววววว
เช้าวันแรกของการอยู่ในประเทศแห่งเสรีภาพ
สภาพบ้านที่คิดว่าจะได้อยู่ กับ บ้านจริงๆที่ได้อยู่ ต่างกันราวฟ้ากับเหว อืมมมมมมม!!!!! ความคิดตอนแรกคือ ทำไมชะนีโชคร้ายจัง?? บ้านเป็นเหมือนหอโรงเรียนประจำราคาถูก อยู่กันหลายชาติ ทั้งยูเครน จาไมก้า จีน โดมินิกัน อุซเบ ตุรกี แต่ต้องจ่ายค่าบ้านเท่ากันกับคนที่ได้บ้านดีๆแอร์เย็นฉ่ำ โอเค!!!! ทนเอาแค่3เดือน
อันนี้รูปบ้าน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
การใช้ชีวิตที่นี้ขาดไม่ได้เลยคือจักรยาน เป็นการลงทุนนิดหน่อยเพื่อให้ได้ไปไหนเองได้ตลอดช่วงที่ร่วมโครงการ จากบ้านไปที่ทำงานรวมๆระยะทางไปกลับก็8กิโล มันไกลมากนะไกลมากกกกกก 555 แล้วต้องปั่นไปทำงานทุกวัน ลดความอ้วนไปในตั คืออยู่เมกาชั้นผอมนะเทอออ
การทำงานวันแรก
ล้างจาน! ล้างจาน! ล้างจาน! มือเปื่อยหมด!!! เป็นแบบนี้อยู่ประมาณอาทิตย์กว่าๆ ชั่วโมงงานยังไม่เยอะ แต่ด้วยความที่เป็นชะนีร่างใหญ่ ใจหมา บ้าอำนาจ เอ้ย!!! ไม่ใช่ล่ะะ 555 อยู่ๆเมเนเจอร์ก็เดินเข้ามาเสนอว่า "ถ้ายูเปลี่ยนจากเซลไปเป็นกรีลนะ ยูจะได้ชั่วโมงงานเยอะกว่าเซลอีกนะ" นิก็เออ ออ ไปเพราะเป็นชะนีใจง่ายนิดหน่อย หลังจากนั้นก็ไม่มีการสะกิดกลับบ้านอีกเลย แต่ได้ชั่วโมงแรกๆ3-4วันต่ออาทิตย์ พีคสุดคือ5 บางอาทิตย์เอาตารางมาต่อกันดู ทำงาน10วันไม่ได้พัก แล้วทำ 7โมงเช้าทุกวัน ช่วง 4th of July นิฟินมากกกก ไม่ต้องใส่ยูนิฟอร์มของร้าน และเปลี่ยนเป็นเสื้อธงอเมริกาแทน
ปล.รูปที่ลงขอเบลอหน้าตัวเองนะคะ หน้าเพื่อนชั่งมันคะ!!!!!
ปล.เห็นว่าปีนี้บ้านไม่ได้หลังเดิมนะ(รึปล่าว???)
ปล.ถ้าผิดตรงไหน? กราบบบบบ
ปล.วันล่ะนิดจิตรแจ่มใสเนาะ พิมพ์ยังงงๆอยู่เลย ทำไงเนี่ยยย???