คือแม่เราเป็นที่ถ้าจะใจดีก็ใจดีมากๆไปเลย ถ้าจะใจร้ายก็จะใจร้ายถึงขั้นทำร้ายลูกตัวเองเลยอ่ะค่ะ มีอยู่ครั้งนึงแม่เรียกให้ไปถ่ายรูปด้วยแต่เราไม่ยอมไป พอเราบอกว่าเราไม่อยากไปแม่ก็เอาipadที่ใช้ถ่ายรูปมาตบหัวเราแล้วก็รุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนเอาเท้ามาเหยียบมากระทืบเราอย่างเนี้ยอ่ะค่ะตอนกระทืบเราแม่บอกว่าแม่สมความโกรธนี้มานานแล้ว ทั้งๆที่แม่พึ่งตีเราไปเมื่อไม่นานนี้เอง(ประมาณ1-2อาทิตย์เอง) เราก็ไม่เข้าใจว่าเราทำอะไรผิดนักหนา ถึงได้ทำกับเราขนาดนี้ แต่แล้วพอเราสามารถสอบเข้ามัธยมที่แม่ต้องการได้แม่ก็ดีใจบอกคนอื่นไปทั่ว อวดว่าเราเลี้ยงลูกเองกับมือ นี่ลูกเรานะลูกเราสอบติดทุกที่ไปที่สอบเลย จริงๆแล้วเราก็พยายามด้วยตัวเองอยู่ตลอด จนนี่เราสอบติด3ปี แล้ว แม่ยังไม่เลิกอวดเลยค่ะ แต่พอเวลาเราทำอะไรผิดนิดหน่อยแม่ก็หาว่าเราปัญญาอ่อนอ่ะ เราคิดว่ามันไม่ใช่อ่ะตอนที่อวดกับคนอื่นยังชมว่าเราเก่งอยู่เลย แต่นี่คือไรอ่ะ เราเบื่อมากเบื่อมากๆ แล้วก็มีเรื่องการแต่งตัว(อันนี้ไม่ไหวอ่ะ เหนื่อยใจมาก) ตลอดเวลาที่เราเกิดมาเราไม่เคยไม่เลือกชุดเลือกทรงผมเลือกรองเท้าเองบ้างเลย พอเราไปบอกแม่ว่าเราอยากเลือกอะไรเองบ้างแม่ก็หาว่าเราแต่งตัวบ้านนอกแค่เราชอบสไตล์ที่แม่ไม่ค่อยชอบแค่นั้นเองแล้วก็ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับเด็กคนอื่นว่าเด็กนี้เค้าแต่งตัวน่ารักนู้นนี่ๆ แล้วก็มาว่าเรา  คือเราก็อยากมีอิสระบ้าง เราควรจะทำยังไงดีคะหรือเราควรบอกกับแม่ยังไงบ้าง ช่วยตอบด้วยนะคะ
ป.ล.หัวข้อคำถามอาจจะดูแรงไป (มั้ง555)
ป.ล.2 แต่เราก็รักแม่นะ