คือเราอยู่ม.ปลาย สัคมเด็กม.ปลายก็จะอยู่กันเป็นกลุ่มๆไป เราก็อยู่กลุ่มนึงค่ะ มีกัน15คนค่ะ เราค่อนข้างสนิทเป็นคนๆไป อย่างเรื่องเรียนก็สนิทกับอีกคน เรื่องความรักก็อีกคน เรื่องเที่ยวเรื่องกินก็อีกคนค่ะ  ทีนี้เรามีปัญหากับเพื่อนคนนึง สมมุติว่าชื่อเอค่ะ เมื่อก่อนเอกับเราสนิทกันมาก เอชอบโทรมาปรึกษาเรื่องเรียนเรื่องพ่อ เรื่องครอบครัวค่ะ คุยกันทีก็ยาวมาก แต่พอขึ้นม.ปลายมาเราก็เริ่มห่างกันค่ะ เพราะด้วยความที่ตอนแรกมีกัน15คน ตอนอยู่รร.เรากะเอไม่ค่อยคุยกัน แต่พอกลับบ้านเอก็จะโทรมา พอม.ปลายเราคุยกะเอมากขึ้นที่รร.เพราะเพื่อนย้ายไปรร.อื่น ทีนี้พอคุยกันเยอะขึ้น ก็เริ่มมีความเห็นไม่ตรงกัน เราจะเป็นพวกมองโลกในแง่ดีค่ะ เอก็จะมองโลกในแง่ร้ายนิดนึง เราเลยไม่ค่อยอยากคุยกับเอเท่าไหร่เลยเริ่มห่างๆออกมา เพราะคุยกันก็ต้องทะเลาะกันตลอด อย่าเอจะว่าเพื่อนคนนึงว่าแบบแรด อ่อยผู้ชาย เราก็จะบอกว่า แค่เฟรนลี่รึเป่า อาจจะเป็นนิสัยของเค้าก็ได้ เพราะเราอยู่อยูาห้องเดียวกับคนนั้น แต่เอไม่ได้อยู่ด้วย เอก็จะแบบพูดว่า อย่ามาโลกสวยหน่อยเลย อะไรประมาณนี้ค่ะ ละคนในกลุ่มที่เหลือก็จะเห็นด้วยกับเอ มีแค่คนเดียวที่เห็นด้วยกับเรา สมมติว่าชื่อบีนะคะ แล้วก็มีอีกค่ะ เอจะชอบพูดแบทำร้ายจิตใจเราอย่าง ไปเที่ยวกันเป็นกลุ่ม เราชอบใส่ขาสั้นค่ะ แต่เอจะแต่งตัวเหมือนผู้ชายเลย เค้าก็จะบอกเราว่า แต่ตัวอะไรอ่ะน่าเกลียด อัปปรีย์ เราก็งง...เอ้อ! อัปปรีย์ยังไงหว่า 5555 นางก็พูดทำร้ายจิตใจเราเรื่อยๆค่ะ แต่จำไม่ค่อยได้แล้ว เราเป็นพวกฟังแล้วโกรธนะ แต่เดี๋ยวก็หายละ แล้วก็ลืมค่ะ แล้วงช่วงที่ผ่านมาเนี่ยเราก็ยังอยู่ในกลุ้มนี้แต่ก็เริ่มห่างกะเอ แต่ก็ยังไปไหนด้วยกันนะคะเวลาเข้าห้องน้ำ หรือกินข้าว ก็กลุ่มเด็กผญ.ก็แบบนี้ 5555 ทีนี้เอก็ชอบรุ่นพี่คนนึง เค้าเป็นตุ๊ดค่ะ คือน่ารักมาก เอก็หันมาบอกเราว่า แกดูดิพี่เคเาน่ารักเนอะ อยากได้ คือเอเป็นพวกชอบตุ๊ดน่ารักๆน่ะค่ะ เราก็เลยพูดเล่นๆว่า แกคิดว่าเค้าจะเอาแกหรอ เค้าเอาผู้ชายนู่น เราก็พูดไปไม่คิดอะไรอ่ะค่ะ(หรือพูดไปมากกว่านี้ไม่รู้ค่ะจำไม่ได้) ทีนี้ก็ผ่านมาเป็นเดือนละค่ะประมาณ4-5เดือน เราก็อยากเป็นหมอ แล้วเราก็เรียนพิเศษกะครูคนนึง ครูก็คุยกะเราในแชทว่าแบบ....ครูเห็นสายตาคุณแม่นะ ดูจะหวังในตัวเรา ยังไงครูก็จะสอนเราเต็มที่เพราะเราเองก็รับในสิ่งที่ครูสอนได้ ประมาณนี้อ่ะค่ะ เราก็แคปแชทไปให้เพื่อนในกลุ่มไลน์ดูแล้วเราก็บ่นค่ะ ว่าเรากลัวทำเค้าผิดหวัง กลัวจะทำให้เค้าเสียใจ กลัวไปหมด ซึ่งเค้าในที่นี้เราหมายถึงแม่เราคะ เอก็โผล่มาละบอกเราว่า แกคิดว่าเค้าหวังในตัวแกขนาดนั้นเลยหรอ อย่าสำคัญตัวผิดไปหน่อยเลย เราก็งงดิ แม่เรา ทำไมจะไม่หวังในตัวเราอ่ะ เราเลยบอกไปว่า เห้ย! เค้านี่หมายถึงแม่นะโว้ยยยย นางก็บอก อ้าวหรอ คิดว่าหมายถึงครู เราก็เลยบอกว่า ละมาพูดงี้ทำไมเรากำลังเครียดนะ เอเลยบอกว่า เราเคยพูดงี้กะนางก่อน นางอยากให้เรารู้ว่านางรู้สึกยังไง เราก็จำไม่ได้ว่าเราไปพูดตอนไหน เราก็บอกเราจำไม่ได้อ่า นางก็บอกก็อย่างงี้แหละ คนพูดก็ไม่จำ แต่คนที่จำคือคนที่ฟัง เราอยากบอกไปมากว่า เมริงก็เคยด่าตรู ตรูยังไม่เก็บไปแค้นขนาดนี้เลย เราก็มานั่งนึกอ่อ~~~ สงสัยตอนนั้นแน่ๆเรื่องพี่คนนั้น เราก็คิดว่าตอนนั้นมัอารมเล่นๆเลยพูดออกไปไม่คิดว่ามันจะคิดขนาดนี้ แต่ที่เราไม่ชอบเลยคือ เพื่อนกันป่ะวะ เก็บมาริดขนาดนี่ เมริงด่าตรูเยอะกว่าตรูยังจำไม่ได้เลย เพื่อนรักกันเค้าแค้กันขนาดนี้เลยหรอวะเนี่ย เราคิดไปคิดมามันก็หลายรอบแล้วที่นางก็พูดทำร้ายจิตใจเรา เราก็เลยออกจากกลุ่มไลน์มา เพราะคิดว่าห่างออกมาก่อนดีกว่า เบื่อแล้ว แล้วก็อยากให้นางรู้ด้วยว่าสิ่งที่นางทำมันทำให้เราเสียใจนะ เสียความรู้สึกมากที่แค่นเราขนาดเอามาว่าเราเลย พออกมาเพื่อนคนอื่นก็มาตามว่า แกเข้ากลุ่มเถอะ ไปเคลียร์ๆกัน เราก็ยังไม่เข้านะ ปล่อยไว้แหละ แล้วพอนางรู้ง่าเราออกมาเพราะนางว่าเรา นางก็มาว่าเราในเฟสจ้าาา แต่เหตุผลที่นางว่าเราในเฟสคงผิดที่เราเองแหละที่เปลี่ยนรูปด่านางก่อน เพราะตอนนั้นเราก็โกรธเนอะ เปลี่ยนรูปเป็นคำพูดประมาณง่า "ก่อนจะด่าใครดูตัวเองก่อนด้วย" ละเราก็เปลี่ยนรูปปกเป็นหนูส่องกระจก  นางว่าเราประมาณว่าอย่าทำตัวเป็นเจ้าหญิงหน่อยเลย คิดว่าตัวเองเป็นนางเอกหรอไงหัดรับความจริงซะบ้าง เราก็เลยโพสต์กลับว่า สัเพสัพตา..... แล้วนางก็โพสต์ว่าถ้าขนาดนี้เลอกเป็นเพื่อนกันก็ได้นะไม่แคร์อยู่แล้ว แล้วนางก็ลบเพื่อนเราจร้า เราก็โห~~ ขนาดนี้เลยหรอวะ รักกันบ้างมั้ยเนี่ย???เราก็ไปปรึกษาครูที่สอนพิเศษเรา เล่าทึกอย่างให้เค้าฟัง เค้าก็บอกเราว่าให้ชั่งน้ำหนักเอาว่ายังอยากคบเพื่อนคนนี้อยู่รึป่าว ถ้าอยากเราต้องเป็นฝ่ายขอโทษแม้ว่าเราจะคิดว่าเราไม่ผิด เราก็มานั่งคิดนะ ริดถึงตอนที่สนิทกันละก็เลยแบบ...ตัดกันไม่ลงยังไงก็เพื่อนเรา เราก็ทักไลน์ไปขอโทษนาง แต่นางตอบแบบไร้เยื่อใยมาก
เรา: เอขอคุยอะไรหน่อยได้มั้ย
เอ: เชิญ อยากทำไรก็ทำ
เรา: เค้าอยากบอกว่า เค้าไม่โอเคกะสิ่งที่แกทำ เค้ารู้แล้วก็เข้าใจว่าแกอยากสอน อยากจะให้เค้ารู้ในสิ่งที่เค้าทำลงไป แต่วิธีที่แกแสดงออกมา เค้าบอกตรงๆ ว่ามันค่อนข้างแรงสำหรับเค้า แล้วก็แกอาจจะบอกว่าแล้วตอนที่เค้าพูดทำไมเค้าไม่คิด คือเค้าอาจจะหยอกเล่นอะไรก็แล้วแต่ คือตอนนี้ก็จำไม่ได้ว่าเค้าพูดไรไปบ้าง ใครคือพี่คนนั้นยังงงอยู่เลย
เอ:งั้นก็ช่างมันสิ ขอโทษละกันที่สอนด้วยวิธีอื่นไม่เป็น ขอโทษละกันที่ไม่มีประสิทธิภาพอที่จะสอนเพื่อน เพราะถ้าสอนไม่ได้ก็เลิก
เรา: ไม่เว้ย เค้ารู้มันเป็นการแสดงออกของแก
เอ: ก็รู้นี่ แล้วทำไมต้องเปลี่ยนรูปประชด?
เรา: โอเค เค้าขอโทษ แต่เค้าไมาโอเคกะที่แกสอนจริงๆ เค้าขอโทษที่รับแบบที่แกสอนไม่ได้ เค้าเข้าใจว่าเราต้องปรับตัว เค้ารักแกนะ บางอย่างที่เราเข้ากันไม่ได้ เราก็ต้องปรับตัว เค้ารู้แล้วว่าเค้าจะปรับยังไง แล้วแกรู้รึยังว่าจะปรับตัวยังไง
เอ: รู้มั้ง
เรา:แล้วแกจะเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย
เอ: อนาคตมีใครรู้บ้างล่ะ
เรา: โอเค อนาคตไม่มีใครรู้นะ แต่เค้าคิดว่า ถ้าเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้คงดี เค้าเองเป็นเหมือนเดิมได้อยู่แล้ว เพราะเดี๋ยวเค้าก็ลืมแล้ว เดี๋ยวก็เหมือนเดิม แต่แก.....เค้าไม่รู้ เค้าแค่ไม่อยากให้บรรยากาศเวลากินข้าวกัน คุยกัน ไปเที่ยวกันมันอึดอัด แค่นั้นเอง
เอ: อือ
แล้วนับตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้มันผ่านเกือบ2เกือนแล้ว เรากับเอก็ยังไม่ได้คุยกัน เวลาในแชทกลุ่ม(ตอนนี้เราเข้าแชทกลุ่มแล้ว) แล้วเอมาพูดอะไร เราก็เข้าไปตอบ แต่เอก็จะหายไปเลย ตอนนี้ใกล้เปิดเทอมแล้ว เรากลัวว่ามันจะอึดอัด เราเลยคิดว่า เราออกมาอยู่คนเดียวดีมั้ย หรือไปคบกะกลุ่มอื่นดี ไปคบกับพวกผช.ดีมั้ย เพราะเราชอบเวลาคุยกันมันไม่คิดไรมากอ่ะ ไม่หยุมหยิม หรือเราควรจะเปิดฉากวันแรกแบบ....เห้ยเอาไง ตกลงจะคุยกันมัเย หรือยังไงดี เราเซ็งมากเลย เบื่อแล้วด้วย เห้อออออ~~~