ใกล้วันเปิดเทอมแล้ว เชื่อว่าพ่อแม่หลายๆคนต้องเป็นกังวลเป็นห่วงลูก ที่ต้องไปเผชิญกับการเรียนรู้ในโลกกว้างของเค้า

ย้อนกลับไปช่วงลูกสาวเข้าเรียน อนุบาล 1 ดิฉันเป็นแม่ Full time มีเวลาเลี้ยงดูเต็มที่
ช่วงซัมเมอร์หลังส่งเข้าห้องเรียน ก็จะรออยู่ที่โรงเรียน เพราะบ้านค่อนข้างไกลจากโรงเรียน และซัมเมอร์ใช้เวลาเรียนแปปเดียวจึงเลือกที่จะรอ
โรงเรียนที่ลูกสาวเรียน ดิฉันเป็นศิษย์เก่า จึงไม่ค่อยห่วงหรือกังวลมาก จะรู้จัก สนิทกับครูในโรงเรียนช่วงประถม มัธยม
อนุบาลก็จะรู้จักเป็นบางท่านสมัยเราเด็กๆ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นคุณครูใหม่ และพี่เลี้ยงค่อนข้างวัยรุ่น

ลูกไม่เคยร้องไห้ไม่อยากไปโรงเรียนคะ
จนขึ้นอนุบาล 2 น้องเริ่มงอแง ถามไปถามมา จนรู้ว่าโดนเพื่อนผู้ชายแกล้ง เล่นแรง ต่อยท้องจนจุก
สามีโมโหมาก ถึงขั้นให้ดิฉันไปดักรอพบพ่อแม่เด็ก

การโดนครูดุ ครูทำโทษ ไม่เคยกังวลคะ ชิลล์ๆ ผิดว่าตามผิด ทำไม่ได้โดนดุ โดนตี ก็จะคอยกลับมาอธิบายให้เค้า
พูดคุย คอยบอก คอยสอน ลูกสาวเป็นเด็กเรียนอ่อนคะ อ่านช้า ก็มักจะโดนพี่เลี้ยงดุเรื่องการอ่าน

ดิฉันไม่เคยมีความกังวลเรื่องอะไรหนักหนาเท่า

1. ห้องน้ำ
2. เพื่อนแกล้ง


ช่วงอนุบาล 1 ลูกสาวกลับจากโรงเรียน กำลังจะอาบน้ำพบว่าน้องอึ แต่ไม่ได้ล้างก้น
จนเละแห้งติดเต็มกางเกงพละ ตอนนั้นไม่โทษใครนะคะ โทษตัวเราเองว่าทำไมเราสอนลูกให้ทำเองไม่ได้

อนุบาล 2 เพื่อนแกล้งหนักมากกก

อนุบาล 3 เจอพี่เลี้ยงวัยรุ่น ติดโทรศัพท์ ดุเสียงดังกับเด็ก

เปิดเทอมนี้ น้องกำลังขึ้น ป.1

เรื่องที่กังวลคือเรื่องเดิมคะ เพื่อนแกล้ง / ห้องน้ำ

เพราะน้องใช้ห้องน้ำแบบไม่มีสายฉีดไม่เป็น

... นอกเหนือจากเรื่องที่กังวลนั้น เราภูมิใจในตัวลูกคะ น้องไม่เคยแกล้งเพื่อน น้องไม่เคยพูดคำหยาบ
เลี้ยงมาจน 6 ขวบ ไม่เคยได้ยินแม้แต่คำเดียว น้องเขียนหนังสือสวย ทานผัก ผลไม้เก่ง และไม่งอแงเวลาไปเรียนคะ เท่านี้ก็ภูมิใจแล้วคะ ...

เลยอยากจะพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับแม่ๆคะ
ว่าเรื่องอะไรที่ทำให้เราเป็นห่วง กังวล เมื่อลูกต้องไปโรงเรียน
และพ่อแม่มีวิธีแก้ไขอย่างไร

ใครทุกข์ใจเรื่องห้องน้ำช่วงมาแบ่งปันการสอนหน่อยนะคะ
ทางนี้ก็สอนให้เค้าใช้กะละมังล้างคะ ผลที่ได้คือเปียกทั้งตัว คนเป็นแม่ก็เครียดมากๆคะ



** ไม่ดราม่านะคะ **

แต่ละบ้านก็มีเทคนิคการสอน การเลี้ยงดู แตกต่างกันไป เรามาลองแลกเปลี่ยนกันคะ