เราอยู่มหาลัยปีหนึ่ง... เราแอบชอบรุ่นพี่ชมรมคนหนึ่ง ชอบตั้งแต่เทอมแรก พี่เขาเป็นผู้ชายที่ไม่ได้หน้าตาดี ไม่ได้ดูดี แต่ว่าเราชอบพี่เขาเเพราะว่าเขาดูน่ารักดีนะ ในสายตาเรา พี่เขาแนวๆดี  ทีแรกก็แค่ปลื้มนะ แต่พอนานเข้ามันกลายเป็นว่าเราจริงจัง !!
        ช่วงนั้นเราไปเล่นอยู่ที่ชมรมบ่อยมาก ก็เลยได้เจอพี่เขาบ่อย ความรู้สึกเรามันก็ชัดขึ้นทุกวัน จนมาประมาณเทอมสองเราตัดสินใจทักแชทพี่เขาไป บอกความรู้สึกของเราบอกทุกความรู้สึกที่เรามีต่อพี่เขา  และตั้งแต่นั้นเราก็ทักพี่เขาไปทุกวัน ชวนคุยทุกเรื่อง บางทีพี่เขาก็ชวนคุยบ้าง บางทีเราก็มีความรู้สึกว่าพี่เขาไม่อยากตอบ ตอบสั้นๆ เราทักไปบ่อยมากก็กลัวนะว่าเขาจะรำคาญ แต่ทำไงได้ล่ะ สถานะคนแอบรักมันทำอะไรมากไม่ได้หนิ..  ทักไปคุยกับเขาก็ดีแค่ไหนแล้ว..มีครั้งนึงที่พี่เขาทักเรามาก่อน เป็นครั้งแรกและครั้งเดียว เรานี่โคตรดีใจเลย เราทักไปคุยกับพี่เขานับแล้วก็ประมาณสองเดือนกว่า... จนวันนึงเราทนไม่ไหวเราอยากชัดเจน ก็เลยถามพี่เขาไปตรงๆประมาณว่า "พี่จะรับรักหนูมั้ย? " มันอาจจะดูไม่ดีที่เป็นผ็หญิงแล้วไปขอความรักจากผู้ชาย แต่ ณ ตอนนั้นเราไม่สนอะไรทั้งนั้น แต่แล้วคำตอบที่เราได้รับ คำตอบที่รับรู้อยู่แล้วลึกๆในใจ มันก็เป็นจริง!! พี่เขาบอกว่า "พี่ยังไม่รับ" แต่เราก็โอเคไม่เป็นไรอย่างน้อยก็ได้รู้จะได้ทำใจ.. แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นหน่ะสิ เราก็ยังทักพี่เขาไปเพราะคิดว่าเขาอาจจะหวั่นไหวบ้าง แต่ก็ไม่เลย ไม่มีทางเป็นไปได้เลย... วันนึงเราลองดูหายไป  ดูว่าถ้าเราลองหายไปพี่เขาจะทักมามั้ย เขาจะสนใจบ้างมั้ยว่าเราหายไปไหน  เราหายไปพักนึงเลยแหละ เราคิดว่าพี่เขาต้องถามสิ ว่าเราทำไมไม่ทักไปเราหายไปไหน... แต่ทุกอย่างมันกลับไม่เป็นอย่าที่เราคิดเลย พี่เขาไม่ได้สนใจอะไรเราเลย ในแชทมีแต่ความเงียบ ....
         จนมาวันนี้เทอมสามแล้ว เราก็ยังชอบพี่เขาอยู่นะ อยากทักไป... แต่คิดว่าคงจะดีกว่าถ้าเราเงียบหายไปแบบนี้ คงจะดีกว่าถ้าพี่เขาไม่มีเรา...