จิตหลุดออกจากร่างได้จริงรึเปล่า
ก่อนอื่นเลยนะ เป็นความเชื่อส่วนบุคคล
หากใครไม่เชื่อเรื่องราวต่อจากนี้ที่เราเล่า
ก็ข้ามผ่านไป อย่าเม้นด่าว่าเราเลยนะ เราก็แค่จะมาเล่าในเรื่องที่เราไม่โอเครอยู่ตอนนี้
คือเราใช้ชีวิตตามที่เคยเป็นมาไม่ได้ ไปหาหมอหมอก็ไล่กลับ เขาบอกว่าเช็คทุกอย่างแล้วก็ปกติ และเราก็มานั่งคิด เออว่ะ ถ้าเราบ้า เราจะมานั่งพิมพ์อิบทความนี้ได้ไงวะ
มีเรื่องจะมาเล่าให้ฟัง
คือเราไม่รู้ว่ามันเป็นแค่ฝันของเรารึว่าเป็นการที่จิตของเราหลุดออกจากร่างจริงๆ
ขอเกริ่นแป๊ป .....
เราเป็นคนชอบทำบุญ ชอบสวดมนต์ไหว้พระ
คือถูกแม่ปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กๆว่าต้องสวดมนต์ไหว้พระก่อนนอน จนพอเราโตมา เราก็ชอบเห็นผีบ่อยๆ ทีแรกเราก็คิดว่ามโน แต่จะมโนอะไรบ่อยขนาดนั้น คือเห็นทุกอย่างที่คนอื่นไม่เห็น จะแยกย่อยให้ฟัง
1 ผี - ผีแบบที่ไม่ได้ยืนไม่ได้เคลื่อนไหวในลักษณะของคน คือพวกนี้จะอยู่ตามริมถนนกับสี่แยก (เราเจอบ่อยๆแถวสีแยก) มีพลังงานเป็นแค่เงามืดๆ รูปตารูปปากโบ๋เข้าไปเป็นสีดำๆ แล้วเคลื่อนไหวในท่านั่งยอง เราอธิบายละเอียดได้แค่นี้อ่ะ ไม่รู้ว่าจะนึกภาพออกกันมั้ย
2 ผี - ผีในลักษณะทั่วไป มีทั้งแบบสภาพสวยงามแล้วก็สภาพเละๆ แบบมีรูปร่างเป็นคนแค่จะโปร่งแสงกว่า หากมีไฟรถหรือไฟอะไรส่องกระทบ ร่างกายของเขาส่วนที่ถูกไฟส่องจะหายไป เราคิดเองว่า พลังงานแสงในวิญญาณพวกเขาน่าจะอ่อนกว่าแสงไฟ
3 - วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ - เช่นนางไม้ หรืออะไรๆก็ตามที่อาศัยอยู่ตามต้นไม้ จอมปลวก และบ้านคน คือเขาบอกกับเราว่าเขายังเป็นวิญาณอยู่ แต่เป็นวิญญาณที่ดี เขาสื่อกับเราได้ด้วยนะ แต่เราสื่อกับเขาไม่ได้ และที่แปลกใจคือเขาบอกเราเป็นเสียงออกมาทั้งๆที่เขาไม่ได้ขยับปาก
4 - เทวดา - คืออธิบายไม่ถูก เอาเป็นว่าเคยเห็นในรูปภาพแบบไหนก็ประมาณนั้นแหละ
ตามศาลต่างๆที่ไป หรือวัดที่มีรูปปั้นเทพเจ้าอยู่ ที่ๆมีคนไปสักการะกันเยอะๆ เราก็จะเห็นได้ง่ายว่ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่จริงๆ
มาถึงเหตุการณ์ที่พีคที่สุดละ คือเราตกใจมาก จนไม่กล้านอนต่อเลย เวลา18:00 วันที่11 พ.ค. 2559 (วันพุธ)
เราออกไปทำธุระตั้งแต่เช้าอ่ะ กลับมาบ้านตอน 4 โมงเย็นเลยเพลีย ก็เลยนอนพัก
เราเอาเตียงผ้าใบออกมานอนหน้าบ้าน คืออยู่ภายนอกตัวบ้าน แล้วหลังจากนั้น ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่นะ
มันเป็นเหมือนความฝัน แต่ก็ไม่เชิง เพราะเหมือนเรารู้สึกตัวแต่ตื่นไม่ได้อ่ะ คือเห็นเป็นแม่ชีเดินอยู่ตรงหน้าบ้าน เราเห็นเขาเดินวนไปมารอบตัวเรา เราก็เลยลุก ในจังหวะที่ลุกตัวเราเบามากนะ เพราะเราตั้งใจจะลุกนั่งแต่พอลุกเราลอยขึ้นยืนเลย เหมือนว่าตัวเบามากๆ แม่ชียืนยิ้มอ่ะ แล้วเอื้อมมือมาเหมือนจะชวนเราไปไหนก็ไม่รู้ แต่เราไม่ไป เราด่าไปว่า
ไม่ใช่แม่ชี เป็นผี พอเราด่ามัน มันก็กลายเป็นผีจริงๆ แล้วมองเราแบบโกรธๆ
คือน่ากลัวมาก จากแม่ชีเป็นผู้หญิงแก่ๆผมกระเซิงอ่ะ ใส่เสื้อคอกลมสีนำเงิน แล้วเป็นผ้าถุง เห้ย!!! อย่างกะละคร
แล้วเราก็ตะโกนไล่ตะโกนด่ามัน ในวาระจิตที่รับรู้ทุกอย่างตอนนั้นคือ มันไม่ใช่แม่ชีและเป็นผี เราตะโกนด่ามันแล้วอยู่ดีๆก็เหมือนตัวเราถูกดึงกลับอ่ะ มันเหมือนมีเหล็กดูดดึงกลับไปนอนที่เดิม แล้วก็หันไปมองเห็นตัวเองที่หลับอยู่ อ้าว...เ_ี้ยละ เราโคตรตกใจอ่ะตอนนั้น คือหันไปก็เจอผี หันมาก็เจอตัวเองนอนอยู่ เราพยายามทำให้ตัวเองเข้าร่างอยู่ตั้งนานนะ แต่ก็ทำไม่ได้ จนมันประสานกันเอง เราพยายามจะลืมตาก็ไม่ได้ ขยับก็ไม่ได้ ส่งเสียงดัง อืออออ อือออ ดังมากแต่ไม่มีใครได้ยิน จนมันประสานกันสนิทอ่ะ เรารีบเด้งตัวขึ้นมาโคตรแรงเลย คือกลัวมาก กลัวว่าจะกลับเข้ามาไม่ได้อ่ะ นึกถึงพระอย่างเดียวเลย ก็เลยเดินขึ้นมากราบพระพุทธบนห้องพระ ซึ่งกราบพระเสร็จเราก็นั่งพิมพ์ข้อความนี้แหละ
เราคิดเองนะ รึว่าเวลาโพล้เพล้ที่คนเฒ่าคนแก่เขาบอกว่าไม่ให้นอนจะเป็นเรื่องจริง เพราะยายกับแม่เราจะบอกมาตั้งแต่เด็กๆว่า ห้ามนอนตอนพระอาทิตย์ใกล้จะตกดิน เพราะเราจะหลับไปพร้อมกับพระอาทิตย์ที่ตกแล้วตื่นขึ้นมาไม่ได้อีก แต่เราก็ไม่เคยเชื่อนะ แอบนอนประจำ ทุกวันนี้ก็ยังทำอยู่ ไม่เคยถือหรือเชื่อเลย จนมาเจอเหตุการณ์วันนี้แหละ แต่ไม่รู้จะเกี่ยวกันมั้ย คือตอนเราตื่นมัน 18:01 ซึ่งแสดงว่าตอนที่เรารู้สึกว่าจิตเราหลุดคือ 18:00 (หกโมงตรง)
แล้วเราควรจะทำยังไง คือเป็นเด็กสมัยใหม่ อายุ 23. และไม่ได้เชื่อเรื่องไสยศาสตร์มากนัก คือทุกวันนี้ก็ใช้ชีวิตปกตินะ ไปหาเพื่อน ไปร้านเหล้า ไปไหนมาไหนเพื่อพยายามทำตัวเองให้ปกติที่สุด แต่สุดท้ายมันก็ไม่ปกติ เพราะไม่ว่าจะไปที่ไหน ก็จะเจอจะเห็นอะไรก็ไม่รู้ จนแทบไม่อยากใส่ใจอะไรเหล่านั้นเลย บอกเลยว่าเบื่อและไม่อยากได้อะไรแบบนี้ ไม่เคยคิดว่าตัวเองพิเศษ แล้วก็ไม่ชอบมากๆเลยคือร่างทรง
นี่ลืมบอกใช่มั้ยว่าผมเป็นผู้ชาย 555 นั้นแหละครับ ผมต้องการใช้ชีวิตธรรมดา เฮฮากับเพื่อนฝูง แล้วก็อยากดำเนินชีวิตไปต่อแบบคนอื่นๆ
จิตหลุดออกจากร่าง
ก่อนอื่นเลยนะ เป็นความเชื่อส่วนบุคคล
หากใครไม่เชื่อเรื่องราวต่อจากนี้ที่เราเล่า
ก็ข้ามผ่านไป อย่าเม้นด่าว่าเราเลยนะ เราก็แค่จะมาเล่าในเรื่องที่เราไม่โอเครอยู่ตอนนี้
คือเราใช้ชีวิตตามที่เคยเป็นมาไม่ได้ ไปหาหมอหมอก็ไล่กลับ เขาบอกว่าเช็คทุกอย่างแล้วก็ปกติ และเราก็มานั่งคิด เออว่ะ ถ้าเราบ้า เราจะมานั่งพิมพ์อิบทความนี้ได้ไงวะ
มีเรื่องจะมาเล่าให้ฟัง
คือเราไม่รู้ว่ามันเป็นแค่ฝันของเรารึว่าเป็นการที่จิตของเราหลุดออกจากร่างจริงๆ
ขอเกริ่นแป๊ป .....
เราเป็นคนชอบทำบุญ ชอบสวดมนต์ไหว้พระ
คือถูกแม่ปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กๆว่าต้องสวดมนต์ไหว้พระก่อนนอน จนพอเราโตมา เราก็ชอบเห็นผีบ่อยๆ ทีแรกเราก็คิดว่ามโน แต่จะมโนอะไรบ่อยขนาดนั้น คือเห็นทุกอย่างที่คนอื่นไม่เห็น จะแยกย่อยให้ฟัง
1 ผี - ผีแบบที่ไม่ได้ยืนไม่ได้เคลื่อนไหวในลักษณะของคน คือพวกนี้จะอยู่ตามริมถนนกับสี่แยก (เราเจอบ่อยๆแถวสีแยก) มีพลังงานเป็นแค่เงามืดๆ รูปตารูปปากโบ๋เข้าไปเป็นสีดำๆ แล้วเคลื่อนไหวในท่านั่งยอง เราอธิบายละเอียดได้แค่นี้อ่ะ ไม่รู้ว่าจะนึกภาพออกกันมั้ย
2 ผี - ผีในลักษณะทั่วไป มีทั้งแบบสภาพสวยงามแล้วก็สภาพเละๆ แบบมีรูปร่างเป็นคนแค่จะโปร่งแสงกว่า หากมีไฟรถหรือไฟอะไรส่องกระทบ ร่างกายของเขาส่วนที่ถูกไฟส่องจะหายไป เราคิดเองว่า พลังงานแสงในวิญญาณพวกเขาน่าจะอ่อนกว่าแสงไฟ
3 - วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ - เช่นนางไม้ หรืออะไรๆก็ตามที่อาศัยอยู่ตามต้นไม้ จอมปลวก และบ้านคน คือเขาบอกกับเราว่าเขายังเป็นวิญาณอยู่ แต่เป็นวิญญาณที่ดี เขาสื่อกับเราได้ด้วยนะ แต่เราสื่อกับเขาไม่ได้ และที่แปลกใจคือเขาบอกเราเป็นเสียงออกมาทั้งๆที่เขาไม่ได้ขยับปาก
4 - เทวดา - คืออธิบายไม่ถูก เอาเป็นว่าเคยเห็นในรูปภาพแบบไหนก็ประมาณนั้นแหละ
ตามศาลต่างๆที่ไป หรือวัดที่มีรูปปั้นเทพเจ้าอยู่ ที่ๆมีคนไปสักการะกันเยอะๆ เราก็จะเห็นได้ง่ายว่ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่จริงๆ
มาถึงเหตุการณ์ที่พีคที่สุดละ คือเราตกใจมาก จนไม่กล้านอนต่อเลย เวลา18:00 วันที่11 พ.ค. 2559 (วันพุธ)
เราออกไปทำธุระตั้งแต่เช้าอ่ะ กลับมาบ้านตอน 4 โมงเย็นเลยเพลีย ก็เลยนอนพัก
เราเอาเตียงผ้าใบออกมานอนหน้าบ้าน คืออยู่ภายนอกตัวบ้าน แล้วหลังจากนั้น ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่นะ
มันเป็นเหมือนความฝัน แต่ก็ไม่เชิง เพราะเหมือนเรารู้สึกตัวแต่ตื่นไม่ได้อ่ะ คือเห็นเป็นแม่ชีเดินอยู่ตรงหน้าบ้าน เราเห็นเขาเดินวนไปมารอบตัวเรา เราก็เลยลุก ในจังหวะที่ลุกตัวเราเบามากนะ เพราะเราตั้งใจจะลุกนั่งแต่พอลุกเราลอยขึ้นยืนเลย เหมือนว่าตัวเบามากๆ แม่ชียืนยิ้มอ่ะ แล้วเอื้อมมือมาเหมือนจะชวนเราไปไหนก็ไม่รู้ แต่เราไม่ไป เราด่าไปว่า
ไม่ใช่แม่ชี เป็นผี พอเราด่ามัน มันก็กลายเป็นผีจริงๆ แล้วมองเราแบบโกรธๆ
คือน่ากลัวมาก จากแม่ชีเป็นผู้หญิงแก่ๆผมกระเซิงอ่ะ ใส่เสื้อคอกลมสีนำเงิน แล้วเป็นผ้าถุง เห้ย!!! อย่างกะละคร
แล้วเราก็ตะโกนไล่ตะโกนด่ามัน ในวาระจิตที่รับรู้ทุกอย่างตอนนั้นคือ มันไม่ใช่แม่ชีและเป็นผี เราตะโกนด่ามันแล้วอยู่ดีๆก็เหมือนตัวเราถูกดึงกลับอ่ะ มันเหมือนมีเหล็กดูดดึงกลับไปนอนที่เดิม แล้วก็หันไปมองเห็นตัวเองที่หลับอยู่ อ้าว...เ_ี้ยละ เราโคตรตกใจอ่ะตอนนั้น คือหันไปก็เจอผี หันมาก็เจอตัวเองนอนอยู่ เราพยายามทำให้ตัวเองเข้าร่างอยู่ตั้งนานนะ แต่ก็ทำไม่ได้ จนมันประสานกันเอง เราพยายามจะลืมตาก็ไม่ได้ ขยับก็ไม่ได้ ส่งเสียงดัง อืออออ อือออ ดังมากแต่ไม่มีใครได้ยิน จนมันประสานกันสนิทอ่ะ เรารีบเด้งตัวขึ้นมาโคตรแรงเลย คือกลัวมาก กลัวว่าจะกลับเข้ามาไม่ได้อ่ะ นึกถึงพระอย่างเดียวเลย ก็เลยเดินขึ้นมากราบพระพุทธบนห้องพระ ซึ่งกราบพระเสร็จเราก็นั่งพิมพ์ข้อความนี้แหละ
เราคิดเองนะ รึว่าเวลาโพล้เพล้ที่คนเฒ่าคนแก่เขาบอกว่าไม่ให้นอนจะเป็นเรื่องจริง เพราะยายกับแม่เราจะบอกมาตั้งแต่เด็กๆว่า ห้ามนอนตอนพระอาทิตย์ใกล้จะตกดิน เพราะเราจะหลับไปพร้อมกับพระอาทิตย์ที่ตกแล้วตื่นขึ้นมาไม่ได้อีก แต่เราก็ไม่เคยเชื่อนะ แอบนอนประจำ ทุกวันนี้ก็ยังทำอยู่ ไม่เคยถือหรือเชื่อเลย จนมาเจอเหตุการณ์วันนี้แหละ แต่ไม่รู้จะเกี่ยวกันมั้ย คือตอนเราตื่นมัน 18:01 ซึ่งแสดงว่าตอนที่เรารู้สึกว่าจิตเราหลุดคือ 18:00 (หกโมงตรง)
แล้วเราควรจะทำยังไง คือเป็นเด็กสมัยใหม่ อายุ 23. และไม่ได้เชื่อเรื่องไสยศาสตร์มากนัก คือทุกวันนี้ก็ใช้ชีวิตปกตินะ ไปหาเพื่อน ไปร้านเหล้า ไปไหนมาไหนเพื่อพยายามทำตัวเองให้ปกติที่สุด แต่สุดท้ายมันก็ไม่ปกติ เพราะไม่ว่าจะไปที่ไหน ก็จะเจอจะเห็นอะไรก็ไม่รู้ จนแทบไม่อยากใส่ใจอะไรเหล่านั้นเลย บอกเลยว่าเบื่อและไม่อยากได้อะไรแบบนี้ ไม่เคยคิดว่าตัวเองพิเศษ แล้วก็ไม่ชอบมากๆเลยคือร่างทรง
นี่ลืมบอกใช่มั้ยว่าผมเป็นผู้ชาย 555 นั้นแหละครับ ผมต้องการใช้ชีวิตธรรมดา เฮฮากับเพื่อนฝูง แล้วก็อยากดำเนินชีวิตไปต่อแบบคนอื่นๆ