นี่คือหนึ่งในเมืองที่เก่าแก่ที่สุดในประเทศไทย อายุอานามย้อนไปตั้งแต่สมัยทวารวดี ก็ปาเข้าไปตั้งกว่าพันปี มีเรื่องเล่าและตำนานสนุกๆ เป็นเข่งๆ แล้วทำไมมันถึงเป็นเมืองที่ถูกมองข้ามเสมอๆ แบบนี้ผมกับอาเจ้ต้องไปพิสูจน์








วันที่ 1
วันจันทร์ 11 04 2559

---

ลพบุรีทักทายเราด้วยความร้อนระอุและแห้งผากของเวลาบ่ายสามโมง ผมกับอาเจ้รีบขนกระเป๋าเข้าไปในโรงแรม จ่ายเงิน แต่ยังไม่ทันจะขึ้นห้องพัก พี่ยามก็วิ่งหน้าตื่นเข้ามา
“รถพี่หม้อน้ำแตกป่าวอะ น้ำไหลเต็มเลย” สำเนียงแบบคนกรุงเทพเด๊ะ เป็นอันหายสงสัยว่าคนลพบุรีพูดแบบไหน
ผมยืนงงอยู่พักนึง มันจะแตกได้ไงหว่า วิ่งมาถึงนี่ ความร้อนก็ปกติ
“มาๆ ผมดูให้” คุณลุงท่านหนึ่งที่นั่งอยู่ตรงนั้นพอดีพูดขึ้น
หลังจากจัดแจงเปิดกระโปรงให้คุณลุงดู เรื่องราวก็จบลงที่ว่าผมเติมน้ำในหม้อน้ำเยอะเกินไป เมื่อรถหยุดวิ่ง น้ำที่ไปหล่อเลี้ยงส่วนต่างๆ ของเครื่องยนต์จึงไหลกลับมารวมกันแล้วล้นทะลักออกมา ทางแก้ก็รอให้เครื่องเย็นลงแล้วเติมน้ำกลับลงไปใหม่ให้พอดีๆ แค่นั้นเอง

เป็นอันต้องบันทึกไว้ว่าคนที่นี่น่ารัก สวนทางกับอุณหภูมิของอากาศจริงๆ ขอบคุณมากค๊าบ



วงเวียนสมเด็จพระนารายณ์มหาราช
จุดแรกในโปรแกรม คือวงเวียนขนาดใหญ่มีรูปปั้นของสมเด็จพระนารายณ์มหาราชตั้งอยู่ตรงกลาง ด้านหลังเป็นลานจอดรถ และมีต้นไม้น้อยๆ ให้ร่มเงา วิวช่วงเย็นสวยใช้ได้ มีชาวลพบุรีมาวิ่งออกกำลังกาย นั่งกินอาหาร และถ่ายรูปเป็นระยะ
ทุกอย่างจะลงตัวกว่านี้มาก ถ้าไม่มีเจ้าจอ LED สว่างโล่อยู่ข้างหลัง เข้าใจว่าทางราชการเอามาติดตั้งตรงนี้เพราะอยู่หน้าศาลากลางจังหวัดและเป็นจุดที่ผู้คนผ่านไปผ่านมา แต่มันทำร้ายจิตใจผมพอสมควร >_<





ตลาดรถไฟ
รอจนอากาศเย็นลงซักนิด เราก็ไปแรดตลาดรถไฟ หรือตลาดโต้รุ่ง ตั้งอยู่บนถนนเส้นเล็กๆ ใกล้สถานีรถไฟ ที่นี่เริ่มคึกคักช่วงหัวค่ำ มีของกินน่าอร่อยหลายอย่าง ราคาประหยัดกว่าในกรุงเทพนิดหน่อย ที่แปลกตาคือลูกชิ้นทอดของที่นี่จะนิยมบั้งก่อนลงกะทะ ผมชอบแฮะ รู้ว่ามันจับน้ำจิ้มได้ดีกว่าลูกชิ้นเรียบๆ ก่อนกลับห้องอย่าลืมแวะซื้อน้ำและขนมขบเคี้ยว จาก“เอกภาพ”ร้านสะดวกซื้อท้องถิ่น








วันที่ 2
วันอังคาร 12 04 2559

---

โปรแกรมคือเริ่มต้นเที่ยวตอนเช้าแล้วกลับมาทำงานที่โรงแรม ออกไปอีกทีตอนบ่าย จบที่แสงเย็นงามๆ ณ. พระนารายณ์ราชนิเวศน์ --- อ่านมาถึงตรงนี้ คนที่รู้ข้อมูลคงส่ายหน้า แล้วก็ถอนหายใจ เรื่องจริงเป็นยังไง โปรดติดตาม



ศาลพระกาฬ
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวลพบุรีให้ความเคารพ ตั้งอยู่บนวงเวียนอีกแห่งของเมือง โดยบริเวณศาลแบ่งออกเป็นสามส่วน ฝั่งซ้ายคือบริเวณให้อาหารลิง ตรงกลางคือตัวศาล ฝั่งขวาคือบริเวณรำแก้บน

“อาหารลิง ลิงเจ้าพ่อใจดีค่า”
เมื่อคุณไปถึงจะได้ยินเสียงแม่ค้าพูดเชิญชวนให้ซื้ออาหารลิง ซึ่งถ้าดูกันตามประวัติแล้วก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเจ้าพ่อพระกาฬ --- ซึ่งอาจเป็นพระศิวะ, พระวิษณุ หรือแม้กระทั่งพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร เลยแม้แต่น้อย

หลังจากไหว้เจ้าพ่อเรียบร้อย อาเจ้เห็นคุณลุงท่านหนึ่งกำลังปอกขนุนอยู่ทางฝั่งซ้ายเพื่อเป็นอาหารลิง น่าเดินไปดูใกล้ๆ แต่ยังไม่ถึงไหน ลิงเปี๊ยกตัวหนึ่งก็กระโดดลงมาบนไหล่อวบๆ ของอาเจ้ จกแว่น แล้วกระโดดขึ้นหลังคาไปอย่างรวดเร็ว เราหวังว่ามันจะเบื่อแล้วทิ้งมันกลับลงมา แต่ไม่ฮะ เพราะฉะนั้นก็ลาก่อนนะเจ้าแว่น เราคงไม่ได้เจอกันอีก

เปิดทุกวัน 6.00 - 18.00
ค่าเข้าชม ฟรี





พระปรางค์สามยอด
โบราญสถานมหาชนของคนลพบุรี เด่นเป็นสง่าอยู่บนเนิน ถูกสร้างขึ้นสร้างขึ้นในรัชสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 หรือราว 800 ปีที่แล้ว เพื่อเป็นศาสนสถาน เป็นอีกจุดที่ลิงชุกชุม เจ้าพวกนี้ป่วนขนาดไหน ดูจากบริเวณโดยรอบที่ถูกทิ้งร้างก็คงพอจะรู้

ค่าเข้าสิบบาท ที่น่ารักคือมีไม้เรียวไล่ลิงให้ยืมด้วย แต่นั่นแหละ พวกเรียบร้อยก็ไม่มายุ่งกับคุณอยู่แล้ว ส่วนพวกตัวแสบก็ไม่ได้กลัวไม้เรียวซักนิด ระวังของมีค่าของคุณให้ดี

เปิดทุกวัน 6.00 - 18.00
ค่าเข้าชม 10 บาท





ปรางค์แขก
จากพระปรางค์สามยอด เดินต่อไปอีกนิด พ้นระยะทำการของฝูงลิง ก็จะเจอปรางค์แขก พระปรางค์ขนาดย่อม ซึ่งคาดว่าเดิมทีเป็นวัดฮินดูสร้างถวายพระศิวะ อายุอานามก็ปาเข้าไปราว 1200 ปีแค่นั้นเอง โอ้ เก่าไปมั๊ย ที่นี่ได้รับการบูรณะครั้งใหญ่สมัยสมเด็จพระรายรายมหาราช





บ้านวิชาเยนทร์
ถัดจากปรางค์แขกคือบ้านวิชาเยนทร์ หรือบ้านหลวงรับราชทูต พระนารายณ์ทรงสร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นที่พักของคณะราชทูตจากฝรั่งเศส ถึงขนาดสร้างโบสถ์คริสต์ให้ภายในบริเวณ ที่นี่เคยเป็นที่พักของนักเดินทางชาวกรีกชื่อว่าคอนสเตนติน ฟอลคอน (Constantine Phaulkon) ซึ่งเข้ามารับราชการมีความดีความชอบจนได้แต่งตั้งเป็น เจ้าพระยาวิชาเยนทร์ --- เรื่องราวของคอนสเตนติน ฟอลคอนยังมีต่อ แถมน่าสนใจซะด้วย แต่ผมคงต้องจบตรงนี้ ไม่งั้นจะยืดยาวไปกันใหญ่
ที่นี่บรรยากาศเงียบสงบ ลมพัดเย็นสบาย โครงสร้างของอาคารที่ยังคงสถาพให้เราเดินเล่นได้ ผมกับอาเจ้จินตนาการกันไป ว่าตรงนี้น่าจะเป็นอะไร ตรงโน้นน่าจะเป็นอะไร เพลิดเพลินมาก มุมถ่ายรูปสวยๆ บานเบอะ

เปิดทุกวัน 8.30 - 16.30
ค่าเข้าชม 10 บาท





วัดพระศรีรัตนมหาธาตุ ลพบุรี
วัดที่มีการผสมผสานกันของสถาปัตยกรรมหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นศิลปะแบบอยุธยา วิหารสีขาวซึ่งยังคงสภาพดีที่มีองค์ประกอบของสถาปัตยกรรมโกธิค ส่วนตัวพระปรางค์ขนาดสูงใหญ่ซึ่งตั้งอยู่ตรงกลางวัดเป็นสถาปัตยกรรมของเขมร อณาเขตโดยรอบของวัดก็กว้างพอจะเดินหามุมได้เพลินๆ เป็นอีกจุดที่เราแนะนำให้คุณแวะมาครับ


เปิดทุกวัน 8.30 - 16.30
ค่าเข้าชม 10 บาท





วัดเสาธงทอง
จากข้อมูลที่มี พระนารายทรงชอบใช้ศิลปะแบบโกธิคมาผสมกับศิลปะของไทย เลยเกิดเป็นสิ่งก่อสร้างที่สวยแปลกตา เดินทีนั้นมันถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นโบสถ์หรือสุเหร่า แต่ภายหลังได้นำพระพุทธรูปศิลปะอยุธยามาประดิษฐาน กลายเป็นวิหารไปในที่สุด





ชุมชนตลาดล่าง
ชุมชนน่ารักแห่งนี้มีกลิ่นอายจากอดีตอยู่เต็มเปี่ยม ตั้งแต่คุณป้าที่นั่งขูดมะพร้าวเป็นภูเขาเลากา ร้านตัดผมเก่าๆ ที่ช่างก็แก่พอกัน บ้านเรือน วิถีชีวิตพ่อค้าที่ยังต้องตะโกนเรียกโหวกเหวกกว่าเฮียแกจะวิ่งยิ้มแป้นมาที่แผง เป็นอันจบวันที่สองแต่เพียงเท่านี้

เดี๋ยวนะ แล้วพระนารายณ์ราชนิเวศน์อ๊ะ ลืมแล้วเหรอ ไม่ลืมครับ... แต่มันไปไม่ได้ ด้วยเหตุผลบางอย่าง








วันที่ 3
วันพุธ 13 04 2559

---

เช้านี้ผมป่วย เจ็บคอ ไข้ขึ้น ผะอืดผะอม ของในท้องพร้อมจะพุ่งพรวดออกมาได้ตลอดเวลา แต่ถ่อมาถึงนี่แล้ว และที่สำคัญเมื่อวานยังไม่ได้ดูพระนารายณ์ราชนิเวศน์เลย จะยอมแพ้ได้ไง





พระนารายณ์ราชนิเวศน์
ที่ต้องเลื่อนมาวันนี้ เพราะบาปสองประการ
บาปแรก เค้าปิดวันจันทร์ - อังคาร ซึ่งเมื่อวานนี้เป็นวันอังคาร... ใครจัดโปรแกรมฟะ ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเล๊ย... เอ่อ ผมนั่นเอง
บาปที่สอง เราอยากไปถ่ายแสงราวหกโมงเย็น แต่โบราณสถานที่นี่ปิดเวลาราชการคือสี่โมงครึ่ง... เพราะฉะนั้นลืมเรื่องถ่ายแสงเย็นไปได้เลย

และเมื่อมันผิดพลาดมาขนาดนี้แล้ว เราจึงต้องมาเจอกับบาปที่สาม...
เราเชคเอ้าท์ แล้วค่อยๆ ขับรถคลานไปพระนารายราชนิเวศน์ ไฮไลท์สุดๆ ของจังหวัด กำแพงขาวๆ และต้นไม้ใหญ่ชวนให้ผมกับอาเจ้คิดไปว่าจะมีอะไรอยู่ข้างหลังนั่น มีรถจอดอยู่เต็มไปหมดจนไม่มีที่ มาสายก็เงี๊ยะ วันสงกรานต์พอดี ข้างในคงมีกิจกรรมให้ถ่ายรูปได้อีกเยอะ วนไปวนมาซักพัก ตัดสินใจจอดในซอยแล้วเดินเอาก็ได้

แต่ปรากฏว่ามันปิดวันสงกรานต์ฮะ มันปิด... ว๊ากก ขออ๊วกใส่ประตูหน่อยได้ไหม T^T

เปิด วันพุธ - อาทิตย์ 8.30 - 16.30
ปิด จันทร์ - อังคาร และ วันหยุดนักขัตฤกษ์
ค่าเข้าชม 10 บาท





พระที่นั่งไกรสรสีหราช
ขากลับยังมีสถานที่น่าสนใจอีกแห่ง นั่นคือตำหนักเย็น หรือพระที่นั่งไกรสรสีหราช ออกห่างจากตัวเมืองมาเล็กน้อย ป้ายทางเข้าเล็กจิ๋ว ถนนเป็นดินลูกรัง --- คาดว่าทางจังหวัดกำลังเตรียมสร้างถนนใหม่

ตามประวัติ สมเด็จพระนารายณ์ใช้ที่นี่เป็นที่พระทับพักร้อน รวมทั้งเป็นจุดที่พระองค์และคณะทูตจากพระเจ้าหลุยที่ 14 ใช้สำรวจจันทรุปราคา เรียกได้ว่าการศึกษาดาราศาสตร์สมัยใหม่ของไทยเกิดขึ้นครั้งแรกที่นี่นั่นเอง เดินรอบๆ ใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีก็ทั่วแล้วจ้า

โชคดีที่ในบริเวณนี้มีต้นไม้ใหญ่ ลมพัดเย็นสบายกว่าในตัวเมือง ผมกินยาแล้วหลับสบาย ได้เติมพลังก่อนขับรถยาวกลับบ้าน

เปิดทุกวัน 8.30 - 16.30
ค่าเข้าชม 10 บาท