สวัสดีค่ะ เราเพิ่งเคยตั้งกระทู้เป็นครั้งแรก ขอเข้าเรื่องเลยละกันนะคะ
เจ้าของกระทู้ปีนี้จะ 23 แล้วค่ะ เราเป็นคนที่ค่อนข้างโลกส่วนตัวสูง ไม่รู้ว่าสูงขนาดไหน แต่เราชอบเดินคนเดียว ไปไหนคนเดียวมันสะดวกดีค่ะ เราชอบอยู่ในห้องไม่ค่อยอยากให้ใครมากวนเท่าไหร่ค่ะ แต่เราก็มีแฟนนะคะที่ผ่านมาเรามีแฟนมา 2-3 คน สาเหตุที่เลิกส่วนใหญ่ก็คือเค้ามีคนอื่นค่ะ แต่เค้าก็เลือกเรานะคะ ตามง้อ แต่เราเป็นประเภทที่เจ็บแล้วจำค่ะ เข็ดนานนนมากก พ่อแม่เราค่อนข้างหวงเราไม่เคยไปเที่ยวต่างจังหวัดกับแฟนเลย แฟนเก่าเราที่ไปมีคนอื่นๆก็เพราะแบบนี้แหละค่ะ
เพราะเราไปไหนด้วยไม่ค่อยได้ แต่เราก็ไม่โทษพวกเค้าหรอกนะคะ เราเองก็ยังคงไม่ดีจริงๆ เราเป็นคนไม่งี่เง่า ไม่ตามแฟนเลยค่ะ แต่ก็ตามบ้างถ้ามีหลุดๆ
เพราะเราคิดว่าทุกคนควรมีชีวิตเป็นของตัวเอง ส่วนตัวเราไม่เคยคิดภาพงานแต่งงานเลย เราคิดว่าถ้าไม่เอาไปผูกกับใครน่าจะเป็นเรื่องที่ดีที่สุด เพราะเราไม่เคยขออะไรแฟนเลยค่ะ อยากได้อะไรหาเองหมด ช่วยเหลือตัวเองทุกอย่าง บางทีเราก็คิดว่าเราแปลกมั้ย บางทีก็สับสนกับตัวเองว่าเราเป็นคนแบบไหน
ถ้าสมมติเราแก่ไปเราจะเหงามั้ย แต่ตอนนี้ก็มีแฟนนะคะ เค้าดีมาก ดีจนคิดว่าถ้าเค้าหายไป หรือเค้าคิดว่าเราไม่ใช่สำหรับเค้าอีกต่อไปแล้ว เราเองก็คงรับไม่ได้ แต่เดี๋ยวก็คงปลง บางทีเราก็อยากศรัทธากับความรักนะคะ เราไม่อยากคบใครแล้วก็ต้องมานั่งคิดว่าเดี๋ยวก็ต้องเลิก จะต้องทำยังไงบ้างคะ ใครพอมีวิธีมั้ย
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ
มีใครไม่เชื่อในความรักบ้างมั้ยคะ?
เจ้าของกระทู้ปีนี้จะ 23 แล้วค่ะ เราเป็นคนที่ค่อนข้างโลกส่วนตัวสูง ไม่รู้ว่าสูงขนาดไหน แต่เราชอบเดินคนเดียว ไปไหนคนเดียวมันสะดวกดีค่ะ เราชอบอยู่ในห้องไม่ค่อยอยากให้ใครมากวนเท่าไหร่ค่ะ แต่เราก็มีแฟนนะคะที่ผ่านมาเรามีแฟนมา 2-3 คน สาเหตุที่เลิกส่วนใหญ่ก็คือเค้ามีคนอื่นค่ะ แต่เค้าก็เลือกเรานะคะ ตามง้อ แต่เราเป็นประเภทที่เจ็บแล้วจำค่ะ เข็ดนานนนมากก พ่อแม่เราค่อนข้างหวงเราไม่เคยไปเที่ยวต่างจังหวัดกับแฟนเลย แฟนเก่าเราที่ไปมีคนอื่นๆก็เพราะแบบนี้แหละค่ะ
เพราะเราไปไหนด้วยไม่ค่อยได้ แต่เราก็ไม่โทษพวกเค้าหรอกนะคะ เราเองก็ยังคงไม่ดีจริงๆ เราเป็นคนไม่งี่เง่า ไม่ตามแฟนเลยค่ะ แต่ก็ตามบ้างถ้ามีหลุดๆ
เพราะเราคิดว่าทุกคนควรมีชีวิตเป็นของตัวเอง ส่วนตัวเราไม่เคยคิดภาพงานแต่งงานเลย เราคิดว่าถ้าไม่เอาไปผูกกับใครน่าจะเป็นเรื่องที่ดีที่สุด เพราะเราไม่เคยขออะไรแฟนเลยค่ะ อยากได้อะไรหาเองหมด ช่วยเหลือตัวเองทุกอย่าง บางทีเราก็คิดว่าเราแปลกมั้ย บางทีก็สับสนกับตัวเองว่าเราเป็นคนแบบไหน
ถ้าสมมติเราแก่ไปเราจะเหงามั้ย แต่ตอนนี้ก็มีแฟนนะคะ เค้าดีมาก ดีจนคิดว่าถ้าเค้าหายไป หรือเค้าคิดว่าเราไม่ใช่สำหรับเค้าอีกต่อไปแล้ว เราเองก็คงรับไม่ได้ แต่เดี๋ยวก็คงปลง บางทีเราก็อยากศรัทธากับความรักนะคะ เราไม่อยากคบใครแล้วก็ต้องมานั่งคิดว่าเดี๋ยวก็ต้องเลิก จะต้องทำยังไงบ้างคะ ใครพอมีวิธีมั้ย
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ