วันนี้เวลาประมาณ 2 ทุ่มกว่าๆ  ณ คอนโด หลังจากที่ขึ้นลิฟท์มาถึงชั้นเกิน 10
หลังจากเดินออกจากลิฟท์ก็เดินมุ่งตรงไปทางทิศ N
ระหว่างเดินผ่านโถงลิฟท์เข้าทางเดินไปห้องซึ่งเป็นมุมเลี้ยว มองไม่เห็นอีกฝั่งที่เดินสวนมา  
    ระหว่างที่กำลังเลี้ยวผมก็ต้องหยุดทันที  เพราะเบื้องหน้าผมนั้นเป็นหญิงสาว ใส่แว่นกรอบสีดำ ตาเธอคมเข้ม ผมไม่เคยเดินจะชนใครแล้วหน้าเราใกล้กันขนาดนี้
เรียกได้ว่าไม่ถึงคืบ และได้สบตากันซึ่งๆหน้า  ผมได้แต่เอ่ยคำว่าขอโทษเธอเบาๆ
แม้มันจะเพียงแค่เสี้ยววินาที  มันก็ทำให้ผมลืมโมเม้นนี้ไม่ได้อีกนาน เธอคงอยู่ในเสี้ยวความคิดผมไปอีกนาน  
  เพื่อนๆเคยมีโมเม้นนี้กันบ้างไหม มันคงเพอเฟกมากถ้านี่เป็นบุพเพ ได้แต่หวังว่าจะเจอเธอคนนี้อีกครั้ง