คิดว่าเรื่องนี้ ถ้าเดาจากชื่อเรื่อง มู้ดและโทนของเรื่อง ก็น่าจะบอกกลายๆแล้วนะครับว่า น่าจะเศร้า
ส่วนที่ผมชอบมากเลย ก็คือเหมือนเป็นไดอารี่ของพอร์ชที่จดทุกนาที ทุกช่วงเวลา ที่ได้มีความสุขกับเหนือ











**รูปสุดท้ายเครติดจากในพันทิปนี่แหละ ผมจำไม่ได้ ขอโทษด้วยครับ
**ถ้าผมลืมแคปตอนไหนมา มาบอกได้นะครับ

ทั้งเรื่องนี้ก็อาจจะเป็นแค่ Loop นึงของความคิดพอร์ช ที่คอยระลึกถึงเหนืออยู่เสมอ
แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่พอร์ชก็ยังรักเหนือเหมือนเดิมมาจนถึงตอนนี้นะครับ
จนถึงตอนดีดนิ้ว ต้องการที่จะบอกทุกอย่างตั้งแต่ต้นเรื่องจนจบ

**ลองไปฟังเพลงที่ประกอบเรื่องนี้ดูครับ อาจจะเข้าใจทุกอย่างๆ
ตอนแรกก็ไม่เข้าใจความหมายของเพลงนี้หรอก แต่พอดูตอนจบแล้ว เข้าใจทุกๆอย่าง
คนที่ร้องคือ กานต์ kpn หรือว่า พอร์ช ในเรื่องนั่นแหละ ไม่รู้ว่าเกี่ยวกับตัวละครที่ชื่อว่า พอร์ช ด้วยมั้ย

ย้ำ ทุกประโยคมันมีความหมายจริงๆ


Pause Ost. มิติรักผ่านเลนส์ ตอน รุ้งสีเทา | กานต์ KPN (กษิดิ์เดช หงส์ลดารมภ์ ) | Official MV

วันนี้ถ้าไม่ได้อยู่เคียงข้างกัน
และตัวฉันยังต้องเดินต่อไป
ก็ไม่รู้จะเดินไปทางไหนดี

ที่เคยจะรอให้ใครคนเดิมกลับมา
ก็รู้ว่าทุกๆ วินาทีนั้นมีค่า
และต่อให้ใครผ่านเข้ามา ตัวฉันจะไม่ยอมเปลี่ยนไป

จะขอยืนอยู่ตรงนี้ไม่ว่าเธอจะอยู่ไหน
ความห่างไกลไม่ใช่ปัญหาของคนรักกัน
แค่ได้มีเธอยืนอยู่ในรูปภาพเหล่านั้นข้างๆ ฉัน
แค่นั้นก็สุขเกินพอ

ความเป็นจริงไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว
แต่ฉัน จะขอ อยู่ตรงนี้ โอว

จะขอยืนอยู่ตรงนี้ไม่ว่าเธอจะอยู่ไหน
ความห่างไกลไม่ใช่ปัญหาของคนรักกัน
แค่ได้มีเธอยืนอยู่ในรูปภาพเหล่านั้นข้างๆ ฉัน
แค่นั้นก็สุขเกินพอ