สวัสดีค่ะ ทริปนี้แยกออกมาจากทริปยอร์คยาการ์ต้า คราวที่ไปลุยอินโดมา 13วัน ก็พาร่างมาลุยที่เมราปี ภูเขาไฟที่ยังมีลมหายใจ ความสวยงามที่ซ่อนเร้นไว้ด้วยความน่ากลัว ป้าหลงใหลกับภูเขาไฟ  แม้บางที่ไม่สามารถจะขึ้นถึงปากปล่องได้ ได้ยืนมองอยู่ไกลๆก็ยังดี คงจะมีแค่โบรโม่กับอีเจี้ยนเท่านั้นที่สามารถขึ้นไปแตะปากปล่องได้
           ยังคงนึกถึงโศกนาฏกรรมจากเมาราปีระเบิดเมื่อหลายปีก่อน ครั้งนั้นรุนแรงมาก ผู้คนล้มตายไม่น้อย ทรัพย์สินเสียหายมากมาย ยืนมองข้าวของ บ้านเรือนที่พังจากควันฝุ่นร้อนที่ไหลลงมาจากปากปล่อง นึกเห็นภาพผู้คนที่พยายามหนีและไปกระจุกตายกันอยุ่ในอุโมงค์ เพราะเข้าใจผิดว่าจะพ้นจากการทำลายล้างของมัน



ทางที่ฝุ่น โคลนร้อน และลาวาไหลลงมาก่อนที่จะฝังกลบบ้านเรือน ผู้คน สัตว์เลี้ยง ในช่วงเวลาเพียง 4นาที

ซากสัตว์เลี้ยงที่เหลือเพียงโครงกระดูก



บ้านที่ถูกเถ้าร้อนกลบทับในสภาพนี้เท่าที่เห็นน่าจะมีอยู่40-50หลัง กระจายอยุ่ทั่วไป
    
หินก้อนมหึมายังถูกเคลื่อนจากบนเขาลงมาอยู่ตรงนี้

                 ทุกวันนี้สถานที่แห่งนี้กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยว จากวิกฤติกลายเป็นโอกาศ ไร่นาที่เคยทำก็ไม่มีแล้ว บึงน้ำที่เคยทำการเกษตรก็เหือดแห้งไปเพราะความร้อนของเหตุการณ์นั้น จึงมีผู้คนมากมายเดินทางมาที่นี่ มีการท่องเที่ยวหลากหลายรูปแบบ ทั้งเดินป่า ปีนเขาขึ้นเมราปี ขี่มอเตอร์ไซด์วิบาก นั่งรถจีปไปแบบ Adventure ป้าไปคนเดียวก็มอเตอร์ไซด์ละกัน สดวกดี ประหยัดกว่าด้วย แต่ไม่ได้ขี่เองหรอกนะ เพราะทางโหดมากเป็นหินภูเขาทั้งลื่น ทั้งฝุ่น ขี่เองคงได้คว่ำลงไปคลุกฝุ่นแน่นอน



โฉมหน้าสารถีของป้า ขี่เก่งมาก ต้องบอกว่าทริปนี้มันส์มากก็อีตอนนั่งมอไซด์ลุยป่า ลุยเขา เนี่ยแหละ ป้านั่งไป 1.30 ชม ลงมาเหมือนจะเดินไม่เป็น แต่ขอย้ำ สนุกจริงๆ !!!