ผมว่าหลายคนก็คงเคยคิดแบบผม บางคนอาจจะบอกว่า ไม่ทำงาน ก็ขี้เกียจสิ นี้ก็ใช่ แต่ถ้ามองในแง่ชีวิตผมรู้สึกน่าเศร้าใจสุดๆ เรียนจบมาเพื่อทำงานหาเงินมาเลี้ยงตัวเองและครอบครัวจนแก่ เราต้องเสียเวลาชีวิตที่เกิดมาเพื่อเอาเวลาไปนั่งทำงาน งกๆๆ เพื่อแลกกับเงินก้อนนึง แทนที่จะเอาเวลาไปทำอะไรก็ได้ที่เราอยากทำบนโลกใบนี้อย่างอิสระทุกๆวัน โลกอันใบใหญ่ที่เราเกิดมาทั้งทีมีเวลาอยู่บนโลกใบนี้เพียงประมาณ25,550-25,570วันหรือ70ปีเอาอายุกลางๆละกัน(บวกลบนิดหน่อยเพราะไม่ได้มี365วันทุกปี)เสียเวลาไปกับชีวิตสังคมที่จำเป็นต้องทำไม่น้อย มีเวลาอยู่กับตัวเอง อยู่กับธรรมชาติน้อยเหลือเกิน ผมว่ามันน่าเบื่อจริงๆสำหรับคนไม่รวย แต่ผมก็อิจฉารวมไปถึงน่าเสียดายคนที่รวยมีเงินเป็นสิบล้านร้อยล้าน แต่ก็ยังจะหาเพิ่ม อาจจะหาไว้ให้ครอบครัวหรือเพื่อตัวเองก็แล้วแต่ ผมเสียดายเค้าตรงที่ เค้ามีเงินมากมายแล้วแต่ยังเอาชีวิตไปเสียเวลากับการทำงานอีก แทนที่จะเอาเวลาไปอยู่กับตัวเอง เดินทางรอบโลก หรืออยู่เฉยๆ หรือหาสร้างบุญ แบ่งปัน ช่วยเหลือ ผมว่าถ้าได้แบบนี้คงดี แต่ผมก็เป็นมนุษย์เงินเดือนคนนึง ที่มีเงินแค่พอใช้ไปวันๆมีเก็บเดือนละไม่กี่พันและเก็บอีกสว่นเล็กๆไว้ซื้อเทคโนโลยีในวันข้างหน้า และเก็บไว้ใช้ตอนมีอายุหรือตอน45+ เฮ้อคิดแล้วน่าเศร้าจริงๆนะ ใครเป็นเหมือนผมบ้าง ชีวิตจนๆคงมีแค่นี้ สุขอยู่ที่แค่มีพอกิน ไม่มีหนี้ แต่ถ้าคิดด้านชีวิตคนๆนึงที่เกิดมา ผมว่าน่าเศร้ามากๆนะ เกิดมา เรียนหาความรู้ ทำงานจนเกษณียน แก่ ตาย...