มาถึงตอน 32 กันแล้วนะครับ


ขี้เกียจเกริ่นนำอีกตามเคยเพราะนึกไม่ออก ดังนั้นขอเริ่มลงภาพเลยนะครับ



ต่อจากตอนที่แล้วที่ลุงคนขับเรือดำน้ำเล็กกับผู้ช่วยพาเจ้าโอะมายังเสาหินที่แม่เจ้าโอะอยู่

หลังจากขับฝ่ากระแสน้ำรอบเสาที่แรงผิดปกติเพราะพลังของฮะกุเม็ง เรือดำน้ำของเจ้าโอะก็มาถึงเสาหินได้สำเร็จ




ไอ้หนุ่มผู้ช่วยเห็นฮะกุเม็งเป็นครั้งแรก ถึงกับออกอาการขี้หดตดหายจะยูเทิร์นกลับท่าเดียว แม้แต่เจ้าโอะก็ยังออกอาการลังเลว่าจะเข้าไปหาแม่ดีหรือไม่เพราะไม่อยากดึงพวกลุงเข้ามาตายไปด้วย

แต่ลุงมีสติกว่าใครเพื่อน ถามเจ้าโอะขึ้นมาว่าอยากพูดอะไรกับแม่เป็นคำแรกถ้าได้เจอกับแม่ เจ้าโอะถึงค่อยได้สติ ค่อยๆ เรียบเรียงคำพูดออกมาแบบตะกุกตะกักทีละช้าๆ ก่อนจะปิดท้ายด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ ว่า อยากให้แม่ทำซุปมิโสะให้กินจัง




ได้ยินดังนั้นลุงก็เลยฮึดขึ้นมาบ้าง ตะโกนปลุกขวัญผู้ช่วยจนหายกลัว แล้วช่วยกันบึ่งเรือดำน้ำพาเจ้าโอะฝ่ากระแสน้ำเชี่ยวกรากเข้าไปใกล้เสาหินจนได้

พอไปถึง แม่เจ้าโอะก็ใช้พลังสร้างอุโมงค์น้ำวนเปิดทางให้เรือเข้าไปเทียบท่าให้เจ้าโอะเข้าไปในเสาหินได้




บัดนี้ก้าวแรกสู่เป้าหมายที่เฝ้ารอมานานของเจ้าโอะได้เริ่มขึ้นแล้ว




ระหว่างเดินอยู่ในอุโมงค์น้ำวน เจ้าโอะพยายามคิดอยู่ตลอดเวลาว่าถ้าได้เจอแม่แล้วจะพูดอะไร จะบ่นว่าอีกฝ่ายที่ทิ้งเขากับพ่อหายตัวไป ทำให้เขากับพ่อต้องตกระกำลำบากทั้งทางกายและทางใจเพราะขาดจิตวิญญาณของครอบครัวมานับสิบปี ในสมองคิดถึงความรู้สึกอันชาด้านจากการไร้พ่อขาดแม่มาตั้งแต่เด็กจนไม่เหลือที่ว่างอะไรให้รู้สึกถึงตัวตนของแม่อีกต่อไปแล้ว




ทว่าเมื่อได้เข้าไปยังถ้ำอันเป็นที่อยู่ของผู้เป็นแม่ซึ่งกางผนึกกักฮะกุเม็งมาเป็นเวลานับร้อยปี ได้เห็นความมืดอันเงียบเหงาในถ้ำ

และเหนือสิ่งอื่นใดคือ...ภาพร่างของแม่ที่นั่งหลังตรงประจัญหน้ากับฮะกุเม็งอย่างห้าวหาญ...ทั้งที่ร่างกายเปรอะเปื้อนฝุ่นดินไปทั้งตัวจากการไม่ได้เคลื่อนไหวมานานนับสิบปี





ภาพที่เห็นต่อหน้าทำเอาลำคอของเจ้าโอะตีบตัน กล้ำกลืนคำบ่นว่าด่าทอทั้งหลายที่ตั้งใจจะพูดกับแม่เมื่อได้พบกันกลับลงคอไปจนสิ้น




ท่ามกลางความเงียบอันน่าอึดอัดนั้นเอง อยู่ๆ แม่ของเจ้าโอะก็เป็นฝ่ายพูดขึ้นมาก่อน เจ้าโอะจึงได้สติ ตาลีตาลานเดินเข้าไปหาแม่ด้วยอาการเงอะงะเหมือนทำอะไรไม่ถูก

และสิ่งที่แม่เจ้าโอะทำเป็นสิ่งแรกเมื่อได้พบหน้าเจ้าโอะก็คือ...ค้อมหัวขอขมาลูกชายที่ตนเองทอดทิ้งไปนับสิบปี




ใบหน้าของแม่ที่ลูกชายได้เห็นเป็นครั้งแรกในรอบสิบปีนับแต่จากกันไปตั้งแต่ก่อนจำความได้





ฉากเดียวกันจากเวอร์ชั่นมังงะ...รู้สึกว่าเวอร์ชั่นลายเส้นอ.ฟุจิตะจะสื่ออารมณ์ได้นุ่มนวลกว่าแฮะ




จากนั้นก็เป็นรายการไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบระหว่างแม่ลูกที่ไม่ได้เห็นหน้ากันมากว่าสิบปี

ระหว่างคุยกัน แม่เจ้าโอะยังคงแสดงทีท่าเสียใจที่ทิ้งเจ้าโอะไว้ให้เผชิญชีวิตตามยถากรรมอยู่ตลอดเวลา จนเจ้าโอะต้องเป็นฝ่ายปลอบแม่ตามสไตล์ตัวเองจนแม่เป็นฝ่ายยิ้มออกมาได้








ขณะเดียวกันที่ด้านนอกนั้น ชินโนหัวหน้าอสูรตะวันตกก็ขับโมบิลสูทสร้างจากฝูงปีศาจหลอมรวมกันมาจะลุยกับฮะกุเม็งโดยมีผู้เฒ่าอสูรตะวันออกขับโมบิลสูทตามมาห้าม

ตรงนี้ปรับจากภาคมังงะที่ให้ผู้เฒ่าฝ่ายตะวันออกเป็นคนมาลุยแล้วให้ผู้เฒ่าฝ่ายตะวันตกมาห้ามแฮะ คงเพราะตัดเนื้อเรื่องศึกอสูรตะวันออกตะวันตกไปแล้วเลยต้องปรับบทให้ชินโนยังเลือดร้อนบุ่มบ่ามเหมือนเดิมล่ะมั้ง






ด้านเรือดำน้ำของกองกำลังป้องกันตนเองที่จะไปทำลายเสาหินที่แม่เจ้าโอะอยู่เกิดจับปฏิกิริยาของโมบิลสูทของสองผู้เฒ่าได้ นึกว่าเป็นภูตพรายข้ารับใช้ของฮะกุเม็งมาขัดขวาง จึงรีบสั่งยิงตอร์ปิโดถล่มทันที




คำขอเพียงหนึ่งเดียวจากแม่ถึงลูกชาย

"ขอลูบหัวลูกได้มั้ย?"






แต่ยังไม่ทันได้ลูบหัว ตอร์ปิโดก็ยิงถล่มใส่เสาหินเข้าเต็มๆ ส่งผลให้แม่เจ้าโอะกระทบกระเทือนจนรักษาผนึกไว้ไม่ได้ ทำให้ผนึกถูกทำลายในที่สุด






เห็นหน้าเจ้าโอะฉากนี้แล้วอยากใส่ซับนรกแฮะ

"เวรแล้ว ใครมาทำเควสปล่อยบอสวะเนี่ย"




เจ้าโอะเจอออร่าบอสเข้าไปถึงกับตัวสั่นอีกรอบไม่ต่างจากตอนเผชิญหน้ากันครั้งแรกในโลกอดีตเลย






บัดนี้อสูรร้ายที่เหนือกว่าอสูรทั้งปวงได้ปรากฏกายอีกครั้งแล้ว











เป็นตอนที่งานดีผิดหูผิดตาเลยทีเดียว โดยเฉพาะฉากลุงขับเรือดำน้ำเล็กฝ่ากระแสน้ำเข้าไปหาเสาหินของแม่เจ้าโอะนั่นทำได้ระทึกดีจริงๆ ถึงจะรู้อยู่แล้วว่ามันต้องฝ่าไปได้ก็เถอะ

ฉากที่ชอบที่สุดในตอนนี้ก็ไม่พ้นฉากเจ้าโอะเจอแม่ครั้งแรกนี่แหละ สื่อความรู้สึกระหว่างแม่กับลูกออกมาได้ดีโคตรๆ จริงๆ เผลอๆ จะทำได้ดีกว่าฉากเจียเม่ยโดดเบ้าหลอมในตอน 21 ซะอีก

แต่ยังไงฉากที่เด็ดที่สุดก็คือฉากบอสฮะกุเม็งเกิดนี่แหละ ทำออกมาได้เท่โคตรๆ จริงๆ ถึงจะมีบางจังหวะที่ดูเหวอๆ แปลกๆ อยู่บ้าง แต่ก็ถือว่าทำออกมาได้ยิ่งใหญ่สมศักดิ์ศรีบอสใหญ่ที่เทพที่สุดตัวหนึ่งในโลกการ์ตูนญี่ปุ่นเลย

เห็นแล้วแอบเกร็งเลยแฮะว่าฉากเด็ดช่วงหลังๆ ที่เหลืออยู่อย่างฉาก[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หอกสมิงโดนทำลายกับฉาก[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ย้อนอดีตโทร่าสมัยยังเป็นคนจะทำออกมาได้ดีขนาดนี้มั้ย (โดยเฉพาะฉากหลังนี่คาดหวังไว้มากด้วยนา)


อนึ่ง ดูจากชื่อตอนหน้าแล้ว ฉากเด็ดฉากที่สองที่บอกไปข้างต้นคงต้องเว้นไปอีกตอนแฮะ แต่จะเว้นไปเริ่มใหม่หรือจะขึ้นเรื่องช่วงท้ายตอนคงต้องรอดูกันต่อไปละครับ