สวัสดีครับ วันนี้ก็มีเรื่องเล่าหลอนๆในวัยเรียนมาให้อ่านกัน พอดีลืมเรื่องนี้ไปแล้ว แต่ไปเจอ เพจในFacebookเพจนึงโพสไว้ว่า "จงเล่าเรื่องที่พีคที่สุดในตอนไปเข้าค่าย" มันทำให้ผมจำเหตุการณ์วันนั้นได้ทันที งั้นขอเริ่มเรื่องเลยนะครับ
ก็ช่วงประมาณ ม.5 ทางโรงเรียนได้มีการจัดให้นักเรียนในระดับชั้นมัธยมปลาย ม.5 ไปเข้าค่ายพุทธบุตร(เขียนถูกผิดขอโทษด้วย)เพื่ออบรมความเป็นพุทธของนักเรียน ทุกอย่างก็เป็นไปตามปกติ เดินทางออกจากโรงเรียนไปยังวัดที่โรงเรียนได้จัดไว้ เป็นวัดที่อยู้แถวๆคลอง6 วัดนี้สวยมากครับ บรรยากาศดีมาก สวย อยุ่ริมน้ำ ทุกอย่างเพอเฟ็ก พอถึงพวกเราก็ทำกิจกรรมตามที่ทางวัดจัดมาให้ ทั้งกฏต่างๆ เวลาหิวให้ดื่มน้ำปาณะ(ซึ่งรสชาดแล้วแต่คนชอบ)จากนั้นก็ทำทุกกิจกรรม อ้อแล้วก็ ที่นอนของพวกนักเรียนกับ อาจารย์นั้น เป็นที่นอนเหมือนเล้าไก่ ครับ เป็นเหมือนเล้าไก่ ที่มีตาค่ายรอบๆข้างมองออกไปข้างนอกได้กันยุ่งได้ มีที่ คอบเป็นมุ้งขาวๆเหมือนที่พระท่านเวลานั่งสามาธิในป่า จะใช้กันครับ ก็ในใจผมก็คิดว่า จะนอนได้ไหมเนี่ย แบบนี้ ทุกคนก็บอกเอ่อจะนอนได้ไหมวะเนี่ย แล้วทางวัดก็ให้นักเรียนไปอาบน้ำเพื่อมาสวดมนต์ ทำพิธี ทำกิจกรรมต่างๆที่ทางวัดเตรียมไว้ให้ อยากจะบอกว่า ตอนดึก ที่วัดดูหน้ากลัวมาก เพราะแทบไม่มีไฟเปิดเลย แล้ว ในวัดก็ทำบรรยากาศได้ต่างจากตอนเช้ายังมาก ตอนกลางคืน ต้นไม้ใหญ่ๆ ที่ อยุ่ในวัด ทางที่เราจะเดินไปนอนนั้น หน้ากลัวมาก มืดจนมองไม่เห็น ข้างๆก็มีแต่ ไม้หินอ่อน ที่ตั้งอยุ่ใน สวนที่มีต้นไม้ปกคุม สร้างบรรยากาศมาก แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร พอพวกเราอาบน้ำเสร๊จ ต่างก็ปล่อยให้ไปนอน ผู้ชายจะนอนเล้าด้านในๆ พวกผู้หญิงได้นอนเล้าด้านนอก มันมีทั้งหมด 4 เล้า พวกผมนอนเล้าที่ 4 ซึ่งทุกคนก็กำลังจะนอน แต่กลุ่มเพื่อนผมมันดันคิดสนุกเล่นปาตี้หมอนในวัดในที่นอนที่เป็นเล้าไก่ พอไฟปิด มันก็เอาหมอนไล่ฟาดคนอื่นๆ หลังจากนั้น ทั้งเล้าไก่ ที่ 4 ก็มีแต่การต่อสู้ ผมหลบไปนอนที่ไกลๆ แต่เพื่อนมันก็เดินจนมาเจอผม มันจับขาผมแล้วถามว่า เห้ยนี้ ใครวะ ผมก็บอกเห้ยตูเองอย่าตี พวกมันก็บอกเพื่อนที่เหลือเลยว่า เห้ยไอFอยู่นี้ จากนั้นทุกคนก็เล่นกันหมด อาจารย์ก็ไม่ว่านะครับ บอกว่าถ้าเช้าเรียกไม่ตื่น จะฟาดหัวพวกแก พอเล่นไปได้สักพักพวกผมก็ไปเล้าไก่ที่ 3 ระหว่างที่ไป มีผมกับเพื่อนอีกประมาณ 3-4คนที่ไป แล้วก็เล่นกันปกติ และพวกผมก็กลับเล้าไก่ตัวเอง ระหว่างทางกลับเข้าไปในเล้า ทุกคนก็ยังเล่นกันอยุ่ แต่มีอยู่ ที่นึงที่แปลกตาจากตอนออกมาคือ เล้าไก่มันยาวมาก และนอนได้หลายคนมาก ส่วนมากนั้นไปนอนด้านในหมดเพราะไกล้ห้องน้ำด้านหลัง ด้านหน้า จึงโล่งละไม่ค่อยมีคนมานอน เล้าไก่แบ่งเป็นนอนสองฝั่งซ้ายกับขวา พวกผมนอนด้านซ้าย ระหว่างที่เดินกลับพวกผมเห็นเหมือนคนนอนอยุ่ห่มผ้าปิดทั้งตัว พวกผมก็ไม่รุ้ว่าใครแต่คิดว่าต้องเป็นเพือนที่แอบหนีมานอนตรงนี้เพื่อหนีปาตี้หมอน พวกผมเลยหยิบหมอนมา แล้วช่วยกันฟาด แต่เงียบ ไม่มีคำด่าหรือเสียงร้องอะไรเลย ผมจึงพูดว่าเห้ยเป็นอะไรป่าววะ ไม่ขยับไม่พูดไรเลย เพื่อนผมอีก2คนก็นั่งข้างๆมันแล้วพูดว่าเห้ยเป็นไรไม่เล่นหรอวะ มันก็เงียบ ผมเลยจับขาของเขา ผมจับโดนนะครับ ความรุ้สึกคือ ไช่มีคนนอนอยุ่ตรงนี้แน่ๆเพราะมือที่ผมจับมันโดนเต็มๆ เหมือนเราจับขาใครสักคนอะครับเขย่าๆ ก็ไม่ตื่น เพื่อนอีกคนบอกแปลกๆนะ ผมเลยหมั่นใส้ ดึงผ้าห่มออก เท่านั้นละ ความหลอนเกิดขึ้นทันที ไอความรุ้สึกที่ว่าดึงหมอนออกเสร๊จจะฟาดมิงต่อจะดูว่าเป็นใคร ถึงกับหลอนเลยเพราะพอผมดึง ผ้าห่มออก เจอกับความว่างป่าว มีเพียงแต่หมอนที่ใช้นอน กับผ้าห่มที่ผมดึง ทั้งผมและเพื่อนมองหน้ากันและรีบเดินเข้าไปข้างใน แล้วบอกว่า เห้ยพวกมิงเลิกเล่นแล้วนอน เชื่อตู ทุกคนก็แปลกใจ ผมสงสัยเลยเปิดไฟ แล้วถามว่า มะกี่มีใครไปนอน ด้านหน้าปะวะ ทุกคนก็มอง มันมีที่ไหน มีคนพูดมา พวกผมได้แต่เงียบไม่กล้าพูด ต่างแยกย้ายไปนอน กับกลุ่มตัวเองทันที แต่วันอื่นๆก็ไม่เจอนะครับแต่ก็หลอนยันกลับ ไม่กล้าถามทั้งครูและพระอาจารย์ (มันก็ไม่ค่อยหน้ากลัวเท่าไหร่นะครับแต่เป็นประสบการณ์ที่ทั้งสนุกฮ่าและหลอนไปในตัว ขอบคุณที่มาอ่านนะครับ)
เล่นตีหมอนกับผีตอนค่ายพุทธบุตร(ปนความฮ่าและสนุก+หลอน)
ก็ช่วงประมาณ ม.5 ทางโรงเรียนได้มีการจัดให้นักเรียนในระดับชั้นมัธยมปลาย ม.5 ไปเข้าค่ายพุทธบุตร(เขียนถูกผิดขอโทษด้วย)เพื่ออบรมความเป็นพุทธของนักเรียน ทุกอย่างก็เป็นไปตามปกติ เดินทางออกจากโรงเรียนไปยังวัดที่โรงเรียนได้จัดไว้ เป็นวัดที่อยู้แถวๆคลอง6 วัดนี้สวยมากครับ บรรยากาศดีมาก สวย อยุ่ริมน้ำ ทุกอย่างเพอเฟ็ก พอถึงพวกเราก็ทำกิจกรรมตามที่ทางวัดจัดมาให้ ทั้งกฏต่างๆ เวลาหิวให้ดื่มน้ำปาณะ(ซึ่งรสชาดแล้วแต่คนชอบ)จากนั้นก็ทำทุกกิจกรรม อ้อแล้วก็ ที่นอนของพวกนักเรียนกับ อาจารย์นั้น เป็นที่นอนเหมือนเล้าไก่ ครับ เป็นเหมือนเล้าไก่ ที่มีตาค่ายรอบๆข้างมองออกไปข้างนอกได้กันยุ่งได้ มีที่ คอบเป็นมุ้งขาวๆเหมือนที่พระท่านเวลานั่งสามาธิในป่า จะใช้กันครับ ก็ในใจผมก็คิดว่า จะนอนได้ไหมเนี่ย แบบนี้ ทุกคนก็บอกเอ่อจะนอนได้ไหมวะเนี่ย แล้วทางวัดก็ให้นักเรียนไปอาบน้ำเพื่อมาสวดมนต์ ทำพิธี ทำกิจกรรมต่างๆที่ทางวัดเตรียมไว้ให้ อยากจะบอกว่า ตอนดึก ที่วัดดูหน้ากลัวมาก เพราะแทบไม่มีไฟเปิดเลย แล้ว ในวัดก็ทำบรรยากาศได้ต่างจากตอนเช้ายังมาก ตอนกลางคืน ต้นไม้ใหญ่ๆ ที่ อยุ่ในวัด ทางที่เราจะเดินไปนอนนั้น หน้ากลัวมาก มืดจนมองไม่เห็น ข้างๆก็มีแต่ ไม้หินอ่อน ที่ตั้งอยุ่ใน สวนที่มีต้นไม้ปกคุม สร้างบรรยากาศมาก แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร พอพวกเราอาบน้ำเสร๊จ ต่างก็ปล่อยให้ไปนอน ผู้ชายจะนอนเล้าด้านในๆ พวกผู้หญิงได้นอนเล้าด้านนอก มันมีทั้งหมด 4 เล้า พวกผมนอนเล้าที่ 4 ซึ่งทุกคนก็กำลังจะนอน แต่กลุ่มเพื่อนผมมันดันคิดสนุกเล่นปาตี้หมอนในวัดในที่นอนที่เป็นเล้าไก่ พอไฟปิด มันก็เอาหมอนไล่ฟาดคนอื่นๆ หลังจากนั้น ทั้งเล้าไก่ ที่ 4 ก็มีแต่การต่อสู้ ผมหลบไปนอนที่ไกลๆ แต่เพื่อนมันก็เดินจนมาเจอผม มันจับขาผมแล้วถามว่า เห้ยนี้ ใครวะ ผมก็บอกเห้ยตูเองอย่าตี พวกมันก็บอกเพื่อนที่เหลือเลยว่า เห้ยไอFอยู่นี้ จากนั้นทุกคนก็เล่นกันหมด อาจารย์ก็ไม่ว่านะครับ บอกว่าถ้าเช้าเรียกไม่ตื่น จะฟาดหัวพวกแก พอเล่นไปได้สักพักพวกผมก็ไปเล้าไก่ที่ 3 ระหว่างที่ไป มีผมกับเพื่อนอีกประมาณ 3-4คนที่ไป แล้วก็เล่นกันปกติ และพวกผมก็กลับเล้าไก่ตัวเอง ระหว่างทางกลับเข้าไปในเล้า ทุกคนก็ยังเล่นกันอยุ่ แต่มีอยู่ ที่นึงที่แปลกตาจากตอนออกมาคือ เล้าไก่มันยาวมาก และนอนได้หลายคนมาก ส่วนมากนั้นไปนอนด้านในหมดเพราะไกล้ห้องน้ำด้านหลัง ด้านหน้า จึงโล่งละไม่ค่อยมีคนมานอน เล้าไก่แบ่งเป็นนอนสองฝั่งซ้ายกับขวา พวกผมนอนด้านซ้าย ระหว่างที่เดินกลับพวกผมเห็นเหมือนคนนอนอยุ่ห่มผ้าปิดทั้งตัว พวกผมก็ไม่รุ้ว่าใครแต่คิดว่าต้องเป็นเพือนที่แอบหนีมานอนตรงนี้เพื่อหนีปาตี้หมอน พวกผมเลยหยิบหมอนมา แล้วช่วยกันฟาด แต่เงียบ ไม่มีคำด่าหรือเสียงร้องอะไรเลย ผมจึงพูดว่าเห้ยเป็นอะไรป่าววะ ไม่ขยับไม่พูดไรเลย เพื่อนผมอีก2คนก็นั่งข้างๆมันแล้วพูดว่าเห้ยเป็นไรไม่เล่นหรอวะ มันก็เงียบ ผมเลยจับขาของเขา ผมจับโดนนะครับ ความรุ้สึกคือ ไช่มีคนนอนอยุ่ตรงนี้แน่ๆเพราะมือที่ผมจับมันโดนเต็มๆ เหมือนเราจับขาใครสักคนอะครับเขย่าๆ ก็ไม่ตื่น เพื่อนอีกคนบอกแปลกๆนะ ผมเลยหมั่นใส้ ดึงผ้าห่มออก เท่านั้นละ ความหลอนเกิดขึ้นทันที ไอความรุ้สึกที่ว่าดึงหมอนออกเสร๊จจะฟาดมิงต่อจะดูว่าเป็นใคร ถึงกับหลอนเลยเพราะพอผมดึง ผ้าห่มออก เจอกับความว่างป่าว มีเพียงแต่หมอนที่ใช้นอน กับผ้าห่มที่ผมดึง ทั้งผมและเพื่อนมองหน้ากันและรีบเดินเข้าไปข้างใน แล้วบอกว่า เห้ยพวกมิงเลิกเล่นแล้วนอน เชื่อตู ทุกคนก็แปลกใจ ผมสงสัยเลยเปิดไฟ แล้วถามว่า มะกี่มีใครไปนอน ด้านหน้าปะวะ ทุกคนก็มอง มันมีที่ไหน มีคนพูดมา พวกผมได้แต่เงียบไม่กล้าพูด ต่างแยกย้ายไปนอน กับกลุ่มตัวเองทันที แต่วันอื่นๆก็ไม่เจอนะครับแต่ก็หลอนยันกลับ ไม่กล้าถามทั้งครูและพระอาจารย์ (มันก็ไม่ค่อยหน้ากลัวเท่าไหร่นะครับแต่เป็นประสบการณ์ที่ทั้งสนุกฮ่าและหลอนไปในตัว ขอบคุณที่มาอ่านนะครับ)