สวัสดีค่ะ อันนี้เป็นกระทู้แรกที่ตั้งนะคะ สมัครไอดีนี้เพื่อเล่าสิ่งนี้โดยเฉพาะค่ะ

เริ่มแนะนำตัวเองก่อนนะคะ ตัวฉันเด็กจบใหม่ ที่เพิ่งมีประสบการการทำงานมา 6 เดือนเศษ

เป็นสาวกทม. ที่ถ้าจะเรียกว่าแรงไหม ก็ไม่แรงค่ะ แต่ไม่ถึงขั้นเรียบร้อย หน้าตาก็พอไปวัดไปวา ได้

แต่เป็นผู้หญิงที่ติดเพื่อนมากค่ะ เรียกได้ว่าเพื่อนชวนประโยคเดียวคือไป คนภายนอกอาจมองว่าเด็กเที่ยวนะคะ แต่ส่วนมากใครๆก็จะไม่เชื่อกันว่าฉันยัง Sing a Song อยู่ค่ะ

อะ พอก่อนมาเข้าเรื่องกันดีกว่า เรื่องมันเริ่มตอนฉันเรียนที่ มหาลัยตอนกำลังขึ้นปี 3 ไปเที่ยวแถวย่านรังสิตกับเพื่อนคนนึง

ด้วยความซ่าก๋ากั่นสมัยเรียนมหาลัยเลยไปอ่อยผู้ชายได้คนนึงในผับค่ะ จริงๆ ก็ไม่ได้เรียกว่าอ่อยหรอกนะ เพราะเค้ามาหาเราเองเค้าเป็นเพื่อนของแฟนเพื่อนเราที่ไปด้วย

ขอสมมุตินามผู้ชายคนนี้ว่า A นะคะ

หลังจากที่กลับจากการเที่ยวครั้งนั้น เราก็คุยด้วยกันมาตลอด

แต่ฉันก็ยังไม่หยุดการเที่ยวนะ เที่ยว ลั้นลา ตามประสาคนโสดตลอด

ฉันกับนายA dHคุยกันไปแต่ไม่ได้นัดเจอกันอีกเลย

มีเค้านัดมา ฉันไม่ว่าง มีฉันนัดไปเค้าไม่ว่าง

แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เจอกันค่ะ แต่ก็คุยจีบกันมาเรื่อยๆ

ฉันลืมบอก กฎในการคุยของฉัน 3 ข้อไปค่ะ

1. คุยกัน ห้ามผูกมัด เพราะฉันก็จะไม่ผูกมัดเค้า และ เค้าก็ต้องไม่มาผูกมัดฉันด้วย
2. อย่าทักซ้ำ ฉันเป็นคนค่อนข้างขี้รำคาญ ในส่วนมาก และฉันก็ทำงานตั้งแต่อยู่มหาลัย เวลาทักซ้ำ แบบตามตื้อมา ฉันบายค่ะ
3. เป็นข้อที่สำคัญที่สุดค่ะ คือ ถ้าฉันทักไป ไม่อ่านไม่ตอบไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่ซี แต่ ถ้าอ่านแล้วต้องตอบ ไม่ตอบมีเรื่องแน่ๆ

แล้วก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนถึงช่วงที่ฉันฝึกงานค่ะ ซึ่งช่วงที่ฉันฝึกงานเป็นช่วงวันเกิดนาย A พอดี

ตอนเช้า ฉันก็ส่งสติกเกอร์ HBD ไป แต่ฉันไม่มีเวลามานั่งสนใจว่าเค้าจะตอบหรือเปล่าหรอกนะคะ

จนกระทั่ง 4 เย็น ฉันเปิดข้อความ เห็นว่า อ่านแล้ว

โอ้ววว อ่านไม่ตอบมีเรืองค่ะ

แล้วฉันก็โทรไปหาเค้าเลย

เรื่องของบทสนทนานั้นฉันจำไม่ได้มาก แต่ที่รู้แน่ๆ ผู้หญิงรับสายค่ะ

งานเข้าอีกแล้วเดี๋ยวมาต่อนะ