สวัสดีค่ะชาวพันทิปทุกคน เราขอใช้พื้นที่ตรงนี้ระบายหน่อยนะ บ้านเราเป็นครอบครัวใหญ่ค่ะ คืออยู่กันทั้งครอบครัวและมีตากับยายอยู่ด้วย ก็ไม่ได้มีฐานะมากมาย พ่อเราทำงานบริษัทค่ะ ส่วนตากับยายท่านก็เป็นเกษตรกรมาตลอด เมื่อ 3 ปีที่แล้ว พ่อเราเกษียรจากงาน ก็มาทำนา ทำไร่ แทนตากับยาย ซึ่งปัจจุบันนี้ตากับยายท่านก็ชราแล้ว ท่านก็ทำไม่ไหว พอพ่อเรามาทำไร่ ทำนา ปัญหามันก็เกิดขึ้นค่ะ เนื่องจากพ่อเราทำงานบริษัทมาตลอด ความรู้เรื่องการทำนา ทำไร่ ท่านก็จะไม่รู้ดีเท่าตา เวลาพ่อทำนาแล้วผลผลิตออกมาไม่ดี ตาก็บ่น อันนี้เราเข้าใจนะคะว่าตาคงเป็นห่วง เพราะตาเราค่อนข้างเป็นคนจู้จี้ แต่เราก็เข้าใจพ่อนะ ท่านพยายามแล้ว แต่ผลผลิตมันไม่เข้าท่าอ่ะเนอะ จะทำไงได้ พ่อก็เลยได้แต่ก้มหน้า ก้มตาฟังไป แต่ว่าตาเราเป็นอย่างนี้ทุกครั้งเลย เอาง่ายๆเลยก็คือ “ใครทำอะไรก็ไม่ถูกใจกู นอกจากกูทำเอง” แล้วคือตาเราท่านพูดในใจไม่เป็นค่ะทู้กคน!! บางทีคำที่ตาพูดมามันแรง ขนาดเราฟัง เรายังรู้สึกท้อแท้เลย แล้วพ่อเราล่ะ ท่านจะรู้สึกแย่แค่ไหน มันหดหู่นะคะ ที่ได้ยินท่านบ่นว่าเราไม่ดีอย่างนั่นอย่างนี้ แค่นั้นก็ทำไม่ได้ อันนี้ก็ไม่มีปัญญาทำ อย่างพ่อหรอจะมีปัญญา บลาๆ งื้อออ สงสารพ่อ ไม่รู้ท่านทนไปได้ยังไง ขนาดเราฟังเรายังท้อเลย พ่อเราไม่เคยตอบโต้เลยนะคะ อย่างมากๆ ถ้าไม่ไหว ท่านก็เดินหนี
ล่าสุดเลย คือ พ่อเราไปหักข้าวโพดค่ะ แดดก็ยิ่งร้อนเนอะ แล้วพ่อเราไม่สบายตั้งแต่เมื่อวานแล้ว วันนี้พ่อเลยกลับมาบ้านเร็วกว่าทุกวัน แล้วข้าวโพดก็เอาใส่รถมาเพราะคงไม่มีแรงจะเอาลง เมื่อตากลับมาถึงบ้านเท่านั้นล่ะจ้า!! พ่นตั้งแต่หน้าประตูเลย มันเอามาทำไมห๊ะข้าวโพดเนี่ย ทำไมมันไม่เอาลง แล้วจะรีบกลับมาทำไมมันยังไม่มืดไม่ค่ำ แค่เอาข้าวโพดลงมันยากนักหรอ (พ่อเรานอนอยู่ในบ้านนะ ไม่รู้จะรู้สึกยังไง) เรานั่งอยู่พอดี เราเลยบอกว่า “ ตาๆ พ่อไม่สบาย เห็นว่าเป็นไข้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว” แต่คือสิ่งที่ตาแกพูดออกมา “ข้าวโพดแค่นี้เอง ไปหักไม่กี่วันก็เป็นไข้ จะมีปัญญาไปทำอะไร สมัยก่อนกูไปหักคนเดียวกูยังหักได้” อื้อออ!! รู้สึกแย่ แย่แทนพ่อ อยากจะพูดออกไปดังๆ คุณตาขา พูดจาอะไรก็คิดถึงความรู้สึกคนอื่นบ้าง คนอยู่ด้วยกัน ใส่ใจความรู้สึกกันนิดนึง แต่เราไม่กล้าพูดหรอก ได้แต่มองพ่อด้วยความเห็นใจ ตาแกไม่พอเท่านี้นะ บ่นตั้งแต่ 6 โมงเย็น 2 ทุ่มยังพึมพำอยู่ ด้วยความที่ท่านคิดในใจไม่เป็นด้วย คิดอะไรได้ก็พูดออกมาหม๊ดดดด เห้อ!! คุณตาขา ได้โปรดเห็นใจ หลานจะร้องไห้แล้วค่ะ หนูอึดอัด หนูเห็นใจพ่อ TT ปล. กระทู้แรก ก็เป็นบ่นเลย
พ่อตา Vs ลูกเขย
ล่าสุดเลย คือ พ่อเราไปหักข้าวโพดค่ะ แดดก็ยิ่งร้อนเนอะ แล้วพ่อเราไม่สบายตั้งแต่เมื่อวานแล้ว วันนี้พ่อเลยกลับมาบ้านเร็วกว่าทุกวัน แล้วข้าวโพดก็เอาใส่รถมาเพราะคงไม่มีแรงจะเอาลง เมื่อตากลับมาถึงบ้านเท่านั้นล่ะจ้า!! พ่นตั้งแต่หน้าประตูเลย มันเอามาทำไมห๊ะข้าวโพดเนี่ย ทำไมมันไม่เอาลง แล้วจะรีบกลับมาทำไมมันยังไม่มืดไม่ค่ำ แค่เอาข้าวโพดลงมันยากนักหรอ (พ่อเรานอนอยู่ในบ้านนะ ไม่รู้จะรู้สึกยังไง) เรานั่งอยู่พอดี เราเลยบอกว่า “ ตาๆ พ่อไม่สบาย เห็นว่าเป็นไข้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว” แต่คือสิ่งที่ตาแกพูดออกมา “ข้าวโพดแค่นี้เอง ไปหักไม่กี่วันก็เป็นไข้ จะมีปัญญาไปทำอะไร สมัยก่อนกูไปหักคนเดียวกูยังหักได้” อื้อออ!! รู้สึกแย่ แย่แทนพ่อ อยากจะพูดออกไปดังๆ คุณตาขา พูดจาอะไรก็คิดถึงความรู้สึกคนอื่นบ้าง คนอยู่ด้วยกัน ใส่ใจความรู้สึกกันนิดนึง แต่เราไม่กล้าพูดหรอก ได้แต่มองพ่อด้วยความเห็นใจ ตาแกไม่พอเท่านี้นะ บ่นตั้งแต่ 6 โมงเย็น 2 ทุ่มยังพึมพำอยู่ ด้วยความที่ท่านคิดในใจไม่เป็นด้วย คิดอะไรได้ก็พูดออกมาหม๊ดดดด เห้อ!! คุณตาขา ได้โปรดเห็นใจ หลานจะร้องไห้แล้วค่ะ หนูอึดอัด หนูเห็นใจพ่อ TT ปล. กระทู้แรก ก็เป็นบ่นเลย