สวัสดีค่ะเราเป็นเด็กต่างจังหวัดที่เข้ามาเรียน ในกทม คนเดียว คือเราไม่โอเคที่เราต้องมาเจอสังคมเพื่อนในมหาลัยแบบนี้ มันเป็นอะไรที่แย่กับเรามากตอนนี้ เราค่อนข้าง เป็นคนที่ sensitive กับเรื่องเพื่อนมากจะเก็บมาคิดมากตลอด เราอยู่กับเพื่อนกลุ่มนึงที่ไม่ได้อยู่กันเยอะ เราเป็นคนที่ไม่ค่อยจะเข้าหาใครก่อนแต่พอมาจุดนึงที่เข้ามหาลัยเราก็พยายามเข้าหาเพื่อนพยายามจูนเข้ากับเพื่อนให้ได้แต่ความรู้สึกมันเหมือนเราพยายามอยู่ฝ่ายเดียวเราเป็นคนชอบคิดมากด้วยแหละมั้ง พอมาวันนึงเกิดมีปัญหากับเพื่อน พอมาเคลียร์กันเราเป็นคนพูดจาตรงๆจนเรียกได้ว่าปากหมาเลยทีเดียวเพื่อนก็ว่าสิ่งที่เราพูดไปเราต้องการให้เพื่อนมาขอโทษเรา เอ้าเราก็งงนะในเมื่ออยากให้เราพูดตรงๆแล้วต้องการอะไรจากเราอีก บางครั้งเราว่าเราพยายามเข้าใจเพื่อนจนเรารุ้สึกเหนื่อยอ่ะยิ่งทำเพื่อนก็ไม่ได้จูนเข้าหาเราเลย ทัศนคติเราอาจจะไม่ตรงกับเพื่อนด้วยแหละมั้ง เราก็เสียใจนะเพราะเราเป็นคนที่ถ้าอยู่กลุ่มเดียวกันเราจะแคร์เพื่อนทุกคนหมดจะสนิทมากสนิทน้อยแค่ไหน คือความคิดเราอะถ้าอยู่ด้วยกันมันต้องแคร์กันสนใจความรู้สึกเพื่อนในกลุ่มเราเราต้องคอยปรับเข้ากับเพื่อนในกลุ่มให้หมดทุกคนอ่ะ ไม่ใช่บางคนต้องมาพยายามเพื่อเข้าหาอีกคนแค่ฝ่ายเดียว มันต้องอยู่ด้วยกันแบบให้คำว่าเพื่อนกันต็มร้อยจริงๆ เราเลยรู้สึกเฟลมาก ** ใครมีวิธีแนะนำการอยู่ร่วมกับเพื่อนในรั่วมหาลัยบ้างแนะนำเราหน่อย