ผมชื่อแชมป์ครับ เกย์วัยทำงาน ตอนนี้อายุ 26 ปีแล้วครับ ย้อนไปตั้งแต่แรกเริ่มที่ผมรู้ตัวว่าผมเป็นเกย์ก็ตอนมัธยมต้นครับ ผมชอบผู้หญิงมาก่อนเคยมีแฟนเป็นผู้หญิงแล้วผมก็เสียใจเพราะผู้หญิง ก็เลยมีอคติกับผู้หญิงแต่นั้นมาคือรู้สึกเฉยๆไม่มีความรู้สึกว่ารักหรือชอบผู้หญิงอีกเลย ผมเปลี่ยนแนวครับผมแอบชอบรุ่นพี่ ม.6 คนนึงครับช่วงชีวิตตอนนั้นมีความสุขมากแค่ได้แอบชอบก็มีความสุข ขอให้ได้เห็นหน้าทุกวันก็พอ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับว่าพี่เขารู้หรือป่าวว่าผมชอบเขาจนพี่เข้าจบ ม.6 ไป แล้วผมก็ย้ายโรงเรียนไปเรียนต่อที่โรงเรียนประจำจังหวัดจนจบ ม.6 ช่วงรอยต่อเข้ามหาลัยผมมีแฟนครับเป็นรุ่นน้องแต่เราก็คบกันอยู่ได้ไม่นานเพราะต่างคนต่างเรียนอยู่คนละที่ผลสุดท้ายก็เหินห่างกันไป จนผมเรียนมหาลัยผมเป็นคนค่อนข้างโลกส่วนตัวสูงนิดหน่อยไม่ค่อยสุงสิงกลับใครไม่เที่ยวไม่ดื่มออกแนวเรียบร้อยแต่ไม่ใช่พวกสาวจ๋าวี๊ดว้ายน่ะครับ เพื่อนก็มีบ้างครับชายล้วนเพราะในห้องมีแต่ผู้ชายทั้งห้อง แต่เพื่อนก็รู้น่ะครับว่าผมเป็น ตลอดห้าปีที่ผมเรียนมหาลัยผมโสดมาตลอดคับไม่เคยมีใครมีจีบผม แล้วผมก็ไม่เคยไปจีบใครเลยเพราะผมกลัวการถูกปฏิเสธ ช่วงนั้นมี hi5 msn ก็มีคุยๆกันแลกเบอร์กันแต่ไม่ถึงขั้นไปหากัน ไม่รู้ว่าคนอื่นเขาเป็นเหมือนผมหรือป่าวน่ะครับ คุยกันแล้วเขาก็หายไปไม่มีใครจริงจังสักคนครับเหมือนลมพัด พัดมาแล้วก็พัดผ่านไป จนเรียนจบทำงานตอนรู้สึกเหงามากครับอยากมีคนดีๆเข้ามาในชีวิตบ้างครับก็ได้แต่เฝ้ารอ จนบางครั้งคิดน่ะครับอยากจะเป็นชายจริงหญิงแท้เหมือนกับคนอื่นบ้าง เกิดมาเป็นแบบนี้เหมือนคนมีกรรม ถ้ากลับไปชอบผู้หญิงแต่งงานมีครอบครัวเหมือนคนทั่วไปผมก็ทำไม่ได้ ก็คงจะต้องทนเหงาต่อไป