เรามาเรียนต่อที่ซิดนีย์ได้สองเดือนกว่าเกือบสามเดือนเเล้วค่ะ เเรกมาก็ยุ่งๆเรื่องเรียนกับงาน เลยไม่มีเวลามาคอดเรื่องไร้สาระ หลังๆมาเริ่มปรับตัวได้เเต่ก็ยังถือว่าไม่ค่อยลงตัว มีการเปลี่ยนเเปลงยุตลอดเวลา เราเริ่มมีอาการโฮมซิก คิดถึงชีวิตที่บ้าน อาหารที่บ้าน เวลาท้ออยากกอดใครสักคน ประกอบกับอกหักด้วย เราเลยยิ่งเหงา ยิ่งท้อไปกันใหญ่ รุซึ้งเลยค่ะว่าเหงามันเป็นยังไง เราโทรหาที่บ้านเกือบทุกวัน ตอนคุยกันก็รุสึกดีค่ะ เเต่พอยุคนเดียวก็เหงา คิดมาก กระเจิดกระเจิง เพื่อนๆที่ยุต่างประเทศมีวิธีจัดการกับความเหงานี้ยังไงกันบ้างคะ


ปล. เราไม่เที่ยวกลางคืนนะคะ มีเดื่มบ้างเป็นบางโอกาศ เพราะเเค่เร่ยนกับทำงานก็จะเเย่เเล้ว