ผมบ้านแตกตอนขึ้นม.ปลายครับ ล้มละลายเงินหมด พ่อแม่หนีหนี้ ตัวผมอยู่ส่งตัวเองเรียนต่อ พี่สาวไปอยู่กับสามี ก็ส่งตัวเองเรียนมาจนจะขึ้นปี 1 แหละ ที่นี้ผ่านมาเกือบสามปีแล้ว ผมได้ติดต่อทางบ้านบ้างไม่ได้ติดต่อบ้างเพราะตัวเองก็แย่ๆจะเอาตัวไม่รอดเหมือนกัน ที่นี้ค่าใช้จ่ายของพ่อกับแม่พี่สาวจะเป็นคนจัดการ พ่อจะเป็นคนหาเงินอีกทางเหมือนกัน และตอนนี้ที่ติดต่อได้คือพ่อติดหญิงครับ ติดเด็กม.ต้นวัยคอซอง น้องชายผมตอนแรกบวชสามเณรพอออกก็ไปอยู่ด้วยโดนพ่อไถ่เงินเอาไปเลี้ยงสาว เหนื่อยใจครับ แบบอายุก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว จะไปวันนี้วันพรุ่งยังไม่รู้เลย คือตัวเองยังไม่มีจะกินเลยเอาไปเลี้ยงคนอื่น ที่นี้พอแม่ไม่มีเงินก็ต้องมาขอจากพี่สาวเพิ่ม ลำบากตัวเองกับลูกยังจะไม่รอดเลย

เหนื่อยใจครับ คือคนเราแก่ตัวขนาดนี้ ป่วยขนาดนี้(เขาเป็นไส้เลื่อน) ยังมีจิตอกุศลได้ขนาดนี้อีกเหรอครับ

เขาคิดไปไกลมากจริงๆครับ สเตตัสเพ้อเกือบทั้งวัน ออกไปหาไปรับไปส่ง เด็กก็เล่นด้วยครับ(หลอกแดรกนั้นแหละ)

ถ้าด่าพ่อนี้ผมจะผิดไหมครับ ? คือตัวผมเองยังจะเอาตัวไม่รอดเลยทำงานได้เงินเดือนชนเดือน ไหนจะค่ากินค่าอยู่ ค่าเรียนที่ต้องเตรียมไว้จ่าย ต้องมามีเรื่องปวดหัว ให้คิดมากอีก

ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีปัญหาพ่อเสียคนตอนแก่