ตอนนี้มีแฟนเป็นต่างชาติ เค้าโลกส่วนตัวสูง เวลา text หากันบางทีนานกว่าจะตอบ แต่ตอบทุกวัน พอเราน้อยใจ ผมบอกเค้าว่าไม่เคยรัก ไม่เคยแคร์ผมเลย เค้าก็โกรธบอกว่าเราเห็นแก่ตัว และถามเราว่าใครกันแน่ที่ไม่เคยแครความรู้สึกอีกฝ่ายหนึ่ง ตอนนี้เค้าก็พยามปรับตัว และไม่ได้ตั้งใจที่ไม่สนใจผม
เราเพิ่งกลับมาจากประเทศเค้าบอกตรงๆทำใจไม่ได้ จะเป็นบ้าให้ได้ด้วยความคิดถึง อยากเจอตลอดเวลา จะให้ไปป่าวประกาศให้ใครฟัง ก็ต้องบอกตัวเธออะ พอพูดเยอะก็บอกเราคิดมาก พอเราโมโหก็บอกเราไม่แคร์เธอ
ผมบอกรักทุกวันเช้ากลางวันเย็น ทุกครั้งได้แต่ยิ้ม พอผมงี่เง้า vediocall ที่เคยมี ก็ค่อยๆสั้นลงๆ
ผมรู้ว่างี่เง้าทำให้เค้าน่าจะเบื่อ แต่ในผมของผมก็อยากให้เธอแค่แคร์ผมบ้างเท่านั้นเอง
จะให้ผมทนเป็นพระเอกนั่งยิ้มอยู่กับบ้านต่อไป ไม่ไปกดดันอะไร นั่งรอ ข้อความไปวันๆ มีอะไร็โวยวายไม่ได้ เป็นพระเอกที่นั่งเหม่อรอความรัก หรือเลิกกับเค้าให้มันจบทีเดียวดีครับ
ผมรักเค้ามาก แต่ตอนนี้ผมเองก็เจ็บหนักอยู่
เพื่อนๆมีแนวทางอย่างไรในการประคองความรักข้ามประเทศ และการทนอยู่ไกลกันโดยที่รักกันได้นานๆบ้างครับ ผมไม่อยากเลิกกับเธอ แต่อยากให้เธอแคร์ผมมากขึ้นกว่านี้
ใครเคยคบแฟนต่างชาติไกลกัน และนิสัยเค้าเป็นพวกโลกส่วนตัวสูงมั่งครับ
เราเพิ่งกลับมาจากประเทศเค้าบอกตรงๆทำใจไม่ได้ จะเป็นบ้าให้ได้ด้วยความคิดถึง อยากเจอตลอดเวลา จะให้ไปป่าวประกาศให้ใครฟัง ก็ต้องบอกตัวเธออะ พอพูดเยอะก็บอกเราคิดมาก พอเราโมโหก็บอกเราไม่แคร์เธอ
ผมบอกรักทุกวันเช้ากลางวันเย็น ทุกครั้งได้แต่ยิ้ม พอผมงี่เง้า vediocall ที่เคยมี ก็ค่อยๆสั้นลงๆ
ผมรู้ว่างี่เง้าทำให้เค้าน่าจะเบื่อ แต่ในผมของผมก็อยากให้เธอแค่แคร์ผมบ้างเท่านั้นเอง
จะให้ผมทนเป็นพระเอกนั่งยิ้มอยู่กับบ้านต่อไป ไม่ไปกดดันอะไร นั่งรอ ข้อความไปวันๆ มีอะไร็โวยวายไม่ได้ เป็นพระเอกที่นั่งเหม่อรอความรัก หรือเลิกกับเค้าให้มันจบทีเดียวดีครับ
ผมรักเค้ามาก แต่ตอนนี้ผมเองก็เจ็บหนักอยู่
เพื่อนๆมีแนวทางอย่างไรในการประคองความรักข้ามประเทศ และการทนอยู่ไกลกันโดยที่รักกันได้นานๆบ้างครับ ผมไม่อยากเลิกกับเธอ แต่อยากให้เธอแคร์ผมมากขึ้นกว่านี้