สวัสดีครับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ชาวพันทิพย์ ทุกท่าน กระทู้นี้เป็นกระทู้ความในใจที่อยากจะบอกคนคนหนึ่ง ถึงความรู้สึกที่มี มันอาจจะเป็นกระทู้ไร้สาระ หรือเพื่อนๆบางคนอาจจะแนะนำว่า ทำไมไม่ไปบอกกับเจ้าตัวเอง มาบอกในนี้มีประโยชน์อะไรนั้นก็เพราะว่าผมไม่มีสิทธิ์และสถานะที่จะมีโอกาสได้บอกเธอแล้ว เลยขออนุญาตบอกกับเธอผ่านทางนี้ก็แล้วกันครับ
เรื่องของผมมีอยู่ว่า ผมเคยคบกับผู้หญิงคนหนึ่งมา 5 ปี เธอ ชื่อเล่น ต. และผมก็ ชื่อ ย่อ ต. เหมือนกัน เราสองคนไม่เคยนออกใจกันเลยตลอดระยะเวลา 5 ปี ที่รู้จักกันมา มีเรื่องให้กระทบกระทั้ง หรือ ทะเลาะผิดใจ กันบ้างตามประสาคนเป็นแฟนกัน แน่นอนว่าชีวิตของผมไม่ได้สวยหรูอะไร ทำงานไปวันๆแทบไม่เคยคิดเรื่องแต่งงานเลยด้วยซ้ำ และไม่เคยมีเงินเก็บเกิน 2 เดือนเพราะใช้ไปกับความไร้สาระของตัวเอง จนกระทั้งวันหนึ่ง แฟนผมพูดเรื่องแต่งงานขึ้นมาทำนองว่าจะให้เขารอไปถึงเมื่อไหร่ เขาก็อายุมากขึ้นเรื่อยๆทุกปี จะให้รออีกนานแค่ไหน ถ้ารอนานกว่านี้เขาไม่รอหรอกนะ มันทำให้ผมคิดที่จะสร้างเนื้อสร้างตัว แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่า ถ้าวันหนึ่งเขาเจอคนที่ดีกว่าเรา เราจะปล่อยเขาไปนับแต่นั้นมา ความรักของเราสองคนก็ดูมีปัญหาเสมอมา จวบจนกระทั้งมีช่วงหนึ่งผมตกงานซึ่งทำให้เธอผิดหวังอย่างแรง จนต้องบอกเลิกกันไป เราสองคนหายหน้ากันไปเกือบ 3-4 เดือน โดยที่ไม่คุยกันเลย มาคุยกันอีกครั้งเมื่อแม่แฟนโทรมาบอกว่าเธอเข้า รพ. ในวันนั้นเราสองคนได้พูดคุยกัน และตกลงกลับมาคบกันอีกครั้ง แต่ตลอดระยะเวลาที่กลับมาคบกัน ผมไม่เหมือนเดิม ผมหวาดระแวงว่าเธอจะบอกเลิกผมอีกถ้าผมทำให้เธอเสียใจ พร้อมๆกับความคิดที่อยากให้เธอเจอคนดีๆ กระทั้งผมได้งานใหม่ตอนนั้นที่ทำงานใหม่ของผมค่อนข้างยุ่งมากจนไม่ค่อยมีเวลาโทรหา หรือ ไปไหนมาไหนกับแฟน เลย ในคืนหนึ่งแฟนผมโทรมาระบายว่า เขาเหงา เหงารู้สึกว่าเราค่อยๆห่างเหินกันทีนิด ทำให้เธอได้ไปคุยกับ ผู้ชายอีกคนหนึ่ง ตอนที่ผมรู้จากปากของเธอ ผมรู้สึกไม่พอใจแต่ อีกใจหนึ่ง ก็คิดทบทวน เรื่องราวของตัวเอง ผมควรปล่อยเธอไปไหม ผมจะต้องให้เธอรออีกนานแค่ไหนกว่าเราจะได้แต่งงานกัน แต่งงานกันไปแล้วผมจะพาครอบครัวรอดหรือเปล่า แค่ชีวิตวันๆหนึ่งของตัวเองก็แทบจะเอาไม่รอด
ผมใช้เวลานานมากสำหรับเรื่องนี้ ประจวบกับ มีผู้หญิงอีกคนมาพูดคุยปรึกษาปัญหาความรักกับผมพอดิบพอดี (ผมใช้เธอเพื่อให้ตัวเองตัดใจจากแฟน ) สุดท้ายผมก็เลือกปล่อยเธอไปโดยการสร้างเรื่องราวว่าตัวเองเป็นเกย์ เพื่อให้เธอตัดใจเร็วๆแล้วหายไปจากชีวิตเธอทันที แม้เธอจะติดต่อมาผมก็ยังโกหกเธออีก ส่วนผู้หญิงอีกคนเราสองคนไม่ได้คบหากันเพราะเธอมีแฟนอยู่แล้ว ส่วนผมก็ใช้เวลาที่หายไปนั้นทำโน้นทำนี้เพื่อไม่คิดฟุ่งซ่าน แต่สุดท้ายพอกลับมาเจออะไรเดิมๆซ้ำๆ มา ความรู้สึกผิดมากมายที่เคยทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งเสียใจ ผู้หญิงคนหนึ่งที่เรารัก และอยากให้เป็นเจอคนดีๆ คนที่พร้อมในทุกๆด้าน คนที่จะสามารถดูแลเธอได้ ผมจึงตัดสินใจส่งข้อความคำสารภาพทั้งหมดไปหาเธอ ไม่ใช่เพื่อต้องการให้เธอกลับมาคบกันอีกครั้งแต่ เพียงแค่อยากให้เธอให้อภัย
ตอนเธอกำลังคบหาดูใจกับผู้ชายคนใหม่ซึ่งก็คือ คนที่เธอได้รู้จักตอนที่ผมยุ่งๆเรื่องงาน ผมดีใจกับเธอด้วยและหวังว่า ผู้ชายคนนี้จะดูแล รัก และปกป้องแฟนของผมได้ ผมไม่รู้ว่าเธอจะได้มาเห็นข้อความนี้ไหมแต่อยากจะบอกกับเธอว่า
" ขอโทษที่โกหก ที่ทำลายความเชื่อใจ ไว้ใจ และทำให้เธอเสียใจ แต่การที่เธอต้องมารอผู้ชายไม่เอาถ่านอย่างเรา ต้องมาทนคบกับผู้ชายไม่เอาไหนแบบเรา มันมีแต่จะทำให้เธอเสียโอกาสเจอคนดีๆไปเสียเปล่าๆ เรายอมเป็นคนเลว ผู้ชายทรามๆในสายตาเธอดีกว่าปล่อยให้เธอมารอเรา ขอบคุณสำหรับความรัก 5 ปีที่รู้จักกันมา เธอมีแต่ความทรงจำดีๆให้เราเสมอ และขอให้เธอกับคนรักใหม่รักกันนานๆ ได้แต่งงานกันไว ขอให้มีความสุขตลอดไป และขอโทษที่ร้ายเธอแบบนั้น ขอให้มีความสุขตลอดไป"
จาก : ผู้ชายเลวๆ คนหนึ่ง
คำสารภาพของคนเลว (ในสายตาเธอ) ที่อยากจะบอกเธอ
เรื่องของผมมีอยู่ว่า ผมเคยคบกับผู้หญิงคนหนึ่งมา 5 ปี เธอ ชื่อเล่น ต. และผมก็ ชื่อ ย่อ ต. เหมือนกัน เราสองคนไม่เคยนออกใจกันเลยตลอดระยะเวลา 5 ปี ที่รู้จักกันมา มีเรื่องให้กระทบกระทั้ง หรือ ทะเลาะผิดใจ กันบ้างตามประสาคนเป็นแฟนกัน แน่นอนว่าชีวิตของผมไม่ได้สวยหรูอะไร ทำงานไปวันๆแทบไม่เคยคิดเรื่องแต่งงานเลยด้วยซ้ำ และไม่เคยมีเงินเก็บเกิน 2 เดือนเพราะใช้ไปกับความไร้สาระของตัวเอง จนกระทั้งวันหนึ่ง แฟนผมพูดเรื่องแต่งงานขึ้นมาทำนองว่าจะให้เขารอไปถึงเมื่อไหร่ เขาก็อายุมากขึ้นเรื่อยๆทุกปี จะให้รออีกนานแค่ไหน ถ้ารอนานกว่านี้เขาไม่รอหรอกนะ มันทำให้ผมคิดที่จะสร้างเนื้อสร้างตัว แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่า ถ้าวันหนึ่งเขาเจอคนที่ดีกว่าเรา เราจะปล่อยเขาไปนับแต่นั้นมา ความรักของเราสองคนก็ดูมีปัญหาเสมอมา จวบจนกระทั้งมีช่วงหนึ่งผมตกงานซึ่งทำให้เธอผิดหวังอย่างแรง จนต้องบอกเลิกกันไป เราสองคนหายหน้ากันไปเกือบ 3-4 เดือน โดยที่ไม่คุยกันเลย มาคุยกันอีกครั้งเมื่อแม่แฟนโทรมาบอกว่าเธอเข้า รพ. ในวันนั้นเราสองคนได้พูดคุยกัน และตกลงกลับมาคบกันอีกครั้ง แต่ตลอดระยะเวลาที่กลับมาคบกัน ผมไม่เหมือนเดิม ผมหวาดระแวงว่าเธอจะบอกเลิกผมอีกถ้าผมทำให้เธอเสียใจ พร้อมๆกับความคิดที่อยากให้เธอเจอคนดีๆ กระทั้งผมได้งานใหม่ตอนนั้นที่ทำงานใหม่ของผมค่อนข้างยุ่งมากจนไม่ค่อยมีเวลาโทรหา หรือ ไปไหนมาไหนกับแฟน เลย ในคืนหนึ่งแฟนผมโทรมาระบายว่า เขาเหงา เหงารู้สึกว่าเราค่อยๆห่างเหินกันทีนิด ทำให้เธอได้ไปคุยกับ ผู้ชายอีกคนหนึ่ง ตอนที่ผมรู้จากปากของเธอ ผมรู้สึกไม่พอใจแต่ อีกใจหนึ่ง ก็คิดทบทวน เรื่องราวของตัวเอง ผมควรปล่อยเธอไปไหม ผมจะต้องให้เธอรออีกนานแค่ไหนกว่าเราจะได้แต่งงานกัน แต่งงานกันไปแล้วผมจะพาครอบครัวรอดหรือเปล่า แค่ชีวิตวันๆหนึ่งของตัวเองก็แทบจะเอาไม่รอด
ผมใช้เวลานานมากสำหรับเรื่องนี้ ประจวบกับ มีผู้หญิงอีกคนมาพูดคุยปรึกษาปัญหาความรักกับผมพอดิบพอดี (ผมใช้เธอเพื่อให้ตัวเองตัดใจจากแฟน ) สุดท้ายผมก็เลือกปล่อยเธอไปโดยการสร้างเรื่องราวว่าตัวเองเป็นเกย์ เพื่อให้เธอตัดใจเร็วๆแล้วหายไปจากชีวิตเธอทันที แม้เธอจะติดต่อมาผมก็ยังโกหกเธออีก ส่วนผู้หญิงอีกคนเราสองคนไม่ได้คบหากันเพราะเธอมีแฟนอยู่แล้ว ส่วนผมก็ใช้เวลาที่หายไปนั้นทำโน้นทำนี้เพื่อไม่คิดฟุ่งซ่าน แต่สุดท้ายพอกลับมาเจออะไรเดิมๆซ้ำๆ มา ความรู้สึกผิดมากมายที่เคยทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งเสียใจ ผู้หญิงคนหนึ่งที่เรารัก และอยากให้เป็นเจอคนดีๆ คนที่พร้อมในทุกๆด้าน คนที่จะสามารถดูแลเธอได้ ผมจึงตัดสินใจส่งข้อความคำสารภาพทั้งหมดไปหาเธอ ไม่ใช่เพื่อต้องการให้เธอกลับมาคบกันอีกครั้งแต่ เพียงแค่อยากให้เธอให้อภัย
ตอนเธอกำลังคบหาดูใจกับผู้ชายคนใหม่ซึ่งก็คือ คนที่เธอได้รู้จักตอนที่ผมยุ่งๆเรื่องงาน ผมดีใจกับเธอด้วยและหวังว่า ผู้ชายคนนี้จะดูแล รัก และปกป้องแฟนของผมได้ ผมไม่รู้ว่าเธอจะได้มาเห็นข้อความนี้ไหมแต่อยากจะบอกกับเธอว่า
" ขอโทษที่โกหก ที่ทำลายความเชื่อใจ ไว้ใจ และทำให้เธอเสียใจ แต่การที่เธอต้องมารอผู้ชายไม่เอาถ่านอย่างเรา ต้องมาทนคบกับผู้ชายไม่เอาไหนแบบเรา มันมีแต่จะทำให้เธอเสียโอกาสเจอคนดีๆไปเสียเปล่าๆ เรายอมเป็นคนเลว ผู้ชายทรามๆในสายตาเธอดีกว่าปล่อยให้เธอมารอเรา ขอบคุณสำหรับความรัก 5 ปีที่รู้จักกันมา เธอมีแต่ความทรงจำดีๆให้เราเสมอ และขอให้เธอกับคนรักใหม่รักกันนานๆ ได้แต่งงานกันไว ขอให้มีความสุขตลอดไป และขอโทษที่ร้ายเธอแบบนั้น ขอให้มีความสุขตลอดไป"
จาก : ผู้ชายเลวๆ คนหนึ่ง