ที่ตั้งกระทู้อันนี้ขึ้นมาเพราะอัดอั้นตันใจมากๆ ค่ะ เด็กในหมู่บ้านและหมู่บ้านใกล้เคียงติดน้ำใบกระท่อมกันอย่างหนัก ต้องไปต้มกินกันทุกวัน รู้สึกว่าใบกระท่อมจะราคาสูงขึ้นด้วยค่ะ คนที่ติดต้องกินทุกวัน กินทุกวันก็ต้องหาเงินทุกวัน ขอพ่อแม่ไม่ได้ก็ทำงาน บางคนก็ขโมยค่ะ
     เพิ่งเจอไปสดๆ ร้อนๆ มันมากันสองคนมาขโมยหมากแห้งที่แม่ทำเอาไว้หน้าบ้าน พ่อก็นั่งอยู่แต่แกก็ป่วยๆ แม่ไปหลังบ้าน พวกมันยกไปหน้าตาเฉย เราออกไปประชุมข้างนอก ไม่ได้พาโทรศัพท์ แม่ก็โทรหาคนโน้นคนนี้ไปติดผู้ใหญ่บ้านอีกบ้าน ก็ตามหากันไม่เจอแล้ว ไม่ใช่บ้านเราคนเดียว มันขโมยบ้านอื่นด้วย อะไรที่หยิบฉวยไปขายได้เอาหมด เพื่อจะเอาเงินไปซื้อใบกระท่อมมาต้มกิน เห็นว่าหม้อนึงเจ็ดร้อย และมีส่วนผสมอื่นๆ ซึ่งก็ต้องซื้อทุกวัน
     ตอนนี้เครียดๆ ก็เลยต้องทำรั้วบ้านใหม่ เพราะอยู่ในหมู่บ้านชนบทไม่ได้ทำรั้วบ้านอะไรแน่นหนา ต้องทำประตูบ้าน ต่อเติมบ้านใหม่ให้แข็งแรงขึ้น มาระบายและอยากจะบอกว่าโลกอยู่ยากขึ้นทุกวัน
     บางคนกินวันนึงสองสามรอบ ขับรถผ่านหน้าบ้านก็ผวา มันหันมาเห็นอะไรหยิบฉวยได้ก็เอา ขนาดผู้ใหญ่บ้านของหายยังตามสืบไม่ได้ กินกันทุกที่ ระบาดหนักจริงๆ ที่ปักษ์ใต้
     แค่คิดว่าน่าจะมีกฎหมายปราบปรามให้หนักเลยนะคะ ถ้ากินกันแล้วทำให้เดือดร้อนขนาดนี้ ตอนนี้เห็นเพื่อนเล่าว่าหมู่บ้านเค้าก็กินกัน กินกันทุกวันเหมือนยาเสพติดเลยค่ะ แค่คิดนะคะว่าต่อไปอนาคตเด็กไทยจะเป็นยังไง

     ระบายเพราะรู้สึกระแวงไปหมด ขนาดไม่ได้ทิ้งบ้านมันยังหน้ามืดเข้ามาขโมยของหน้าตาเฉย พ่อแม่ก็ปล่อย บอกมันกินก็กินไปไม่ทำความเดือดร้อนให้ใคร ไม่เดือดร้อนได้ยังไง พอไม่มีเงินเพราะใบกระท่อมราคาแพง มันก็ลักเล็กขโมยน้อยค่ะ