ขอเล่าประสบการณ์ของตัวเองที่ได้เช่าบ้านเพื่อพักอาศัยในหมู่บ้านซึ่งเป็นหมู่บ้านระดับราคาไม่สูงมากค่อนไปทางกลางๆ(ต่างจังหวัด) เป็นบ้านเดี่ยว มีพื้นที่ สิ่งที่เจอเกือบทุกวันคือ เด็กเล่นแตะบอลอัดกำแพงบ้าน เล่นแบตมินตัน วิ่งไล่จับบนถนนเสียงดังมากและรั้วบ้านเป็นแบบเตี้ย ซึ่งกว่าจะเลิกเล่นกันก็ปาไปประมาณ 2 ทุ่ม ผู้ใหญ่ป้อนข้าวลูก นั่งกินข้าวข้างถนนซึ่งจะเอาม้าหินอ่อนมาวางแล้วนั่งคุยกินข้าวกันหลายคนๆ ย้ำว่าทุกอย่างที่กล่าวมาทำบนถนนหมู่บ้านบางทีกิ่งไม้ล้ำเข้ามาในบ้านของเราก็เข้ามาตัดโดยไม่บอกเรา เอาถุงดำมาให้เราเพื่อให้เราเก็บขวดพลาสติกไว้ให้พอขวดเต็มก็เข้ามาเอาขวดโดยไม่บอกเพราะเราไปทำงาน และวางถุงดำใบใหม่ไว้ และวีรกรรมอีกเยอะมากเล่ายังไงก็ไม่หมด แต่ขอย้ำว่าบ้านติดๆกันทุกหลังเค้ารู้จักกันหมดยกเว้นบ้านหลังที่เราเช่า ทุกวันนี้ปวดหัวประสาทมาก แต่มาเล่าขำๆแลกเปลี่ยนความคิดเห็นคนอื่นว่ามีใครเคยเจอแบบเราบ้าง ปล.ยังดีที่แค่เช่าเลยไม่ซีเรียสมากถ้าซื้อเราคงปวดหัวน่าดู
มีใครเคยเจอเพื่อนบ้านหรือคนรู้จักใช้ชีวิตแทบจะตลอดเวลายกเว้นเวลานอนอยู่บนถนน(หมู่บ้าน)บ้าง