"ในทุกๆปีจะมีคนแปลกหน้าที่กลายเป็นคนรู้จักและคนรู้จักที่กลายเป็นคนแปลกหน้า" เราชอบประโยคนี้มากอาจเพราะมันเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเรา
เรามีเพื่อนที่สนิทกันมากๆอยู่คนนึงแต่เราก็เลิกคบกันไปแล้วแต่จะให้กลับไปคบเหมือนเดิมก็ทำไม่ได้เพราะสิ่งที่เราได้รับเป็นเรื่องที่ร้ายแรงเกินจะให้อภัยมันก็นานแล้วน่ะ ทั้งๆที่เขาเป็นคนผิดกับเราแต่ทำไมความรักความผูกพันธ์ที่เรามีมันถึงไม่หายไปอาจเพราะเราอยู่ด้วยกันมานานมาก เราเป็นคนคิดมากค่ะ ถึงแม้ว่าทุกวันนี้เราแทบจะไม่ได้เจอกันแต่เรายังลืมความผูกพันธ์ไม่ได้ ทุกวันนี้พยายามจะสนิทกับเพื่อนคนอื่นๆแต่ก็ยังทำใจไม่ได้อยู่ดี เราควรจะทำยังไงดีค่ะ?