เรากับแฟนเราคบกันได้นานสมควรแล้ว
เราทะเลาะกันทุกวันเวลาทะเลาะกันชอบเอาเรื่องอดีตมาพูดคือแฟนเราเคยมีครอบครัวมาก่อนแล้วมีลูกด้วยกัน1คน..แต่เเม่ของเด็กไปเอาแฟนใหม่เลยเลิกกันและทิ้งลูกไว้กับเเฟนเราได้ปีกว่าๆ..ถึงได้มาเจอเรา
บอกตามตรงเขาเป็นคนเเรกสำหรับเรา....
เขาเเละครอบครัวดีกับเรา..ไปด้วยดีทุกอย่าง..ลูกเขาก็เราก็รับได้..แต่บ้างครั้งเราไปบ้านเเฟน..เราก็เเอบคิดในใจว่าทำไมว่ะ..เตียงที่เค้าเคยนอนด้วยกัน..บ้านที่อยู่ด้วยกัน...ไปเที่ยวไหนต่อไหนด้วยกัน..เวลานอนเราเห็นแฟนเรากล่อมลูกนอน..เวลาเห็นลูกจะไม่คิดถึงกันหรอ.....จนเรากับเเฟนเรานั้นมีลูกด้วยกันซึ่งมันเป็นไรที่รวดเร็วมากแต่โชคร้ายลูกหลุดจากเราไปเนื่องจากร่างกายเราไม่เเข็งเเรง...เราเสียใจมากเราโทษตัวเองเสมอว่ามันเป็นความผิดของเรา...ทีนี้เราเริ่มที่จะน้อยใจทุกครั้งที่เราเล่นแฟนเราเล่นกับลูก..ซื้อของให้ลูก
เราคิดทำไมว่ะทำไมลูกเราถึงไม่มีโอกาสได้รับความรักจากพ่อบ้าง...
มันกลายเป็นปัญหาปัจจุบันทำให้เราทะเลาะกันทุกวัน
้ราจะชอบพูดเรื่ิองอดีตตลอดว่าเรารับไม่ได้..#มันน้อยใจอ่ะ.
คือเราก็ไม่เอาเด็กเข้ามาเกี่ยวข้องนะ..เพราะเด็กไม่รู้เรื่องอะไร
บางทีเราก็สงสารแฟนนะเพราะเขาตามใจเรามากดูแลเราเป็นอย่างดี..เเฟนเราจะพยายามไม่ให้เราต้องช่วยเลี้ยงลูกเขาเลยเขาจะพาอาบน้ำหาข้าวพาเข้านอนเองทุกอย่าง....

ทำไงดีอ่ะ..ถึงจะเลิกนิสัยแบบนี้..แนะนำหน่อย..เรารู้ตัวนะว่าเราอ่ะเป็นคนชอบเอาเรื่องอดีตมาทะเลาะ..รวมถึงเรื่องลูกด้วย..แต่มันอดไม่ได้อ่ะ..อือๆๆ..#มันนอยด์