เพื่อนคนนี้นางชื่อแพรว(นามสมมุติ) เราพึ่งคบกันมาได้2ปีเอง แต่ก่อนนางเป็นคนดีมาก รักเพื่อนเฟลนลี่นู่นี่นั่น นางเป็นคนชอบแกล้งเพื่อน แล้วอีคนที่จะโดนบ่อยสุดคือเรา เพราะเห็นว่าเราไม่โต้กลับเลยยิ่งได้ใจ จนอยู่มาวันนึงช่วงนั้นเป็นช่วงเย็นๆหมดคาบเรียนสุดท้ายทุกคนก็เตรียมกลับบ้านกัน นางเลยแกล้งผลักเราเล่นๆแต่แรง นางผลักจนหัวเราโขกกับกำแพงหลังห้อง โขกเสียงดังมากเพื่อนๆจึงหันมาดูเรา ด้วยความที่เจ็บเนอะเลยนั่งร้องไห้ แต่คนที่ทำไม่ได้คิดจะช่วยหรืออะไร แถมยังบอกว่า"หยุดร้องดิ เดี๋ยวครูมาเห็นกูจะซวย"อ่าวอีนี่ ไม่ช่วยยังจะเอาตัวรอดอีก แล้วนางก็วิ่งกลับห้องนางไป เพื่อนๆจึงช่วยพยุงเราไปนั่ง พอครูมาถึงครูถามว่าเป็นอะไรใครทำหรือเปล่า ด้วยความที่เราเห็นว่านางยังเป็นเพื่อน(คือกูยังตาบอดนั่นแหละ)จึงบอกครูไปว่าล้มเอง ครูโทรบอกแม่เราแม่เราเลยพาไปโรงพยาบาล แต่เราไม่ได้บอกแม่ มีแต่เพื่อนในห้องที่รู้ เราเกลียดนางตั้งแต่นั้นมา เราเลิกคบนางไปเลยคนอื่นๆก็ด้วยเพราะสุดจะทนเหมือนกัน เรากับมันต่างคนต่างอยู่ นางก็ได้เพื่อนใหม่ในห้องนาง จนหลายเดือนต่อมา นางโดนเพื่อนในกลุ่มตัวเองนินทาจ้าาาา นางเลยจะขอกลับมาคืนดี ด้วยความที่กูเป็นแม่พระอีกละ สงสาร+สมเพศ จึงให้นางกลับมา ตอนแรกๆนางดีมากกกก(อีกแล้ว)แต่พอไปๆมาๆ อ่าวกลับมา อีกละ เราเลยตรัสรู้ว่าเป็นสันดานแล้วไม่ใช่นิสัย แล้วมีช่วงนึงเราทะเลาะกับนาง เพื่อนห้องเดียวกับนางมานินทาให้เราฟังจ้าาา ถึงความ ระเหยของนาง แต่ดูเหมือนนางไม่เคยรู้ตัวเลยว่าตัวเองสันดานแย่แค่ไหน เพราะไม่มีใครเคยพูดเรื่องนี้กับนาง กลัวนางวันกัน เราเลยอยากได้คำแนะนำว่าควรทำยังไงกับนางดี เพลียเกินทน

*อยากสอบถามรายละเอียดถามได้นะคะ*