...คหสตนะครับ ตอนจบเรื่องนี้สำหรับผมแซงหน้าโค้งสุดท้ายของเรื่อง Nine ไปแล้ว (เรื่องนั้นตอนจบมันส์มาก เดาไม่ออกเลยทีเดียว แต่ไม่กินใจเท่า Pied Piper)

ตอนนี้ตอนจบของ Pied Piper เข้าไปอยู่ในใจผมตีคู่กับ Rooftop Prince แล้วแบบสูสีกันมากในเรื่องความประทับใจ แต่มันคนละแนวกันเนาะ
ไม่แข่งกันดีกว่า

อาการระหว่างตอนที่ดูสองตอนจบของ Pied Piper คือเหงื่อออกมือ น้ำตาปริ่มอยู่ในตาตลอดเวลา และมีช่วงไคลแม็กซ์ที่ปล่อยโฮออกมาเลย
ร้องจนปวดหัว (จนสงสัยว่านี่ตัวเองเป็นบ้ารึเปล่า) 555+ เป็นครั้งแรกที่เกิดอาการแบบนี้ ทุกทีดูเรื่องเศร้าๆมันก็ร้องไห้เยอะบ้างอะไรบ้าง แต่นี่ไม่ใช่ละครเศร้า แต่เป็นละครที่กระตุ้นให้คิดอยู่ตลอด และให้พลังทางด้านบวกแก่ผู้ชม ที่มันโดนใจมากๆเพราะผมสามารถ relate กับสารที่ละครต้องการจะสื่อได้มั้ง

ขอสปอยล์นิดนึงแต่ไม่ใช่เนื้อเรื่อง [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ที่กระแทกใจมากที่สุดคือตอนที่เรื่องพูดถึงธรรมชาติของคนที่สุดจะเห็นแก่ตัว
ถ้าเรื่องราวเดือดร้อนของผู้คนออกข่าวในทีวีแต่ไม่ได้มาเกิดขึ้นกับตัวเองหรือคนที่เราแคร์ คนเราก็อาจจะใส่ใจซักพัก
อาจจะไปกระตุ้นต่อมสงสารซักพักหนึ่ง แล้วก็เปลี่ยนช่อง/เปลี่ยนไปดูรายการบันเทิง 555+ เหมือนโดนตบหน้าเลย

คนเราพูดว่าให้คนอื่นเสียสละๆเพื่อประโยชน์ส่วนรวมได้อย่างง่ายดาย แต่พอมาถึงคราวที่ชีวิตของตัวเองและครอบครัวตัวเอง
ต้องเป็นฝ่ายเสียสละบ้าง ไม่เห็นง่ายอย่างที่เคยพูดเลย

พอถึงคราวที่คนเราเจอความทุกข์กับตัวเองนี่แหละถึงจะได้เข้าใจความเจ็บปวดนั้น แล้วจะรู้ว่ามันไม่ง่ายที่จะยอมรับ

ดูไปแล้วก็นึกถึงตัวเองเลย ที่ร้องไห้นี่คงร้องให้กับความจริงอันน่าเศร้าของตัวเองและมนุษย์เดินดินทั่วไปกระมัง

เชียร์ให้ดูมากครับ มันไม่ใช่เรื่องที่ perfect มีจุดตำหนิอยู่บ้าง

อย่าเพิ่งตัดสินจากหน้าตานักแสดง ชวนกันมาดูให้ถึงตอนจบจริงๆ คุ้มค่าแน่นอน