เมื่อนึกขึ้นได้ก็สายไปเสียแล้ว!!!!
หัวข้อ กระทู้ตั้งขึ้นเพื่อเตือนสติตัวเองค่ะ!!!
หลังจากที่กลับบ้านตอนสงกรานต์ เชื่อไหมว่า บ้านนอกตอนนี้ร้อนกว่า กทม
ก่อนหน้านี้คิดเสมอว่าเมืองกรุงมันร้อน หนีร้อนต้องกลับบ้าน ใช่ค่ะเมื่อก่อนบ้านนอกอากาศดี ต้นไม้ สายลมและภูเขา
แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว
13/04/2559 เป็นวันหนึ่งที่เราอยู่บ้านซึ้งมันร้อนมากเลยชวนแฟนลงไปที่สวน
สวนที่ว่าคือ ป่ายางพาราของเราเองซื่งไม่มีคนกรีดค่ะ ราคายางถูกแม่เลยบอกว่าปลูกทิ้งไว้งั้นแระ
ติดกับสวนยางจะเป็นป่าชุมชนซึ่งพื้นที่ส่วนใหญ่รอบๆป่าถูกถางแล้วกลายเป็นสวนยางหมดแล้ว
เอ้ะ ทำไมต้นไม้เยอะก็ยังร้อน ก็เลยไปนั่งกระต๊อบที่พ่อสร้างไว้กลางสวน ในขณะที่คุยกันกับแฟนว่าจะทำนู้นนี้นั่น
สายตาก็พลันมอง รอบๆสวนยางซึ้งพ่อเหลือพื้นที่ไว้ทำนาข้าวประมาณ 10 ไร่
เิกิดคำถาม ต้นไม้ในนาทำไมเหลือน้อยจัง นาของญาติข้างๆก็ไม่มีต้นไม้แล้ว
พรรณไม้ต่างๆที่เคนเห็นเมื่อหลายสิบปีก่อนหายไปไหนหมด ต้นไม้เยอะแต่มีแต่ต้นยางพารา
และสิ่งหนึ่งที่เพิ่งนึกขึ้นได้ คือเราเพิ่งสร้างบ้านเสร็จ บ้านที่เราภูมิใจหนักหนาว่า บ้านไม้หลังเล็กๆของเรา
เราทำอะไรลงไปว่ะ บ้านหลังเล็กที่ว่าของเราใช้ต้นไม้ไปกี่ต้น สำนึกในใจเริ่มก่อนเกิด!!!!
สัญญากับตัวเองตั้งแต่บัดนั้นว่า จะดูแลสิ่งแวดล้อมรอบตัวให้ดีที่สุด จะสอนให้เด็กๆที่โรงเรียนตระหนักถึงความสำคัญของสิ่งแวดล้อม
ต้องร็จักรับผิดชอบต่อสังคมและส่วนรวม
หยุดแล้ว การตัดต้นไม้ !!!! หยุดแล้วกับความไม่รู้จักพอของตัวเอง
*ฝากทุกคนช่วยดูแลต้นไม้รอบๆตัวด้วยนะค่ะ เขามีชีวิต เขาเป็นสิ่งที่จะช่วยให้เผ่าพันธ์มนุษย์ดำรงอยู่ต่อไป
ตื่นตัวได้แล้วกับวิกฤตการณ์สิ่งแวดล้อมในปีนี้ So hotttt อีหลี!!!!
ขอบคุณโลกใบนี้ที่ทำให้ฉันเป็นมนุษย์ที่มีอุณภูมิร่างกายอยู่ที่ 37 องศาและสามารถดำรงชีวิตอยู่ภายใต้แรงกดดันต่างๆที่มีอุณภูมิสภาพแวดล้อมสูงถึง 40 องศา
28/04/2559
วันที่อากาศร้อนมาก วันที่ต้องอยู่บ้านเฉยๆ วันที่คิดถึงแม่ วันที่เตรียมสอนเปิดเทอม
ปล.ทำแผนการสอนส่งผอ ต่อก่อนดีกว่า
เมื่อนึกขึ้นได้ก็สายไปเสียแล้ว
หัวข้อ กระทู้ตั้งขึ้นเพื่อเตือนสติตัวเองค่ะ!!!
หลังจากที่กลับบ้านตอนสงกรานต์ เชื่อไหมว่า บ้านนอกตอนนี้ร้อนกว่า กทม
ก่อนหน้านี้คิดเสมอว่าเมืองกรุงมันร้อน หนีร้อนต้องกลับบ้าน ใช่ค่ะเมื่อก่อนบ้านนอกอากาศดี ต้นไม้ สายลมและภูเขา
แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว
13/04/2559 เป็นวันหนึ่งที่เราอยู่บ้านซึ้งมันร้อนมากเลยชวนแฟนลงไปที่สวน
สวนที่ว่าคือ ป่ายางพาราของเราเองซื่งไม่มีคนกรีดค่ะ ราคายางถูกแม่เลยบอกว่าปลูกทิ้งไว้งั้นแระ
ติดกับสวนยางจะเป็นป่าชุมชนซึ่งพื้นที่ส่วนใหญ่รอบๆป่าถูกถางแล้วกลายเป็นสวนยางหมดแล้ว
เอ้ะ ทำไมต้นไม้เยอะก็ยังร้อน ก็เลยไปนั่งกระต๊อบที่พ่อสร้างไว้กลางสวน ในขณะที่คุยกันกับแฟนว่าจะทำนู้นนี้นั่น
สายตาก็พลันมอง รอบๆสวนยางซึ้งพ่อเหลือพื้นที่ไว้ทำนาข้าวประมาณ 10 ไร่
เิกิดคำถาม ต้นไม้ในนาทำไมเหลือน้อยจัง นาของญาติข้างๆก็ไม่มีต้นไม้แล้ว
พรรณไม้ต่างๆที่เคนเห็นเมื่อหลายสิบปีก่อนหายไปไหนหมด ต้นไม้เยอะแต่มีแต่ต้นยางพารา
และสิ่งหนึ่งที่เพิ่งนึกขึ้นได้ คือเราเพิ่งสร้างบ้านเสร็จ บ้านที่เราภูมิใจหนักหนาว่า บ้านไม้หลังเล็กๆของเรา
เราทำอะไรลงไปว่ะ บ้านหลังเล็กที่ว่าของเราใช้ต้นไม้ไปกี่ต้น สำนึกในใจเริ่มก่อนเกิด!!!!
สัญญากับตัวเองตั้งแต่บัดนั้นว่า จะดูแลสิ่งแวดล้อมรอบตัวให้ดีที่สุด จะสอนให้เด็กๆที่โรงเรียนตระหนักถึงความสำคัญของสิ่งแวดล้อม
ต้องร็จักรับผิดชอบต่อสังคมและส่วนรวม
หยุดแล้ว การตัดต้นไม้ !!!! หยุดแล้วกับความไม่รู้จักพอของตัวเอง
*ฝากทุกคนช่วยดูแลต้นไม้รอบๆตัวด้วยนะค่ะ เขามีชีวิต เขาเป็นสิ่งที่จะช่วยให้เผ่าพันธ์มนุษย์ดำรงอยู่ต่อไป
ตื่นตัวได้แล้วกับวิกฤตการณ์สิ่งแวดล้อมในปีนี้ So hotttt อีหลี!!!!
ขอบคุณโลกใบนี้ที่ทำให้ฉันเป็นมนุษย์ที่มีอุณภูมิร่างกายอยู่ที่ 37 องศาและสามารถดำรงชีวิตอยู่ภายใต้แรงกดดันต่างๆที่มีอุณภูมิสภาพแวดล้อมสูงถึง 40 องศา
28/04/2559
วันที่อากาศร้อนมาก วันที่ต้องอยู่บ้านเฉยๆ วันที่คิดถึงแม่ วันที่เตรียมสอนเปิดเทอม
ปล.ทำแผนการสอนส่งผอ ต่อก่อนดีกว่า