ตอนเเรกที่ได้ผมกัน เธอเหมือนคนไทยเเท้ ซึ้งผมเอง ก็ไม่ทราบมาก่อน ผมได้คุยกับ เธอ เธอน่ารักมาก รู้สึกว่าเธอนิสัยดีมาก พูดขัดมาก อ่าน เขียนไทย ได้ จนผมไม่เคย เอะใจ จนผมมารู้ทีหลัง ว่าเธอเป็นคนไทยใหญ่ การใช้ชีวิต ของเธอในกรุงเทพ นอกจาก การทำงาน ที่ ทำได้ ก็มีเพียงเเม่บ้าน เพียง เท่านั้น ผมเอง ได้รับฟังเรื่องราว การทำงาน ของเธอ เธอต้องตื่นเเต่เช้า 6.00น  เลิกงาน (ไม่เเน่นอน) ผมโทรไปหาเธอตอน 22.30น ยังได้ยินเสียง อาม่า(เจ้านาย) ใช้ให้ไปทำงาน อยู่เลยครับ กับเงินเดือน 7000บาท เเละเวลาหยุดมีเเค่ 1วัน ต่อเดือนเท่านั้นวันเวลาว่าง ผมก็ได้นัดเธอไปเที่ยว จนเกิดเป็นความรัก
ผมไม่อยากให้เธอ ลำบาก ให้เธอตัดสินใจออก (ทำงานไป3เดือน) สิ่งเเรกที่ผมคิดอยากจะ
สร้างชีวิต ด้วยกันครับ ผมเองก็สามารถสมัครงานที่ไหนก็ได้ เเละเเน่นอน ผมต้องให้เธอ มาสมัครงานด้วยกัน เเต่ต้องพบ เจอปัญหามากมาย  คือเอกสารเธอครบ  เเต่ติดตอน ต่อทะเบียน บัตรชมพูเธอต่อกับ คนๆนั้น ซึ่งถือกรรมสิทธิ์ เหมือนจดสัญญา ต้องทำงานเครือ ของเขา อายุ บัตรเธอ 2ปี ทีนี้เธอเลยไม่สามารถเข้างานโรงงานได้ เเต่ละวันผม พาเธอ ไปสมัครงานกี่ที่ๆ ร้านเบียร์นั่งดื่ม,ร้านอาหาร,หรือร้านอ่ะไรต่างๆ ไม่มีที่ไหนรับสมัครเธอ   จนผ่านเวลา ไป15วัน ผมรู้สึก ท้อเเละ
ผิดหวังเเทนเธอมาก เพราะว่าเธอไม่ใช่คนสัญชาติ ไทย คุณลองคิดดูเเทนเธอดูสิครับว่า จะท้อขนาดไหน เเค่อยาก มีชีวิต ได้อยู่กับผม
จริงๆ เเล้วผมอ่ะ ทำงานคนเดียวเลี๊ยงดู ได้นะครับ เเต่ เธอไม่ใช่คนเเบบนั้นสิครับ เธอบอกพ่อเเม่ของเธอรอเงินเธออยู่ เธอต้องหาเงิน เลี๊ยงดูพ่อเเม่
กับ ผู้หญิงคนๆนึง ตัวเล็กๆ อายุ เเค่20ปี เธอบอกเธอ ส่งเงินให้พ่อเเม่เดือน ละ 5000 บาทมาตลอดครับ เเต่ พักหลังนี้ เธอยังไม่ได้งาน เธอเลยไม่มีเงินส่งไปให้พ่อเเม่ของเธอเลย ทุกๆวันเธอทำหน้าเศร้า ผมเองเมื่อเห็นเธอเเล้วรู้สึกผิดมากเลยครับ
ผมอยาก ให้ทุกคนที่อ่าน พอหาเเนวทางการหาเงิน ของเธอได้บ้างครับ ช่วยผมหน่อยนะครับ ผมเอง พยายาม ช่วยเธอ มาตลอดเลยครับ
ขอบคุณล่วงหน้านะครับ ปล.ผมเองก็พึ่งได้ทำงาน อายุ20ครับ เเละพักอาศัยอยู่บริเวณ รังสิต ครับ