หวัดดีครับทุกคน วันนี้ผมมีเรื่องอยากจะมาเล่า (หรือมาระบายหวา) ให้ทุกคนได้อ่าน
เป็นเรื่องรักครั้งแรกของผมเองครับ.. มันก็เกีดขื้นเมื่อนานมาแล้วละ ก็ตั้งแต่จำความได้ จนตอนนี้ผมอายุ 20 ละครับ แต่ก็ยังคิดถืงเหมือนเดีมนะ
จะขอเล่าแบบยาวๆเลยนะ ทนอ่านกันหน่อย
(ไม่รู้ว่าจะมีคนอ่านมั้ย... เรื่องห่วยๆของเรา555)
เรี่ม. ผมเป็นเด็กบ้านนอกครับ เด็กใสๆคน1ครับ วัยเด็กของผมเหมือนกับต้องชดใช้ "กำ" จากชาติปางก่อนหรือยังไงก็ไม่รู้ ๔๔๔
ในวัยเด็กผมเคยโดนรถชนถืง3ครั้ง!!! ใช่แล้ว.. แต่ไม่ตายรอกนะ 555 แค่ขาหัก. โอ็ยยย เจ็บมากก ดัดแข้งดัดขา รักษาอยู่นาน. แต่ขามันก็ไม่เหมือนเดีม... T_T
กลายเป็นเด็กประถมที่เดีนกระเพลกคนหนื่ง T_T โอ้ชีวิต... (ช่วงนั้นเหมือนจะเอ๋อๆด้วย.. คงจะเมาอยาสลบ555) (ก็คงเหมือน Forrest Gump ตอนเด็กมั้งที่มันต้องใส่ที่ดัดหลัง) (55)
ทุกคนมองผมเหมือนกับ.. ตัวประลาด หรือไม่ก็ ตัวตลก อะไรประมานนี้.... เกลียดมาก! ไม่มีใครเข้าใจเลีย..แล้วไอ้ท่าเดีนนี้มันก็กลายเป็นปมด้อยวัยเด็กไปเสียแล้วสิ!
เกลียดโมเม้นนี้มาก โดนล้อ จนกลายเป็นเด็กเก็บตัว... โลกส่วนตัวสูงไปเลย, (แต่ปัจจุบันผมดีทุกอย่างแล้วนะ) มีแค่เพื่อนไม่กี่คนที่เราคบแล้วมันไม่ล้อ
ถ้าชีวิตผมมันเหมือนกับเรื่อง forrest gump.. ในเรื่องมันก็ต้องมี jenny ที่เป็นนางเอกสินะ 555
(โทดที intro เยอะไปหน่อย)
เรื่องรักๆของคนอย่างผมมันเลยอาพับไปเลย เพราะเราไม่ความหมั้นใจเลย จะให้ไปจีบใครละบ้า! เดีนก็จะไม่รอดอยู่แล้ว จีบผู้ญิงเค้าคงขำตาย.. ลืมไปเลย
มันส่งผลกับชีวิตผมอยู่นานมาก กว่าเราเองจะปรับตัวได้ก็เกือบแย่
มัน "หดหู่นะ.".. คิดแต่เรื่องแย่ๆ คิดว่าทำไมเราต้องเป็นแบบนี้ละ? ทำไมต้องเป็นเราวะ? แย่มากๆเลย
ช่วงนั้นที่พื่งทางใจของผมคือออออ แท้น แท่นน "เกมส์ มาริโอ้" ในร้านค่าเล่นชั่วโมง 3 บาท โหดมั้ยละ
นี้แหละคือจุดเรี่มต้น ของรักแรกๆ รักลับๆ ของผม!
คือในร้านเกมส์นั้นจะมีผู้ญิงคนหนึ่ง ที่เป็นเจ้าของร้าน เธอเป็นคนสวย น่ารัก นิไสออกจะห้าวๆ อายุแก่กว่าผม 2 ปีครื่ง แต่ผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอนะตอนนั้น
จริงจริ๊งงง 55
ช่วงนี้เกมส์เหมือนเป็นชีวิตส่วนใหญ่ของผม ผมใช้เวลามากมายไปกับการเล่นมัน จนกลายเป็นเด็กติดเกมส์! มันไม่ดีเลยนะ (แต่การเรียนผมก็ใช้ได้นะ 555)
แต่มันก็ทำให้ใจผมได้ติดเธอไปทีละนิดด้วย ;) ฮาฮา ฮิ้ววว
ผมมักจะมีคู่หูผู้ชายเวลาเล่นเกมส์ แต่ถ้าวันไหนผมไม่มีคู่หู ผมก็ชอบจะชวนเธอให้เล่นด้วย แต่ผมไม่เคยเล่นชนะเธอเลย 555 เธอเล่นเก่งมาก (ก็มันเจ้าของร้านนิ) (เคยแค้นมากแทบอยากจะชวนต่อย)
เรามีความสุขกันมาก ผมเรี่มสนิทกับเธอ เธอเหมือนกับเป็นเพื่อนเป็นคู่หู่ผมไปแล้วนะ ไปไหนไปกัน
ขณะนั้นผมคงไม่กล้าจะหยุ้งกับพวกผู้ญิงรอก เพราะปมด้อยของผม... แต่เธอคนนี้ "แตกต่าง"
เธอทำให้ผมกล้าที่จะเปีดใจ เหมือนกับผมได้บอกกับตัวเองว่า "มันก็ไม่ได้แย่ไปชะทุกเรื่องนะ" 555
เธอไม่ใช่รักรักแรกพบ แต่พอคบผมก็พบว่าเธอคือคนที่ใช่! (jenny ของผม)
รักครั้งแรก...
ผมใช้บริการร้านของเธอมานานน จนผมเลื่อนชั้นขื้น ม.ต้น ได้เพียงแค่การเล่นเกมส์ 55
มันทำให้ผมได้คุ้นเคียกับครอบครัวและบ้านของเธอ ได้เห็นอะไรหลายอย่างของเธอ วิทีที่เธอกิน วิทีที่เธอนอน เห็นของรักของหวงของเธอ ของเล่นสุดโปรดของเธอ ของของลับของเธอก็เคยเห็นนะ! (ห้ามคิดลืก55 หมายถึงสิ่งของ)
มีครั้งหนื่ง เธอเหมือนจะมีปัญหากับครอบครัว หรืออะไรสักอย่าง... ผมเกลียดจัง เวลาที่เห็นเธอ"ร้องไห้"
อยากเข้าไปปลอบ.. แต่ ทำไม่ได้... เพราะว่า สถานะผมคือ "แอบชอบเค้า" เท่านั้น...เฮ้ออ
ได้แค่ชวนเธอมาเล่นเกมส์ด้วย :/
ความสุขเล็กๆน้อยๆ 555
ผมชอบเวลาที่เราได้ไปเที่ยวด้วยกัน
ผมชอบเวลาที่ได้มองหน้าเธอเวลาเธอมีความสุข
ผมชอบเวลาที่เรานั่งไกลกัน
ชอบเวลาที่เธอชวนผมทำนั้นทำนี้
ผมชอบมองเธอไกลๆเวลาที่เธอเดีน
ชอบเวลาเธออยู่ในชุดนักเรียน
ผมชอบที่เธอเป็นเธอ ชอบมากขนาดนี้แต่ได้แค่แอบชอบ ขอรักเธอได้ไหม อยากจะบอกไปให้รู้ แต่ฉันพูดได้แค่ในใจ... เศร้า
เราเรียนที่เดียวกัน แต่ต่างชั้นกัน ผมอยู่ ม.ต้น เธอ อยู่ ม.ปลาย
ด้วยความที่ต่างวัย และความต่างกัน... พอเราโตขื้น เวลาก็เหมือนว่าจะเปลี่ยนทุกอย่างไป
เค้าว่ากันว่า คนรักกันจริงจะไม่มีทางเปลี่ยนไป
แต่มันจะเป็นแบบนั้นได้จริงเหรอ?
ช่วงนี้ผมเหมือนกับเบื่อเกมส์แล้ว (เรียนหนัก)
เธอก็ชอบพาเพื่อนมาบ้านบ่อยๆ แต่ผมไม่คุยกับใครเลยนะ..นอกจากเธอ
แต่เธอก็เหมือนจะชอบที่จะเล่นกับเพื่อนวัยรุ่นของเธอมากกว่า ส่วนผมนะเหรอ... ผมก็ตกรอบจากการได้เป็นคนใกล้ตัวเธอไง... มันไม่เหมือนอย่างที่เคยเป็น :<
เธอก็เหมือนว่าจะห่างออกไปเรื่อยๆ เราห่างกันมาก... แทบจะไม่ได้คุยกัน ผมก็แค่คนๆหนื่งที่มาร้านของเธอเท่านั้น
เธอเหมือนกับเนื่อยกับผมที่ชอบชวนคุย
ผมโครตน้อยใจ... อิจฉาเพื่อนของเธอ นี้เธอเบื่อเราแล้วเหรอ?....
เสยใจ..เดีนกระเพลกกลับบ้าน, ทำหน้าหง่อย นอนฟังวิทยุอยู่ๆ เพลง "ใจเหลือๆ" ก็เปีดดังขื้นมา... ใครขอเพลงไม่รู้ แต่เราขอได้ไหม เศษใจเหลือๆของเธอ โอ๊ยยยย (อินมากตอนนั้น)
นี้เราอกหักหรือนี้?!
"อกหักครั้งแรก?" ห๊ะ! ทำไมมันเหงา ทำไมมันเศร้า เคว้งคว้างไร้จุดหมาย
โลกทำไมมันอ้างว้างอย่างนี้... ใครก็ได้ช่วยด้วย GUอยากตายยยย
ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!!!!!!!
.
.
.
"มืงเป็น
ไร!?" เสียงจากเพื่อน
เหมือนโดนตบหน้าเพื่อให้ตื่น!
ตอนนั้นเหมือนคิดออก
เพื่อน อย่างน้อยเราก็มีเพื่อน! =)
เอาสิ.. เธอไม่สนใจเรา เราก็จะไม่แคร์เธอละนะที่รัก
เธอก็มีเพื่อนของเธอเราก็มีของเรา
เราจะตัดใจจากเธอให้ได้ ให้มันรู้ไปว่าใครเก่ง! (รักเค้าข้างเดียวยังจะปากดีอีก ~_~")
จากนั้นมา... ผมก็พยายามที่จะไม่มองเธอ ไม่ไปใกล้เธออีก เหมือนกับอยู่คนละโลก ทั้งที่จริงห่างแค่นิดเดียว
ใจผมไม่ได้แกร่งขนาดนั้นหรอก... ผมคิดถืงเธอตลอด
แต่เหมือน "สักสี" มันค้ำคอ
ผมพูดแล้วว่าจะตัดใจ อีกอย่างเรามันก็แค่คนแอบรัก เธอคงจะไม่มาสนใจไอ้คนมีปมอย่างเราหรอก
ลืมเค้าชะ!
เราไม่ได้คุยกันอีกเลย
จากนั้น...
"เธอก็เรียนจบ"
แล้วเธอก็ย้ายไปอยู่ที่ใหม่แถบตัวเมือง... ผมก็ไม่ได้ข่าวเธออีกเลย
เธอไปแล้ว...
เหลือแต่ชีวิตผมที่เหมือนเดีมคือ เรียนๆๆๆๆ... ผมคงต้องลืมเธออย่างจริงจังแล้วละ!
เดียวมาต่อ... ยังไม่หมด พักก่อน แฮ่ๆ
รักครั้งแรก ของคุณเป็นยังไง? ผมมีเรื่องเล่า
เป็นเรื่องรักครั้งแรกของผมเองครับ.. มันก็เกีดขื้นเมื่อนานมาแล้วละ ก็ตั้งแต่จำความได้ จนตอนนี้ผมอายุ 20 ละครับ แต่ก็ยังคิดถืงเหมือนเดีมนะ
จะขอเล่าแบบยาวๆเลยนะ ทนอ่านกันหน่อย
(ไม่รู้ว่าจะมีคนอ่านมั้ย... เรื่องห่วยๆของเรา555)
เรี่ม. ผมเป็นเด็กบ้านนอกครับ เด็กใสๆคน1ครับ วัยเด็กของผมเหมือนกับต้องชดใช้ "กำ" จากชาติปางก่อนหรือยังไงก็ไม่รู้ ๔๔๔
ในวัยเด็กผมเคยโดนรถชนถืง3ครั้ง!!! ใช่แล้ว.. แต่ไม่ตายรอกนะ 555 แค่ขาหัก. โอ็ยยย เจ็บมากก ดัดแข้งดัดขา รักษาอยู่นาน. แต่ขามันก็ไม่เหมือนเดีม... T_T
กลายเป็นเด็กประถมที่เดีนกระเพลกคนหนื่ง T_T โอ้ชีวิต... (ช่วงนั้นเหมือนจะเอ๋อๆด้วย.. คงจะเมาอยาสลบ555) (ก็คงเหมือน Forrest Gump ตอนเด็กมั้งที่มันต้องใส่ที่ดัดหลัง) (55)
ทุกคนมองผมเหมือนกับ.. ตัวประลาด หรือไม่ก็ ตัวตลก อะไรประมานนี้.... เกลียดมาก! ไม่มีใครเข้าใจเลีย..แล้วไอ้ท่าเดีนนี้มันก็กลายเป็นปมด้อยวัยเด็กไปเสียแล้วสิ!
เกลียดโมเม้นนี้มาก โดนล้อ จนกลายเป็นเด็กเก็บตัว... โลกส่วนตัวสูงไปเลย, (แต่ปัจจุบันผมดีทุกอย่างแล้วนะ) มีแค่เพื่อนไม่กี่คนที่เราคบแล้วมันไม่ล้อ
ถ้าชีวิตผมมันเหมือนกับเรื่อง forrest gump.. ในเรื่องมันก็ต้องมี jenny ที่เป็นนางเอกสินะ 555
(โทดที intro เยอะไปหน่อย)
เรื่องรักๆของคนอย่างผมมันเลยอาพับไปเลย เพราะเราไม่ความหมั้นใจเลย จะให้ไปจีบใครละบ้า! เดีนก็จะไม่รอดอยู่แล้ว จีบผู้ญิงเค้าคงขำตาย.. ลืมไปเลย
มันส่งผลกับชีวิตผมอยู่นานมาก กว่าเราเองจะปรับตัวได้ก็เกือบแย่
มัน "หดหู่นะ.".. คิดแต่เรื่องแย่ๆ คิดว่าทำไมเราต้องเป็นแบบนี้ละ? ทำไมต้องเป็นเราวะ? แย่มากๆเลย
ช่วงนั้นที่พื่งทางใจของผมคือออออ แท้น แท่นน "เกมส์ มาริโอ้" ในร้านค่าเล่นชั่วโมง 3 บาท โหดมั้ยละ
นี้แหละคือจุดเรี่มต้น ของรักแรกๆ รักลับๆ ของผม!
คือในร้านเกมส์นั้นจะมีผู้ญิงคนหนึ่ง ที่เป็นเจ้าของร้าน เธอเป็นคนสวย น่ารัก นิไสออกจะห้าวๆ อายุแก่กว่าผม 2 ปีครื่ง แต่ผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอนะตอนนั้น
จริงจริ๊งงง 55
ช่วงนี้เกมส์เหมือนเป็นชีวิตส่วนใหญ่ของผม ผมใช้เวลามากมายไปกับการเล่นมัน จนกลายเป็นเด็กติดเกมส์! มันไม่ดีเลยนะ (แต่การเรียนผมก็ใช้ได้นะ 555)
แต่มันก็ทำให้ใจผมได้ติดเธอไปทีละนิดด้วย ;) ฮาฮา ฮิ้ววว
ผมมักจะมีคู่หูผู้ชายเวลาเล่นเกมส์ แต่ถ้าวันไหนผมไม่มีคู่หู ผมก็ชอบจะชวนเธอให้เล่นด้วย แต่ผมไม่เคยเล่นชนะเธอเลย 555 เธอเล่นเก่งมาก (ก็มันเจ้าของร้านนิ) (เคยแค้นมากแทบอยากจะชวนต่อย)
เรามีความสุขกันมาก ผมเรี่มสนิทกับเธอ เธอเหมือนกับเป็นเพื่อนเป็นคู่หู่ผมไปแล้วนะ ไปไหนไปกัน
ขณะนั้นผมคงไม่กล้าจะหยุ้งกับพวกผู้ญิงรอก เพราะปมด้อยของผม... แต่เธอคนนี้ "แตกต่าง"
เธอทำให้ผมกล้าที่จะเปีดใจ เหมือนกับผมได้บอกกับตัวเองว่า "มันก็ไม่ได้แย่ไปชะทุกเรื่องนะ" 555
เธอไม่ใช่รักรักแรกพบ แต่พอคบผมก็พบว่าเธอคือคนที่ใช่! (jenny ของผม)
รักครั้งแรก...
ผมใช้บริการร้านของเธอมานานน จนผมเลื่อนชั้นขื้น ม.ต้น ได้เพียงแค่การเล่นเกมส์ 55
มันทำให้ผมได้คุ้นเคียกับครอบครัวและบ้านของเธอ ได้เห็นอะไรหลายอย่างของเธอ วิทีที่เธอกิน วิทีที่เธอนอน เห็นของรักของหวงของเธอ ของเล่นสุดโปรดของเธอ ของของลับของเธอก็เคยเห็นนะ! (ห้ามคิดลืก55 หมายถึงสิ่งของ)
มีครั้งหนื่ง เธอเหมือนจะมีปัญหากับครอบครัว หรืออะไรสักอย่าง... ผมเกลียดจัง เวลาที่เห็นเธอ"ร้องไห้"
อยากเข้าไปปลอบ.. แต่ ทำไม่ได้... เพราะว่า สถานะผมคือ "แอบชอบเค้า" เท่านั้น...เฮ้ออ
ได้แค่ชวนเธอมาเล่นเกมส์ด้วย :/
ความสุขเล็กๆน้อยๆ 555
ผมชอบเวลาที่เราได้ไปเที่ยวด้วยกัน
ผมชอบเวลาที่ได้มองหน้าเธอเวลาเธอมีความสุข
ผมชอบเวลาที่เรานั่งไกลกัน
ชอบเวลาที่เธอชวนผมทำนั้นทำนี้
ผมชอบมองเธอไกลๆเวลาที่เธอเดีน
ชอบเวลาเธออยู่ในชุดนักเรียน
ผมชอบที่เธอเป็นเธอ ชอบมากขนาดนี้แต่ได้แค่แอบชอบ ขอรักเธอได้ไหม อยากจะบอกไปให้รู้ แต่ฉันพูดได้แค่ในใจ... เศร้า
เราเรียนที่เดียวกัน แต่ต่างชั้นกัน ผมอยู่ ม.ต้น เธอ อยู่ ม.ปลาย
ด้วยความที่ต่างวัย และความต่างกัน... พอเราโตขื้น เวลาก็เหมือนว่าจะเปลี่ยนทุกอย่างไป
เค้าว่ากันว่า คนรักกันจริงจะไม่มีทางเปลี่ยนไป
แต่มันจะเป็นแบบนั้นได้จริงเหรอ?
ช่วงนี้ผมเหมือนกับเบื่อเกมส์แล้ว (เรียนหนัก)
เธอก็ชอบพาเพื่อนมาบ้านบ่อยๆ แต่ผมไม่คุยกับใครเลยนะ..นอกจากเธอ
แต่เธอก็เหมือนจะชอบที่จะเล่นกับเพื่อนวัยรุ่นของเธอมากกว่า ส่วนผมนะเหรอ... ผมก็ตกรอบจากการได้เป็นคนใกล้ตัวเธอไง... มันไม่เหมือนอย่างที่เคยเป็น :<
เธอก็เหมือนว่าจะห่างออกไปเรื่อยๆ เราห่างกันมาก... แทบจะไม่ได้คุยกัน ผมก็แค่คนๆหนื่งที่มาร้านของเธอเท่านั้น
เธอเหมือนกับเนื่อยกับผมที่ชอบชวนคุย
ผมโครตน้อยใจ... อิจฉาเพื่อนของเธอ นี้เธอเบื่อเราแล้วเหรอ?....
เสยใจ..เดีนกระเพลกกลับบ้าน, ทำหน้าหง่อย นอนฟังวิทยุอยู่ๆ เพลง "ใจเหลือๆ" ก็เปีดดังขื้นมา... ใครขอเพลงไม่รู้ แต่เราขอได้ไหม เศษใจเหลือๆของเธอ โอ๊ยยยย (อินมากตอนนั้น)
นี้เราอกหักหรือนี้?!
"อกหักครั้งแรก?" ห๊ะ! ทำไมมันเหงา ทำไมมันเศร้า เคว้งคว้างไร้จุดหมาย
โลกทำไมมันอ้างว้างอย่างนี้... ใครก็ได้ช่วยด้วย GUอยากตายยยย
.
.
.
"มืงเป็น
เหมือนโดนตบหน้าเพื่อให้ตื่น!
ตอนนั้นเหมือนคิดออก
เพื่อน อย่างน้อยเราก็มีเพื่อน! =)
เอาสิ.. เธอไม่สนใจเรา เราก็จะไม่แคร์เธอละนะที่รัก
เธอก็มีเพื่อนของเธอเราก็มีของเรา
เราจะตัดใจจากเธอให้ได้ ให้มันรู้ไปว่าใครเก่ง! (รักเค้าข้างเดียวยังจะปากดีอีก ~_~")
จากนั้นมา... ผมก็พยายามที่จะไม่มองเธอ ไม่ไปใกล้เธออีก เหมือนกับอยู่คนละโลก ทั้งที่จริงห่างแค่นิดเดียว
ใจผมไม่ได้แกร่งขนาดนั้นหรอก... ผมคิดถืงเธอตลอด
แต่เหมือน "สักสี" มันค้ำคอ
ผมพูดแล้วว่าจะตัดใจ อีกอย่างเรามันก็แค่คนแอบรัก เธอคงจะไม่มาสนใจไอ้คนมีปมอย่างเราหรอก
ลืมเค้าชะ!
เราไม่ได้คุยกันอีกเลย
จากนั้น...
"เธอก็เรียนจบ"
แล้วเธอก็ย้ายไปอยู่ที่ใหม่แถบตัวเมือง... ผมก็ไม่ได้ข่าวเธออีกเลย
เธอไปแล้ว...
เหลือแต่ชีวิตผมที่เหมือนเดีมคือ เรียนๆๆๆๆ... ผมคงต้องลืมเธออย่างจริงจังแล้วละ!
เดียวมาต่อ... ยังไม่หมด พักก่อน แฮ่ๆ