ความสงสารบางครั้งเราอาจจะไม่รู้เลยว่ามันสามารถที่จะทำร้ายใครๆ ได้มากมายมหาศาล หากการที่คุณสงสาร ไม่อยากจะกลายเป็นคนไม่ดี ไม่อยากให้เค้าเจ็บปวด เลยหล่อเลี้ยงจิตใจของคนๆ หนึ่งด้วยความสงสารของคุณ

คุณคงไม่รู้ว่าความสงสารเหล่านั้นที่คุณได้ให้มา ได้ทำร้ายและบาดลึกลงไปในจิตใจของคนที่คุณสงสาร ยิ่งนานวันยิ่งเป็นแผลยากที่จะรักษา แหลกเหลว ไม่เหลือชิ้นดี และในท้ายที่สุดคุณก็อาจจะฆ่าเขาด้วยการเดินจากไป ในวันที่ความสงสารของคุณนั้นหมดลง

หากวันนี้คุณแน่ใจแล้วว่าสิ่งที่มีให้ต่อกันเป็นเพียงแค่ความสงสารจงบอกเขาไปตรงๆ และเดินออกมา มันเป็นทางที่ดีที่สุดสำหรับการที่จะรักษาความทรงจำที่มีให้ต่อกัน เป็นการรักษาแผลใจของกันและกันได้ตรงจุด และอาจจะเป็นการเริ่มต้นของสิ่งที่ดีกว่า เป็นการหยิบยื่นโอกกาสให้กันและกัน

ถึงแม้เริ่มต้นอาจจะเจ็บอยู่บ้างแต่เวลาจะช่วยเยี่ยวยาแผลให้ค่อยๆ สมานกันทีละน้อย  ซึ่งมันคงดีกว่าการถือมีดที่มีชื่อว่าความสงสารคอย ค่อยๆ ทิ่มแทงจิตใจของกันและกันจนสุดท้ายมีดนั้นก็ได้ฆ่าจิตใจของคนๆหนึ่งด้วยมือของตัวเอง


จงอย่าให้ความสงสารทำร้ายใคร จงอย่าให้ความหวัง ในสิ่งที่รู้ว่าไม่สามารถให้ไปได้ จงอย่าขอให้เขารอ ในวันที่รู้ว่าไม่มีทางกลับไป และจงอย่าบอกว่าอาจจะมีใจ ในวินาทีสุดท้ายที่รู้ว่าความรักนั้นไม่มีวันเป็นจริง