เรื่องมีอยู่ว่า
เราอยู่บ้านวันๆไม่ออกไปไหน ดูทีวี ทำนู่นนี่ในบ้าน ไม่ค่อยจะออนเฟส

อยู่ๆวันนึงตอนดึกเพื่อนโทรมาแล้วประชุมสายกัน

เราก็สลึมสลือรับโทรศัพท์ แล้วก็ตกใจเพราะเพื่อนบอกว่า เพื่อนโดนรถชนขาหัก

เราก็เลยถามว่าทำไมถึงโดนชน

เพื่อนก็เล่าๆไป

แล้วเพื่อนอีกคนก็พูดแทรกขึ้นมา ว่า แกทำไมไม่ออนเฟส ตายแล้วเหรอ
ไม่คิดจะติดต่อเพื่อนเลยเหรอ ไม่ห่วงเพื่อนเหรอ รู้ไหมว่าเพื่อนในห้องรุมด่าว่าแกไม่เป็นห่วงเพื่อนอะ

เราก็งง แล้วก็ตอบว่า กูแค่ไม่ได้เติมเงินโทรศัพท์เว้ย กูยังไม่ตาย กูก็คิดจะโทรหาพวงนะ
แต่กูไม่ได้เติมตังไง ไอ้ห่วงอะห่วงเว้ย เพื่อนกันทำไมจะไม่ห่วง  ถ้ารู้ว่าโดนรถชนก็ต้องไปเยี่ยมสิ
แต่นี่กูไม่รู้ เข้าใจกูบ้าง ไม่ใช่จะตามแต่ใจตัวเอง

แล้วเพื่อนก็เงียบ สักพัก สายก็หลุดไป

เราก็นอนไม่โทรกลับ

เช้าวันถัดมาก็เลยไปเติมตัง แล้วก็ประชุมสายเคลียเลย
เเล้วเพื่อน2คนก็พูดติดๆขัด แล้วก็พูดประมาณว่า กูจะบอกมันนะ
แล้วมันก็บอกมาว่า  มันไม่ได้โดนรถชน

เราก็เลยแกล้งหัวเราะ แต่จริงโกรธนะ แต่เพื่อนเรานิสงสัยมันแค่อยากแกล้งเรา


ถ้าย้อนกลับไปตอนที่ยังไม่ปิดเทอม ก็แกล้งโกรธเรา แกล้งบอกว่าท้อง แล้วก็สร้างเรื่องราวใหญ่โต


ไม่รู้จะทำยังไงกับพวกมันดี
ทนมาแบบนี้ไม่รู้กี่ครั้งแล้ว
ทำให้เราทุกแต่ตัวเองสุขอะ

อยากเอาคืนบ้างง
แต่ก็ได้แค่อยาก
คงต้องทนต่อไป
โถ่!!ชีวิต