มีอะไรกับคนๆหนึ่งแบบงงๆแต่รู้จักเจอกันมาก่อนแล้วไม่ได้เจอกันครั้งแรกมีเลย ตอนนั้นเสียใจเรื่องแฟนเก่า ก็คิดว่าเขาคงเป็นพวกสายล่า คงไม่มาเจอกันอีกคงจบแค่ครั้งนั้น แต่มันไม่ใช่เขามาหาเราเรื่อยๆ ตอนอยู่ด้วยกันเราดูแลเขาดีนะคะเทียบเท่ากะแฟนเลยแต่ไม่ใช่แฟน ซักผ้า ตัดเล็บ เช็ดผมให้ ใส่ใจเรื่องเล็กๆน้อย ไม่ได้มีอะไรกันแล้วแยกเลยนะคะก็อยู่ด้วยกัน พาไปกินนั่นนี่นั่นนี่บ้าง พอเจอกันบ่อยๆเข้า เราเริ่มรู้สึก เราชอบที่เขาเป็นเขาดูธรรมดาเป็นตัวเอง แต่เราก็คิดว่าเขาคงคิดกับเราแค่เรื่องเดียว แต่ทำไมมีความห่วงใยซึ่งกันและกัน เขาไม่ใช่คนปากพล่อยไม่เคยบอกคิดถึง ไม่เคยพูดจาหวานไปทั่ว จนวันนึงตอนเราตกอยู่ในอันตรายเขาบอกกับเรานอนไม่หลับเลยเป็นห่วง พอรอดมาได้เขาก็มาเฝ้า พอเขาเกิดอุบัติเหตุบ้าง เหมือนสลับกันดูแลค่ะไม่อยากให้เป็นอะไร ถามเขาทุกวันกินยากินข้าวยัง เมื่อก่อนไม่ได้คุยกันทุกวันแบบนี้ พอเขาป่วยหนักเลยได้คุยกันทุกวัน ความสัมพันธ์แบบนี้คืออะไรคะ ที่เขาห่วง เป็นเพราะห่วงตามมารยาทคนเคยนอนด้วยกันรึป่าวคะ ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง แต่เราก็ไม่คิดจะทิ้งให้เขาเดียวดายตอนป่วยนะ เขาอาจจะมีคนคุยคนอื่น แต่เราก็คิดว่าใครจะห่วงไม่ห่วงเขาชั่งมัน ที่รู้ๆเราอะห่วงเขา มันมีโอกาสพัฒนามั้ยคะ ถ้าจะคิดแค่เรื่องเดียวหนูก็ว่าไม่ใช่อะ เพราะมันไม่ได้มีแค่เซกส์ บางครั้งเขาก็เล่าเรื่องที่บ้านให้ฟังบ้าง ความคิดเขา ความฝันเขา ปรึกษาได้ ที่เขาเล่าเขาไม่มีอะไรจะคุยรึเปล่าคะ หรือแค่เหงา คุณผู้ชายถ้าคิดกับผู้หญิงแค่เรื่องเซกส์เป็นแบบไหนคะ หนูคาดเดาเขาไม่ออก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ